Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟΥΡΚΙΑ – ΙΣΡΑΗΛ- ΚΟΥΡΔΟΙ ΚΑΙ «CIA» «DIA» και «MOSSAD».


Αναμενόμενα είναι τα επαινετικά σχόλια από την αμερικανική διοίκηση για την εποικοδομητική πολιτική που, όπως υποστηρίζει,   ασκεί  η Τουρκία στην ευρύτερη περιοχή μας. Ο εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών Philip Κροουλι  δήλωσε ότι η Τουρκία έχει σημαντικό ρόλο στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, λόγω των σχέσεων που αναπτύσσει  με τη Συρία, το Ιράν, το Ιράκ και με άλλες γειτονικές χώρες. Ο αμερικανός κυβερνητικός αξιωματούχος, είπε ακόμη, ότι,  οι ΗΠΑ θα ενθαρρύνουν την Τουρκία  να συνεχίσει τον σημαντικό  μεσολαβητικό ρόλο που διαδραματίζει μεταξύ Ισραήλ και Συρίας.
Επομένως, τα όσα αναφέρονται σε κρίση των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ, μάλλον θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με αρκετή επιφύλαξη.

Επειδή το τελευταίο διάστημα, η Τουρκική Κυβέρνηση του μετριοπαθούς Ισλαμιστή Πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, δηλώνει ότι βρίσκεται κοντά σε συμφωνία με τους Κούρδους αυτονομιστές του PKK, έχει ενδιαφέρον η Συνέντευξη του Κούρδου ηγέτη MURAT KARAYILAN στην αμερικανική εφημερίδα Λος Αντζελες Ταιμς , που δημοσιεύτηκε την περασμένη Πέμπτη.  Στη Συνέντευξη που δόθηκε στο Αρχηγείο της οργάνωσης στο όρος Kandil στα σύνορα της Τουρκίας με το Β.ΙΡΑΚ, επισημαίνεται ότι, «το «ΡΚΚ» επιθυμεί την επίλυση του Κουρδικού Προβλήματος μέσω του διαλόγου. Σε περίπτωση που η Τουρκία επιθυμεί πραγματικά την  ειρήνη, τότε θα πρέπει να τερματίσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της οργάνωσης.  Η παράδοση των όπλων από τα μέλη του «ΡΚΚ» πρέπει να είναι το τελευταίο στάδιο των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων και όχι το πρώτο. Η οργάνωσή μας δεν είναι ικανοποιημένη από την πολιτική της Τουρκίας στο Κουρδικό και αμφισβητεί τη δέσμευση της Άγκυρας στην ειρηνευτική διαδικασία». Και στη συνέχεια ο Κούρδος ηγέτης επισημαίνει ότι, «Διατηρούμε αμφιβολίες για την πολιτική των ΗΠΑ στο Κουρδικό, λόγω της στήριξης που παρέχει στην Άγκυρα».

 Έχει εξαιρετική σημασία η μυστική συνάντηση που  είχαν οι  επικεφαλής των Μυστικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ, Ισραήλ, Αιγύπτου και Ιορδανίας. Μετείχαν οι  επικεφαλής των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών της «CIA» και της «DIA» και   της ισραηλινής «MOSSAD».
Η συνάντηση αυτή  πραγματοποιήθηκε στο Amman της Ιορδανίας , και θεωρείται πολύ σημαντική, για τις πολιτικο-στρατιωτικές εξελίξεις στην περιοχή μας. Στη συνάντηση αυτή συζητήθηκε, το πυρηνικό πρόγραμμα του ΙΡΑΝ, και το ενδεχόμενο πολεμικής σύρραξης στη Μέση Ανατολή.  Και ακόμη, αποφασίστηκε,  ο συντονισμός των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, Ισραήλ, Αιγύπτου και Ιορδανίας, για την εξάρθρωση δικτύων που συνδέονται με τη διεθνή τρομοκρατία. Και είναι βέβαιο ότι αποφασίστηκε θα υλοποιηθεί οπωσδήποτε… 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα