Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΏΝ


Αναστάτωση στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν προκαλέσει οι δηλώσεις του Υπουργού Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδου, σχετικά με το συνταξιοδοτικό των στρατιωτικών.
Οι δηλώσεις αυτές προκάλεσαν και την έντονη  δυσφορία της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ. Ένδειξη ότι, για μεγάλα θέματα , όπως το Συνταξιοδοτικό, δεν υπάρχει ενιαία Κυβερνητική πολιτική.
Ο κ.Λοβέρδος είχε δηλώσει ότι μελετάται η εξάλειψη ΟΛΩΝ των κινήτρων  για την πρόωρη συνταξιοδότηση των στρατιωτικών.
Ο ΥΠΕΘΑ Ευάγγελος Βενιζέλος, μιλώντας σε δημοσιογράφους, ουσιαστικά «άδειασε» τον υπουργό Εργασίας και τα όσα είπε για το «μαχαίρι» στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις στο στράτευμα.
"Τα ζητήματα που αφορούν το υπηρεσιακό καθεστώς των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, την ιεραρχική δομή, τις προαγωγές και τις αποστρατείες τους, ανήκουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, η πολιτική του οποίου εκφράζεται με τις δημόσιες δηλώσεις μόνον του Υπουργού και τις ταυτόσημες δηλώσεις του Αναπληρωτή Υπουργού" είπε ο ΥΠΕΘΑ Β.Βενιζέλος.
Ο κίνδυνος που θα ήθελε να αποφύγει η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, είναι να υπάρξει κύμα παραιτήσεων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ενδεχόμενο που θα αποδυνάμωνε τις Ένοπλες Δυνάμεις από ικανό στελεχιακό Δυναμικό, με προφανείς επιπτώσεις στην μαχητική ικανότητα του Στρατεύματος.
Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΓΕΕΘΑ , ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ  ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ  ΤΩΝ Ε.Δ. ΜΕ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ  ΛΑΜΒΑΝΕΙ   ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ 3.400 (ένας «σύμβουλος» σε μια χρεοκοπημένη ΔΕΚΟ, με προσόν την κομματική ταυτότητα λαμβάνει από 6 μέχρι και 20  Χιλιάδες ΕΥΡΩ το μήνα!!)

Σχόλια

  1. Ειναι απόλυτα δικαιολογημένα τα παράπονα των στρατιωτικών.
    Δεν μπορώ, όμως να αντισταθώ στον πειρασμό, να παρατηρήσω οτι μόνο οταν ¨διακινδύνευσε¨ οικονομικό τους κεκτημένο, απείλησαν με παραιτήσεις.
    Τόσο καιρό που η Ελλάδα είναι στο ¨πάγκο του χασάπη¨ (Jefry), δεν πρόσεξα καμμία αντίδραση από τον κλάδο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΡΑΤΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Κ.ΚΑΠΟΥΤΣΗ ? ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΤΡΟΧΕΑΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΝΔΕΙΑΦΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΜΟΝΟ Ο ΜΙΣΘΟΣ.
    ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΗΛΟΙ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΕΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα