Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εισβολή Τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών σε περιοχή ελληνογαλλικής άσκησης και προκλητικές υπερπτήσεις πάνω από το Αγαθονήσι

Εισβολή Τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών σε περιοχή  ελληνογαλλικής άσκησης  και προκλητικές υπερπτήσεις πάνω από το Αγαθονήσι

Εισβολή, νότια  της Ικαρίας, την ώρα που στην περιοχή βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη ελληνογαλλική αεροναυτική άσκηση,  έκαναν έξι οπλισμένα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη τύπου F-16, αφού προηγουμένως είχαν παρέβησαν τα όρια του FIR Αθηνών και μετά  παραβίασαν τον εθνικό μας εναέριο χώρο.

Τα τουρκικά αεροσκάφη, τα οποία εισέβαλαν στον δεσμευμένο χώρο για την άσκηση, προσέγγισαν σε πολύ κοντινή απόσταση τα ασκούμενα ελληνικά και γαλλικά αεροσκάφη και στη συνέχεια απομακρυνόμενα έκαναν επιδεικτική πτήση πάνω από το Αγαθονήσι.
Στην ελληνογαλλική άσκηση μετέχει το αεροπλανοφόρο Σαρλ ντε Γκολ με μαχητικά αεροσκάφη Ραφάλ, ενώ από ελληνικής πλευράς μετέχουν αεροσκάφη Μιράζ και F-16.
Ελλάδα και Γαλλία, με απόλυτα νόμιμο τρόπο εκτελούσαν στρατιωτική άσκηση, την οποία επιχείρησε να υπονομεύσει η Τουρκία, με την συμπεριφορά της.
Λόγω της σοβαρότητας του επεισοδίου ενεργοποιήθηκε η «κόκκινη γραμμή» των νατοϊκών υποστράτηγων Λάρισας- Εσκί Σεχίρ.
Με αφορμή τη  πρωτοφανή κλιμάκωση των προκλήσεων, ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Πάνος Μπεγλίτης δήλωσε ότι η Ελλάδα "θα κάνει τις δέουσες ενέργειες σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο". Παράλληλα έγινε γνωστό  ότι το υπουργείο Εξωτερικών ετοιμάζει διάβημα διαμαρτυρίας στην Άγκυρα. Επίσης ενημερώθηκαν οι αρμόδιες αρχές του ΝΑΤΟ για τη διπλή τουρκική πρόκληση.
Αναμένεται όμως και κάποια αντίδραση από την Γαλλία , για την σημερινή προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα