Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πως και γιατί οι Τούρκοι στήνουν την ελληνοτουρκική ένταση

Σοκαριστικά είναι τα στοιχεία που φέρνει στο φως με δημοσίευμα της η τουρκική εφημερίδα "Ταράφ" στο οποίο κάνει λόγο για τεχνητή ελληνοτουρκική κρίση προκειμένου να λύθουν δικά τους εσωτερικά προβλήματα.


Συγκεκριμένα η εφημερίδα αποκαλύπτει ότι το 2003 το "Σχέδιο Βαριά", στην κατάρτιση του οποίου είχαν συνεισφέρει 162 αξιωματικοί των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, στόχευε σε πτώση τουρκικού αεροσκάφους από ελληνικό με τεχνητή ένταση και σε περίπτωση που δεν άνοιγε πυρ το ελληνικό αεροσκάφος "θα προκληθεί πτώση δικού μας αεροσκάφους με πυρά, σε κατάλληλο χώρο και χρόνο από πιλότο του Ειδικού Σμήνους το οποίο έχει αναδιαρθρωθεί" όπως αναφέρει!

Το σχέδιο, σύμφωνα με την εφημερίδα, αποσκοπούσε στην πτώση της κυβέρνησης Ερντογάν και περιλάμβανε επί μέρους "σχέδιο πολεμικής αεροπορίας". Αυτό φέρει τη σφραγίδα "άκρως απόρρητο" και την ημερομηνία "Φεβρουάριος 2003", ενώ το υπογράφει ο διοικητής της Πολεμικής Αεροπορίας πτέραρχος Ιμπραχίμ Φιρτίνα.

Υπό τον τίτλο "καθήκον", το σχέδιο αναφέρει τα εξής: "Με σκοπό την κήρυξη στρατιωτικού νόμου στο σύνολο της Τουρκίας και την επιτυχία των διοικήσεων του στρατιωτικού νόμου, το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας θα αυξήσει την ένταση με την Ελλάδα, θα προκαλέσει τους υποστηρικτές της ισλαμικής οπισθοδρόμησης και τη δραστηριότητά τους εναντίον των ενόπλων δυνάμεων".

Σε άλλο σημείο του σχεδίου αναφέρονται τα εξής:

"Κατά τις πτήσεις στο Αιγαίο θα παρενοχλούνται τα αεροσκάφη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και θα διαμορφωθεί κλίμα σύγκρουσης. Εάν είναι δυνατόν, θα προκληθεί πτώση ενός αεροσκάφους μας από την ελληνική πολεμική αεροπορία και εάν δεν πραγματοποιηθεί αυτό, θα προκληθεί πτώση δικού μας αεροσκάφους με πυρά, σε κατάλληλο χώρο και χρόνο από πιλότο του Ειδικού Σμήνους το οποίο έχει αναδιαρθρωθεί. Θα διοχετευτούν στα ΜΜΕ ειδήσεις περί της πτώσης του αεροσκάφους μας από την ελληνική πολεμική αεροπορία και θα παρουσιαστεί η αδυναμία της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στο θέμα αυτό".

Σύμφωνα με την "Ταράφ" το σχέδιο πρόκλησης έντασης με την Ελλάδα αναφέρει επίσης τα εξής: "Στο πλαίσιο του γενικού Επιτελείου Αεροπορίας και ειδικά στα σμήνη, θα αυξηθεί με τρόπο ελεγχόμενο η εχθρότητα και η ένταση εναντίον της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας και θα διασφαλιστεί ώστε οι πιλότοι να είναι πιο επιθετικοί κατά τις πτήσεις. Θα ανακοινωθεί ανεπισήμως στους πιλότους ότι σε παρόμοια περιστατικά θα μπορούν να ανοίγουν ακόμη και πυρ, στο πλαίσιο της νόμιμης άμυνας".

Η εφημερίδα γράφει ότι "παράλληλα με την προβοκάτσια αυτή που θα εξελισσόταν στον αέρα, το σχέδιο στόχευε στην αύξηση της έντασης στα σύνορα στη Θράκη και στη δημιουργία κλίματος επιστράτευσης σε όλη την περιοχή" και παραθέτει άλλο ένα σημείο από το σχέδιο:

"Η ένταση θα αυξηθεί και στα σύνορα στη Θράκη, θα πραγματοποιηθούν περιπολίες σε περιοχές πλησίον των συνόρων στη Θράκη, ενώ θα διεξαχθούν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το Πολεμικό Ναυτικό στο Αιγαίο. Στα αεροδρόμια Μπαλίκεσιρ, Τσίγλι, Τσόρλου και Νταλάμαν θα περιμένουν αεροσκάφη με βάση την αρχή 24 ωρών και ακόμη στο παραμικρό επεισόδιο θα απογειωθούν αεροσκάφη "scrable". Η διοίκηση του 134ου σμήνους θα πραγματοποιεί επιδείξεις κάθε δύο μέρες, σε διάφορες πόλεις, καλεσμένη των βιομηχανικών επιμελητηρίων, των επιχειρηματιών, των δικηγορικών συλλόγων κλπ. Θα αυξηθεί η συμπάθεια του λαού προς τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις και κατά τις επιδείξεις θα μοιραστούν δώρα στο λαό και ιδιαίτερα στα παιδιά".


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα