Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το 2010 δρομολογούνται εξελίξεις σε Ελληνοτουρκικά, Κυπριακό και Σκοπιανό


Για το 2010 έχει μετατεθεί  η προσδοκία διευθέτησης των  εκκρεμοτήτων που υπάρχουν στα μεγάλα Εθνικά μας Θέματα, όπως είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις (παράνομες τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο,    δραστηριότητα του Τουρκικού προξενείου Κομοτηνής στη Θράκη, ευρωτουρκικές σχέσεις), το Κυπριακό και το Σκοπιανό.
Γι’ αυτό ακριβώς, η χρονιά που θα ανατείλει σε λίγα 24-ωρα, θα είναι  ιδιαίτερα κρίσιμη,   για την ελληνική διπλωματία (οικονομική, πολιτική και στρατιωτική).
Η Κυβέρνηση Γ.Α Παπανδρέου, παρότι φαίνεται να  επιθυμεί την ενίσχυση και αναβάθμιση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων,  ειδικά στον ενεργειακό και στρατιωτικό τομέα, προκαλώντας  έτσι ανάλογη δυσαρέσκεια  στη  Μόσχα και στον  γαλλογερμανικό άξονα, εντούτοις,  δεν έχει ακόμη αποσαφηνίσει πλήρως τις βασικές συντεταγμένες της στην   εξωτερική πολιτική και τη διπλωματία.
Μέσα στο πρώτο 4-μηνο του 2010, ο πρωθυπουργός Γ.Α. Παπανδρέου , πιθανότατα, θα πραγματοποιήσει επίσημες επισκέψεις σε Ουάσιγκτον,  Μόσχα, Παρίσι και Βερολίνο, όπου και θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα, τον Πρόεδρο και Πρωθυπουργό της Ρωσικής Ομοσπονδίας κ.Ντιμίτρι Μεντβέντεφ και Βλ.Πούτιν, τον Πρόεδρο της Γαλλίας Ν.Σαρκοζί και την Καγκελάριο της Γερμανίας Α.Μέργκελ! Επισκέψεις  κρίσιμες , που όμως  θα δώσουν το στίγμα και τη ρότα της ελληνικής εξωτερικής  πολιτικής.


Ελληνοτουρκικά

Η Τουρκία έχει επιλέξει την δυναμική προώθηση των παράνομων αξιώσεών της στο Αιγαίο, αμφισβητώντας ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Επίσης η Τουρκία ασκεί  υπονομευτική πολιτική, σε βάρος της συνοχής του Ελληνικού κράτους,  στη Θράκη,  με αιχμή τη μουσουλμανική μειονότητα ή « τουρκική κοινότητα» για τους Τούρκους κυβερνητικούς αξιωματούχους κατά  παράβαση της Συνθήκης της Λωζάννης.
Η Τουρκία προωθεί την πολιτική της και με την επίδειξη στρατιωτικής ισχύος, όπως είναι οι υπερπτήσεις οπλισμένων τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών πάνω από κατοικημένα  ελληνικά νησιά, άλλα και μέσω ενός πανίσχυρου πολιτικό-διπλωματικού δικτύου με επιρροή στους ευρωατλαντικούς θεσμούς (ΝΑΤΟ-Ε.Ε.)
Έκπληξη η ομιλία του ΥΠΕΘΑ Β.Βενιζέλου στη Βουλή κατά  τη συζήτηση του προϋπολογισμού, διότι  δεν έκανε την παραμικρή αναφορά στην κύρια απειλή του Έθνους , που είναι  η τουρκική διεκδικητική και αναθεωρητική πολιτική, παρότι έχει  την πολιτική ευθύνη της προετοιμασίας  των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Αντιθέτως , ο αν.ΥΠΕΞ. Δ.Δρούτσας στην ομιλία του    διευκρίνισε ότι: «Υποστηρίζουμε την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας που θα υπηρετεί τις σχέσεις καλής γειτονίας. Που θα πάψει να αμφισβητεί την εδαφική μας ακεραιότητα και θα συνεργαστεί για την αντιμετώπιση των μεγάλων κοινών προκλήσεων, όπως η λαθρομετανάστευση.
Της Τουρκίας που δεν θα επιχειρεί να ανακατεύεται στα εσωτερικά μας.
Της Τουρκίας που θα απελευθερώσει επιτέλους τη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού. Που θα αποσύρει το στρατό κατοχής από την Κύπρο και θα συμβάλει ενεργά στην επίτευξη δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης, βάσει των αποφάσεων του ΟΗΕ και του ευρωπαϊκού κεκτημένου».
Η Ελληνική Κυβέρνηση δέχεται ισχυρές πιέσεις (πολιτικές, διπλωματικές , αλλά και οικονομικές) από ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε. (Βρετανία, Σουηδία, Φιλανδία κ.ά),  να προσέλθει σε διάλογο με την Τουρκία, όπου θα συζητηθούν ΟΛΑ τα ελληνοτουρκικά προβλήματα, δηλαδή,  οι παράνομες τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας!
0 Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν,  σε επιστολή  που έστειλε στον έλληνα ομόλογό του Γ.Α.Παπανδρέου, έχει θέσει προς συζήτηση το σύνολο των τουρκικών αξιώσεων σε βάρος της Ελλάδας («γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, μουσουλμάνοι της Θράκης και  αλλού!).  Εκκρεμεί η απάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού Γ.Α. Παπανδρέου στον κ.Ερντογάν. Θα σταλεί τις επόμενες μέρες και  από το περιεχόμενό της ,    θα εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, για τις προθέσεις  της ελληνικής Κυβέρνησης, σχετικά με την αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας. 

ΚΥΠΡΙΑΚΟ

 Είναι σε πλήρη διπλωματική εξέλιξη,  μια νέα πολύπλευρη προσπάθεια επίλυσης του πολιτικού προβλήματος της Κύπρου, όπου πρωτοστατεί η αμερικανο-βρετανική διπλωματία  και  που εικάζεται,  ότι θα έχει συγκεκριμένα αποτελέσματα μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2010! 
 Άλλωστε, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας  Δ. Χριστόφιας και ο ηγέτης των τουρκοκυπρίων Α. Ταλάτ ανακοίνωσαν επίσημα την εντατικοποίηση των συνομιλιών τους και εξέφρασαν την «ισχυρή ελπίδα» ότι το 2010 θα είναι έτος λύσης του Κυπριακού ! Ασφαλώς και είναι   ευπρόσδεκτη  η λύση του Κυπριακού, αλλά το ερώτημα είναι,  προς ποια κατεύθυνση;  Διότι αν  επιβληθεί ως λύση μια παραλλαγή του σχεδίου Ανάν, τότε, θα πρόκειται για διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, για  απαρχή του αφελληνισμού της Κύπρου , για νομιμοποίηση της Τουρκικής στρατιωτικής κατοχής στη Μεγαλόνησο και αξιοποίηση της Κύπρου ως γεωπολιτικού χώρου από την Τουρκική και Βρετανική διπλωματία.
Πάντως για να μην τρέφουμε αυταπάτες, ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Α. Νταβούτογλου δήλωσε ότι: ««Αν το 2004 είχε γίνει δεκτό το σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών (σχέδιο Ανάν), που υποστηριζόταν και από την ΕΕ, τώρα δεν θα υπήρχε αντίφαση μεταξύ της στρατηγικής της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ και της λύσης του Κυπριακού. Η αντίφαση προκύπτει από το ότι έγινε πλήρες μέλος της Ε.Ε. η ελληνοκυπριακή διοίκηση, δηλαδή η πλευρά που  είπε "όχι" στην ειρήνη».  Ο κ. Α.Νταβούτογλου διευκρίνισε ακόμη, ότι για να είναι αποδεκτή η λύση του Κυπριακού αυτή θα πρέπει να βασίζεται στην ισοτιμία των δύο συνιστούντων  κρατών την Κυπριακή Ομοσπονδία, στην πολιτική ισότητα όλων των κατοίκων της Κύπρου και στην επιβεβαίωση των επεμβατικών εγγυήσεων της Τουρκίας!!!

ΣΚΟΠΙΑΝΟ

Στο Σκοπιανό,  το αδιέξοδο είναι πλήρες καθώς δεν υπάρχει ούτε καν  ελάχιστη χαραμάδα αισιοδοξίας!  Η Κυβέρνηση των  Σκοπίων του εθνικιστή Πρωθυπουργού Νίκολα Γκρουέφσκι επιμένει  στην αδιάλλακτη πολιτική της, αφού αρνείται  να απεμπλακεί από τα ιδεολογήματα του εθνομειονοτικού επεκτατισμού και να συμβάλει εποικοδομητικά στην προσπάθεια του ΟΗΕ για την  εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης  στο θέμα της ονομασίας της FYROM.
Η άρνηση του  προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Κάρολου Παπούλια να αποδεχτεί πρόσκληση του Σκοπιανού ομολόγου του κ. Ιβανόφ και να πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στα Σκόπια, πιστοποιεί  ακριβώς  το αδιέξοδο των ελληνοσκοπιανών  σχέσεων.
Κατά το πρώτο εξάμηνο το 2010 η προοπτική ένταξης της π.Γ.Δ. Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., θα επανέλθει προς συζήτηση στα αρμόδια θεσμικά όργανα.
Είναι σαφές ότι, η  Ελληνική Κυβέρνηση,  θα δεχτεί ισχυρότατες  διεθνείς πιέσεις, κυρίως   από την αμερικανοβρετανική διπλωματία,  να υποχωρήσει από την οριοθετημένη «κόκκινη γραμμή» και να εγκαταλείψει την πολιτική του βέτο.   Πάντως, η  όποια απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης, προφανώς θα έχει και τα ανάλογο πολιτικό κόστος …

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα