Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δηλώσεις κατά την τελετή παράδοσης-παραλαβής του Υπουργείου Εξωτερικών


Δηλώσεις κατά την τελετή παράδοσης-παραλαβής του Υπουργείου Εξωτερικών


Τετάρτη, 7 Οκτωβρίου 2009 »


Αθήνα, 7 Οκτωβρίου 2009


Κα ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να σας συγχαρώ και επισήμως και δημοσίως. Σας καλωσορίζω κυρίες και κύριοι όλους που είστε σήμερα εδώ.


Επιτρέψτε μου πρώτα απ΄ όλα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους τους συνεργάτες μου, τους Υφυπουργούς μου, τον κ. Γιάννη Βαληνάκη, τον κ. Θόδωρο Κασσίμη και τον κ. Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, τους διατελέσαντες Γενικούς Γραμματείς στο Υπουργείο αυτά τα τρεισήμισι χρόνια, αλλά και όλο το διπλωματικό προσωπικό και το Πολιτικό Γραφείο και βεβαίως τη Διπλωματική Υπηρεσία και όλους ανεξαιρέτως τους κλάδους έναν προς έναν και τους ανθρώπους που δουλέψαμε μαζί.

Αισθάνομαι ευτυχής που συνεργαστήκαμε, ήταν για μένα ένας τίτλος τιμής να υπηρετήσω αυτό το Υπουργείο και αισθάνομαι υπερήφανη που εργαστήκαμε καλά και υπερήφανη γι΄ αυτά που μαζί πετύχαμε. 

Κυρίες και κύριοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από τον Πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή μέχρι όλους μας εδώ στο Υπουργείο Εξωτερικών, ασκήσαμε μια θαρραλέα, συγκροτημένη, σύγχρονη και αποτελεσματική εξωτερική πολιτική. Μια εθνική στρατηγική, που στηρίζεται στα ισχυρά επιχειρήματα, την έντονη διεθνή παρουσία, τα διευρυμένα ερείσματα και την εθνική αυτοπεποίθηση.

Μια πολιτική που πιστεύω πως πέτυχε να αναγνωρίζεται σήμερα η Ελλάδα από τη διεθνή κοινότητα κι ένας ρόλος πολύ ευρύτερος από αυτόν που αναλογεί στο μέγεθός της. Ο ρόλος μιας ισχυρής, αξιόπιστης, περιφερειακής δύναμης, ένας παράγοντας ασφάλειας και ανάπτυξης.

Κατά τη γνώμη μου η προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων χρειάζεται καθαρές κουβέντες, που οδηγούν σε καθαρές σχέσεις, χωρίς κορώνες και μεγαλοστομίες που δεν έχουν θέση. Εξωτερική πολιτική για εσωτερική κατανάλωση είναι συνταγή αποτυχίας, οδηγεί στην αναξιοπιστία και στη διεθνή απομόνωση. Τηρήσαμε την αρχή αυτή απαρέγκλιτα, χωρίς παλινωδίες και χωρίς αστερίσκους και πιστεύω πως είχαμε επιτυχία.

Κύριε Πρωθυπουργέ, η αποτελεσματική εξωτερική πολιτική προϋποθέτει την ευρύτερη δυνατή συναίνεση στο εσωτερικό, ένα αρραγές εθνικό μέτωπο αποτελεί πολύτιμη πηγή ισχύος γι΄αυτόν που εκπροσωπεί τη χώρα. Διανύουμε μια περίοδο που παρουσιάζει σημαντικές προκλήσεις.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι όπως κάναμε και στην Κυβέρνηση, έτσι και τώρα δεν πρόκειται να παρασυρθούμε σε λογικές δημαγωγίας και χρησιμοποίησης των εθνικών μας θεμάτων για εσωτερική κατανάλωση. Αυτό βεβαίως δεν είναι λευκή επιταγή, είναι όμως μία ξεκάθαρη δέσμευση ότι θα είμαστε εδώ, θα σταθούμε δίπλα σας σε κάθε προσπάθεια που έχει σαν στόχο την ενίσχυση των συμφερόντων και των δικαίων της Ελλάδος.

Η προσπάθεια για μια Ελλάδα περήφανη και δυνατή, με ισχύ και επιρροή στην περιοχή της, στην Ευρώπη, στις διεθνείς εξελίξεις, είναι ένας στόχος που μας ενώνει και μας συστρατεύει όλους.

Σας εύχομαι από καρδιάς, σε σας και στους συνεργάτες σας, καλή επιτυχία στα απαιτητικά καθήκοντα που αναλαμβάνετε προς όφελος της πατρίδας μας, του λαού και του έθνους μας.

Να είστε καλά.


κ. Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Κυρία Υπουργέ, κα Μπακογιάννη, φίλες και φίλοι, έτσι σας θεωρώ διότι επανέρχομαι σε έναν γνώριμο χώρο και με τόσους γνωστούς με τους οποίους έχω δουλέψει. Eίναι χαρά μου που πάλι σας βλέπω εδώ. Ευχαριστώ κατ΄ αρχήν για την ενημέρωση και σε αυτό το πνεύμα της εθνικής ενότητας εμείς θα δουλέψουμε και ως Κυβέρνηση.

Για τα ουσιαστικά θα έχουμε την ευκαιρία να βρεθούμε τις επόμενες μέρες να συζητήσουμε βεβαίως και με τον Αναπληρωτή Υπουργό και τον Υφυπουργό, ώστε να οργανώσουμε τις προτεραιότητες και να δουλέψουμε αποδοτικά για το μέλλον της πατρίδας, αλλά και τα άμεσα και μεγάλα ζητήματα που αφορούν στην εξωτερική πολιτική της χώρας.

Και πάλι να ευχαριστήσω και να ευχηθώ καλή επιτυχία στο μελλοντικό σας έργο, να είστε καλά.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα