Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κατάθεση απαντητικού Μνημονίου Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για υπόθεση προσφυγής ΠΓΔΜ


Κατατέθηκε σήμερα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και εντός της καθορισθείσης από το Δικαστήριο προθεσμίας, το απαντητικό Μνημόνιο (counter-memorial) της Ελλάδος στην υπόθεση της προσφυγής της ΠΓΔΜ εναντίον της χώρας μας, η εκδίκαση της οποίας εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού.

Η κατάθεση έγινε από τους εκπροσώπους (Agents) της Ελλάδος στην υπόθεση αυτή, Πρέσβυ κ. Γεώργιο Σαββαϊδη και τη Νομικό Σύμβουλο και Προϊσταμένη του Τμήματος Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου της Ειδικής Νομικής Υπηρεσίας, κα Μαρία Τελαλιάν, στελέχη του ΥΠΕΞ με πλούσια διεθνή εμπειρία και ενασχόληση με τα ζητήματα αυτά, τόσο σε πολιτικό όσο και σε νομικό επίπεδο, που έχουν αναλάβει τα καθήκοντά τους από το Νοέμβριο του 2008. Ως Νομικοί Σύμβουλοι της Ελλάδος στην υπόθεση αυτή έχουν ορισθεί τέσσερεις επιφανείς αλλοδαποί διεθνολόγοι Καθηγητές με μεγάλη εμπειρία στην υπεράσπιση υποθέσεων ενώπιον του ΔΔΧ. Επίσης, την ομάδα υποστήριξης πλαισιώνουν και Έλληνες Καθηγητές, διεθνολόγοι και ιστορικοί. Υπενθυμίζουμε ότι η χώρα μας έχει ορίσει στην υπόθεση αυτή ως Ad Hoc Δικαστή τον Καθηγητή, Ακαδημαϊκό, μέλος και ήδη Πρόεδρο του Ινστιτούτου Διεθνούς Διακαίου, κ Εμμανουήλ Ρούκουνα.


Ως γνωστόν, η ΠΓΔΜ κατέθεσε, στις 13.11.2008, προσφυγή κατά της χώρας μας ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (ΔΔΧ), επικαλούμενη παραβίαση εκ μέρους μας του άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995, λόγω της υποτιθέμενης αντίρρησης (objection) της Ελλάδος στην πρόσκληση για προσχώρηση της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.

Το απαντητικό Μνημόνιο της Ελλάδος, το οποίο παραθέτει λεπτομερώς και με την αντίστοιχη τεκμηρίωση, την ελληνική νομική επιχειρηματολογία στην υπόθεση αυτή, είναι αποτέλεσμα επίπονης και μακράς συνεργασίας ενός και πλέον έτους μεταξύ των Ελλήνων και των αλλοδαπών διεθνολόγων. Το ελληνικό Μνημόνιο απορρίπτει στο σύνολό τους τα επιχειρήματα της ΠΓΔΜ και αναπτύσσει εμπεριστατωμένα και εξαντλητικά τα νομικά, πολιτικά και ιστορικά επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς στην υπόθεση αυτή. 

Στη συνέχεια της κατάθεσης του απαντητικού Μνημονίου από πλευράς μας, η περαιτέρω πορεία της υπόθεσης θα καθορισθεί από το Δικαστήριο και, σε μια δεύτερη φάση, θα ακολουθήσει προφορική ανάπτυξη των εκατέρωθεν επιχειρημάτων σε προφορική διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου.

Σύμφωνα με τους Κανόνες Διαδικασίας του Δικαστηρίου, το Μνημόνιο της ΠΓΔΜ καθώς και απαντητικό Μνημόνιο της Ελλάδος θα παραμείνουν εμπιστευτικά μέχρι και την έναρξη της προφορικής διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα