Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ για την Ελληνική στρατιωτική δύναμη Αφγανιστάν


  ΝΑ μην αυξηθεί αριθμητικά και να μην μετακινηθεί από την ΚΑΜΠΟΥΛ, η Ελληνική στρατιωτική Δύναμη που βρίσκεται στο Αφγανιστάν,  αποφάσισε σήμερα ομόφωνα το ΚΥΣΕΑ, που συνεδρίασε, υπό την Προεδρία του Πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου.
Σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε ο ΥΠΕΘΑ Β.Βενιζέλος στους διαπιστευμένους στρατιωτικούς συντάκτες, είπε,  ότι πράγματι, υπήρχε δέσμευση της προηγούμενης Κυβέρνησης, για μεταφορά της Ελληνικής Στρατιωτικής Δύναμης στη ΦΑΡΑΧ, μια ιδιαίτερα επικίνδυνη περιοχή στο νοτιοδυτικό  Αφγανιστάν. Μάλιστα υπήρχε και ο σχετικός ΕΠΙΤΕΛΙΚΟΣ προγραμματισμός από το ΝΑΤΟ, αλλά και του ΓΕΕΘΑ. Και αυτή τη δέσμευση , ακύρωσε με τη σημερινή απόφασή του το ΚΥΣΕΑ.
Σε ερώτηση, του γράφοντος,  αν έχουν αξιολογηθεί οι αντιδράσεις από την απόφαση του ΚΥΣΕΑ σε επίπεδο ΝΑΤΟ,  ο κ.Βενιζέλος απάντησε ότι, πράγματι, η απόφαση αυτή δεν θα είναι ευχάριστη για το ΝΑΤΟ, αφού δεχόμαστε πιέσεις για αύξηση της συμμετοχής μας στην ISAF, αλλά, επισήμανε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας,  οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους συμμάχους μας, αφού «οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους Καλούς φίλους».  

Για να μην διαταραχτούν όμως οι σχέσεις μας  με το ΝΑΤΟ, το ΚΥΣΕΑ, αποφάσισε να διατεθούν 22 στρατιωτικοί σύμβουλοι για να καλύψουν ανάγκες για την ανασυγκρότηση του Αφγανικού Στρατού και  10 αξιωματικοί στο Στρατηγεία της ISAF , όλοι θα βρίσκονται στην ΚΑΜΠΟΥΛ. Επίσης , θα συνεισφέρουμε 3 εκατομμύρια ΕΥΡΩ, στο Ταμείο του Αφγανικού Στρατού για τις ανάγκες ανασυγκρότησής του, ενώ θα αναλάβουμε την εκπαίδευση στελεχών του Αφγανικού Στρατού.  Και ακόμη, από την 1Η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010, η Ελλάδα θα αναλάβει την ασφάλεια των  πτήσεων τους Αεροδρόμιου της ΚΑΜΠΟΥΛ, διαθέτοντας 53 στελέχη της Πολεμική μας  Αεροπορίας.   



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα