Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κοινή συνέντευξη Τύπου του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού της Ελλάδας

ΛΕΥΚΩΣΊΑ 19.10.2009

Τον κοινό στόχο Κύπρου και Ελλάδας για την επίλυση του Κυπριακού τόνισαν σήμερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Δημήτρης Χριστόφιας και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Γιώργος Παπανδρέου σε δηλώσεις τους προς τους δημοσιογράφους, στο Προεδρικό Μέγαρο.

Μετά τις εναρκτήριες ομιλίες τους (βλέπετε σημερινό ανακοινωθέν αρ. 7) ο Πρόεδρος Χριστόφιας και ο κ. Παπανδρέου δέχθηκαν ερωτήσεις από Κύπριους και Ελλαδίτες δημοσιογράφους.

Κληθείς να σχολιάσει το θέμα του οδικού χάρτη της Τουρκίας και πώς αυτός συνδέεται με το θέμα της αξιολόγησης της Τουρκίας το Δεκέμβριο, ο κ. Παπανδρέου είπε ότι «δεν χρειάζεται αρκετή φιλολογία γύρω από τους όρους. Οι στόχοι είναι πολύ καθαροί. Οι στόχοι είναι ότι υπάρχει ένα τέλμα σε αυτή την πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ, ένα τέλμα στα ζητήματα που εμείς έχουμε θέσει ως ΕΕ απέναντι στην Τουρκία, και αν λοιπόν χρειάζεται, να ξαναδώσουμε δυναμική που θα συμβάλει όχι μόνο στην πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ, αλλά ακόμη περισσότερο στην επίλυση των μεγάλων θεμάτων όπως είναι το Κυπριακό. Αυτή είναι η βάση της συζήτησης που κάναμε και σήμερα για να δούμε τους χειρισμούς μας, τις κινήσεις μας που θα ενταχθούν ακριβώς σε ένα πλαίσιο οδικού χάρτη, για να μπορέσουμε να είμαστε αποτελεσματικοί. Αξιοποιώντας ακριβώς και πάλι αυτό το πλαίσιο της Ευρώπης διότι είναι ένα εργαλείο, το οποίο υπάρχει, αλλά υπάρχει για να το αξιοποιήσουμε».

Ερωτηθείς αν με τη συνεργασία τώρα θα πετύχουμε το στόχο της επανενωμένης Κύπρου στην ΕΕ, ο κ. Παπανδρέου είπε ότι «βασικός μας στόχος και στρατηγική πολλών ετών ήταν να μπορέσουμε να δώσουμε τη δυνατότητα στην Κυπριακή Δημοκρατία να ενταχθεί στην ΕΕ χωρίς το πρόβλημα του Κυπριακού να κρατά την Κύπρο σε ομηρία, όπως υπήρχε η άποψη αρκετών κρατών μελών τότε που έλεγαν ότι δεν μπορεί η Κύπρος να είναι μέλος της ΕΕ αν δεν λυθεί το Κυπριακό πρώτα. Ακριβώς αυτό πετύχαμε να το αντιστρέψουμε και να δώσουμε όλα τα εργαλεία που θεωρούμε σημαντικά για μια ευρωπαϊκή λύση στο Κυπριακό. Κεκτημένα που διασφαλίζουν αρχές όπως είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα οι δημοκρατικές λειτουργίες και η καλή γειτονία. Και που οπωσδήποτε δεν επιτρέπουν να υπάρχουν κατοχικά στρατεύματα σε κράτος μέλος της ΕΕ, ιδιαίτερα από μια υποψήφια χώρα. Αυτά είναι τα εργαλεία που εμείς θα αξιοποιήσουμε δημιουργώντας, ελπίζω, μια νέα δυναμική στην ΕΕ που και αυτή πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της για να συμβάλει ουσιαστικά στην επίλυση αυτού του μεγάλου προβλήματος που δεν είναι κυπριακό και μόνο, είναι βεβαίως διεθνές και τώρα, ιδιαίτερα, είναι και ευρωπαϊκό».

Απαντώντας στην ίδια ερώτηση, ο Πρόεδρος Χριστόφιας είπε: «Η Κύπρος είναι, ήδη, μέλος της ΕΕ με όλη της την επικράτεια. Αυτό που χρειάζεται να γίνει με την επίλυση του Κυπριακού, με τα όσα είπε ο φίλος κ. Πρωθυπουργός, είναι να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε ανεμπόδιστα το ευρωπαϊκό κεκτημένο σε ολόκληρη την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία θα καταστεί η Ενωμένη Ομοσπονδιακή Κυπριακή Δημοκρατία».

Σε ερώτηση αν έχει συζητηθεί το ενδεχόμενο υιοθέτησης από Αθήνα και Λευκωσία κάποιου εναλλακτικού σχεδίου στην περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις για επίλυση του Κυπριακού οδηγηθούν σε αδιέξοδο, ο Πρόεδρος Χριστόφιας είπε ότι «εναλλακτικά σχέδια, επικίνδυνα για την Κύπρο, κάνει η Τουρκία και απειλεί για αυτά - εάν δεν γίνει κατορθωτή η επίλυση του Κυπριακού - μάλιστα μέχρι τον Απρίλη όπως λέει. Εμάς είναι σταθερή η κοινή μας θέση ότι το Κυπριακό πρέπει να λυθεί στη βάση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. Ένα κράτος με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια, μια διεθνή προσωπικότητα στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, των Συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου, των αρχών και αξιών της ΕΕ. Εάν με υπαιτιότητα της τουρκικής πλευράς δεν έχουμε λύση στο Κυπριακό, ασφαλώς θα εξαπολύσουμε μια διεθνή εκστρατεία ώστε η διεθνής κοινότητα και να δακτυλοδείξει τον ένοχο, αλλά και να λάβει τα μέτρα της. Περιλαμβανομένης, βεβαίως, και της ΕΕ. Στόχος μας, όμως, είναι η λύση στο Κυπριακό και αυτή την ώρα επικεντρώνουμε και οι δύο Κυβερνήσεις την προσοχή μας και τις ενέργειές μας προς την κατεύθυνση των 27 ώστε να ασκήσουν πιέσεις και επιρροή στην Τουρκία για να λογικευθεί, να κατανοήσει ότι είναι και προς το δικό της συμφέρον, προς το συμφέρον του τουρκικού λαού, η εφαρμογή των υποχρεώσεων της Τουρκίας απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία και, κατά προέκταση, απέναντι στην ΕΕ. Εύχομαι και ελπίζω, το μήνυμα ότι Ελλάδα και Κύπρος τάσσονται υπέρ της πλήρους ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, να φτάσει μέχρι την Τουρκία, να πάει και στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, αλλά με τη συμπλήρωση ότι δεν είμαστε και μαζοχιστές. Δεν μπορούμε να δεχθούμε η Τουρκία να προχωρήσει ανεμπόδιστα σε πλήρη ένταξη στην Ένωση χωρίς πρώτα την επίλυση του κυπριακού προβλήματος πάνω στη σωστή, όπως λέμε, βάση».

Από πλευράς του, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας απάντησε ότι «ούτε είδα ούτε συζητήσαμε εναλλακτικές λύσεις και, κατά τα άλλα όσα είπε ο κ. Πρόεδρος, με εκφράζουν απολύτως».

Ερωτηθείς αναφορικά με τις πιέσεις προς την Τουρκία για απόσυρση των στρατευμάτων κατοχής, ο Πρόεδρος Χριστόφιας είπε: «Όταν θέτουμε το Κυπριακό στους όποιους επίσημους, κρατικούς, παράγοντες του διεθνούς χώρου, ΟΗΕ, Οργανώσεων, Συμβούλιο της Ευρώπης, όπου χρειάζεται και όπου μας δίνεται η ευκαιρία να θέσουμε το Κυπριακό, το πρώτο πράγμα που τονίζουμε δεν είναι οι διαφορές μεταξύ των δύο κοινοτήτων, οι οποίες πρέπει να γεφυρωθούν. Υπάρχουν αυτές και πρέπει να γεφυρωθούν. Το πρώτο πράγμα που τονίζουμε είναι ότι η ουσία του Κυπριακού είναι η κατοχή, είναι η παραβίαση του διεθνούς δικαίου, είναι η παραβίαση του ευρωπαϊκού δικαίου και κάθε έννοιας δικαίου. Είναι η παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά μαζικό τρόπο. Αυτό λένε τουλάχιστον και οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ, του Συμβουλίου της Ευρώπης. Κατά συνέπεια, απότοκο των ξένων επεμβάσεων, διαχρονικά, που καταλήξαμε με το πραξικόπημα της χούντας και την εισβολή και κατοχή από την Τουρκία, είναι και η εσωτερική πτυχή του Κυπριακού, χωρίς να λέω, το επαναλαμβάνω, ότι εμείς οι Κύπριοι είμαστε αθώες περιστερές είτε Ελληνοκύπριοι είναι είτε Τουρκοκύπριοι. Υπήρξαν δυνάμεις μεταξύ μας, οι οποίες καθοδηγούμενες από εθνικιστικά και σοβινιστικά κίνητρα συνέβαλαν και συνέδραμαν σε αυτές τις προσπάθειες των ξένων. Τονίζουμε ότι το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι, ασφαλώς, η αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων. Στη διάρκεια των συνομιλιών έχω θέσει και θέμα απογραφής πριν από την εφαρμογή της λύσης στο κυπριακό πρόβλημα, για να φανεί ποιοι είναι οι Κύπριοι και ποιοι είναι οι ξένοι. Αν θέλετε ένθεν και ένθεν. Αν υπάρχουν ξένοι και εδώ – σάς λέω δεν υπάρχουν. Έχουν δοθεί από το 1960 μέχρι σήμερα μόνο 24 χιλιάδες υπηκοότητες από την Κυπριακή Δημοκρατία. Οι περισσότερες δεν ήταν σε Ελλαδίτες, οι περισσότερες είναι σε ανθρώπους άλλων εθνικοτήτων. Κατά συνέπεια, εμείς παίζουμε με ανοικτά χαρτιά. Ιδού η Ρόδος…».

Ο κ. Παπανδρέου είπε από πλευράς του ότι «η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και, μάλιστα, όπως είπε ο κ. Πρόεδρος, ολόκληρης της επικράτειάς της που ήταν και επίτευγμά μας, αφαιρεί από την Άγκυρα κάθε ίχνος αιτιολογίας – λέω αιτιολογία διότι δικαιολογία δεν υπάρχει – να διατηρεί κατοχικά στρατεύματα σε ευρωπαϊκό έδαφος. Διότι, η ένταξη στην ΕΕ σημαίνει ακριβώς την ειρηνική συμβίωση των κρατών μελών, την προάσπιση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ένα ευνομούμενο κράτος που πρέπει να είναι, βεβαίως, επανενωμένο και να λειτουργεί αποτελεσματικά με ενιαίο τρόπο στην ΕΕ. Αν λοιπόν το γνωρίζουν και οι Τουρκοκύπριοι ότι η προοπτική, την οποία ξεκινήσαμε προ πολλών ετών, αλλά και η πραγματοποίηση της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ, τότε είναι τελικά η μεγάλη ευκαιρία και η βάση πάνω στην οποία μπορεί να βρεθεί δίκαιη και βιώσιμη λύση. Για αυτό και χρειάζεται να δώσουμε νέο δυναμισμό σε αυτή την προοπτική και αυτό θα κάνουμε σε στενή συνεργασία με την Κυπριακή Κυβέρνηση, σε στενή συνεργασία με το φίλο Δημήτρη Χριστόφια».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα