Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το Κυπριακό και η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε.


     Κομβικό σημείο της ιστορικής διαδρομής του Κυπριακού είναι η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε., που θα γίνει 10-12 Δεκεμβρίου στις Βρυξέλες.
Το Κυπριακό αποτελεί ένα σοβαρό εμπόδιο στην πορεία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.
Οι ευρωτουρκικές σχέσεις  εξελίσσονται μάλλον σε «ανατολίτικο παζάρι»,   ενόψει της επαναξιολόγησης της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας στη Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε.
   Η Άγκυρα προσπαθεί να δημιουργήσει  ένα θετικό κλίμα, ώστε να περάσει αλώβητη την αξιολόγηση του Δεκέμβρη και να συνεχίσει ομαλά τη διαδικασία ένταξής της στην ευρωπαϊκή οικογένεια, χωρίς να υποχρεωθεί να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της έναντι της Ε.Ε.  Οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Σουηδική προεδρία της Ε.Ε., λειτουργούν πλέον ως «ατζέντηδες» της τουρκικής υποψηφιότητας.
Καθημερινά σχεδόν οι ευρωπαίοι ηγέτες λαμβάνουν «μηνύματα» από την πολιτική ηγεσία της Τουρκίας.
Δηλώσεις του Τούρκου Πρωθυπουργού, του Υπουργού Εξωτερικών, «διαρροές» σε τουρκικά ΜΜΕ, συνεντεύξεις και άρθρα σε διεθνή ΜΜΕ, που με μια πρώτη προσέγγιση δείχνουν αντιφατικά, ωστόσο, είναι αλληλοσυμπληρούμενα και εντάσσονται στο  πλαίσιο της ευρωπαϊκής διπλωματικής στρατηγικής της Τουρκίας.

  Ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας με επιθετικές δηλώσεις του, προσπαθεί να κλονίσει τη πολιτική θέση του Προέδρου της Γαλλίας και της Καγκελαρίου της Γερμανίας , που αρνούνται την πλήρη  ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.
«Συμπεριφορά άδικη, υποκινούμενη από προκαταλήψεις», καταλόγισε στη Γαλλία και τη Γερμανία ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ταγίπ Ερντογάν, σε συνέντευξη του στη   Βρετανική εφημερίδα  «Γκάρντιαν».  «Η Ευρωπαϊκή Ένωση παραβιάζει τους δικούς της κανόνες», λέει ο κ. Ερντογάν, επιχειρώντας έτσι να εκθέσει τους Ν.Σαρκοζί και Α.Μέργκελ.
Επίσης, σύμφωνα με πληροφορίες της τουρκοκυπριακής ειδησεογραφικής ιστοσελίδας «Kibris Postasi», η Τουρκία δείχνει αποφασισμένη να επιμείνει στη θέση που εξέφρασε από τα κατεχόμενα Κυπριακά εδάφη ο υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, ότι δηλαδή,  σε περίπτωση αποτυχίας των εν εξελίξει ενδοκοινοτικών διαπραγματεύσεων, τότε θα αναζητηθεί άλλη, πέραν της ομοσπονδιακής, φόρμουλα διευθέτησης του κυπριακού.  Και μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι: « Η Τουρκία στηρίζει σθεναρά την προοπτική επίλυσης, αλλά δεν μπορεί με κανένα τρόπο να αναγκασθεί να ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της.  Η Τουρκία θα επαναφέρει  εν ισχύ η πρότασή της για ταυτόχρονη άρση της «απομόνωσης» και άνοιγμα των τουρκικών λιμανιών.» Είναι προειδοποίηση ότι η Τουρκία, δεν προτίθεται να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο Τελωνειακής Σύνδεσης, αν δεν προηγηθεί αναγνώριση του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους από την Ε.Ε.!  Και ακόμη,    «η  τουρκική πλευρά επιθυμεί να ενώσει την Κύπρο, σε αντίθεση με την ελληνική που επιθυμεί το διαμελισμό της», υποστήριξε ο Τούρκος Υπουργός των Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου σε δηλώσεις που έκανε στο τηλεοπτικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα. Είναι μια προσπάθεια του επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας, να κατηγορήσει για αδιαλλαξία τους ελληνοκύπριους και έλληνες πολιτικούς!
Παράλληλα όμως, η Τουρκία δείχνει το σκληρό πρόσωπό της στους Κύπριους.
         Στη Κύπρο ,  οι  κατοχικές Αρχές σε μια άκρως προκλητική τους ενέργεια, μετακίνησαν τις σημαδούρες στη θαλάσσια Περιοχή Κάππαρη, στην Αμμόχωστο, προς ανατολάς,  περιορίζοντας έτσι, τον  χώρο ελεύθερης πρόσβασης των ακταιωρών της Κυπριακής Δημοκρατίας και των αλιευτικών.
Το «ξεχασμένο» από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις   (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) Κυπριακό, απασχόλησε τα ελληνικά ΜΜΕ λόγω της πρόσφατης επίσκεψης του Πρωθυπουργού Γ.Α Παπανδρέου στη Λευκωσία και θα παραμείνει στο προσκήνιο, τουλάχιστον μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. τον προσεχή Δεκέμβρη.
Την επανασύνδεση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην ΕΕ, πρωτίστως με τη διαδικασία λύσης του Κυπριακού και μετά με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της Άγκυρας, συναποφάσισαν, κατά δήλωσή τους, ο Πρωθυπουργός Γ.Α. Παπανδρέου και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δ. Χριστόφιας, στις  πολύωρες συζητήσεις τους στη Λευκωσία.
Υπάρχουν όμως, κάποια σημεία, των δηλώσεων του Πρωθυπουργού και του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, που θα πρέπει να διευκρινιστούν.
Ο κ.Παπανδρέου μίλησε για τη δημιουργία ενός οδικού χάρτη, που θα καθορίζει τη βήμα προς βήμα ,  πορεία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.
Όμως, αυτός ο οδικός χάρτης υπάρχει, απλά η Τουρκία δεν τον εφαρμόζει.
Είναι υποχρέωση της Τουρκίας να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο τελωνειακής Σύνδεσης, μέχρι το τέλος του 2009 και να ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμια στα Κυπριακά πλοία και αεροπλάνα, αλλά το αρνείται πεισματικά.
Αποκαλυπτική  των προθέσεων της Τουρκίας για την Κύπρο είναι η δήλωση του προέδρου της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιουλ., ότι  «η  Τουρκία δεν μπορεί να προχωρήσει μονομερώς στην κατάργηση των περιορισμών που ισχύουν για τη χρήση των τουρκικών λιμανιών από σκάφη νηολογημένα στην Κυπριακή Δημοκρατία, αν δεν αρθούν ταυτόχρονα και οι περιορισμοί που ισχύουν σε βάρος των Τουρκοκυπρίων στις εμπορικές συναλλαγές τους με την ΕΕ.».
Και θα πρέπει να επισημάνουμε,  ότι ο Πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου έφυγε από την Κύπρο, χωρίς να αναφερθεί στην υποχρέωση της Τουρκίας, να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο Τελωνειακής Σύνδεσης. Μια παράλειψη, που μάλλον, δεν πρέπει να κρύβει σκοπιμότητες, ωστόσο,  μας βάζει σε μελαγχολικές σκέψεις…
                                
Στην απευκταία περίπτωση, που το Δεκέμβρη στη Σύνοδο Κορυφής της  Ε.Ε., δεν επιβληθούν κυρώσεις στην  Τουρκία, με δεδομένη την άρνησή της να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο Τελωνειακής Σύνδεσης , τότε , η εξέλιξη αυτή θα είναι εξαιρετικά δυσάρεστη,  για την ελληνική και ελληνοκυπριακή διπλωματία. Και αυτό διότι, θα επιβραβευτεί, η αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας, όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και στο Αιγαίο και τη Θράκη. Γι’ αυτό ακριβώς, η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. του προσεχούς  Δεκεμβρίου ,  αποτελεί ορόσημο και για το Κυπριακό , αλλά και για τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Ελληνική και ελληνοκυπριακή υποχώρηση στις Βρυξέλλες, θα αποτελέσει τη «κερκόπορτα» ( η κερκόπορτα,  ήταν η πύλη εισόδου των Τούρκων στην Κωνσταντινούπολη στις 29/5/1453. Και έτσι, έμελλε να υποδηλώνει το ευαίσθητο ή το αδύναμο σημείο μιας καλά οργανωμένης άμυνας), για να βάλει «πόδι»  η Τουρκία στο  Αιγαίο και τη Θράκη.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα