Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Και επισήμως θέμα μουσουλμάνων της Θράκης από Ερντογάν


Θέμα τουρκικής  μειονότητας στην Θράκη έθεσε ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, κατά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια στο Αμπού Ντάμπι, στο περιθώριο της Συνδιάσκεψης για το Ενεργειακό Μέλλον της Γης.
Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ, στη συνάντησή του με τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας,  ο τούρκος πρωθυπουργός επικέντρωσε τη συζήτηση στους τούρκους (όπως  χαρακτήρισε τους μουσουλμάνους στο θρήσκευμα έλληνες πολίτες) που ζουν στη Δυτική Θράκη και έχουν προβλήματα με το Ελληνικό κράτος. «Έχουμε περίπου 130.000 συγγενείς μας στη Δυτική Θράκη. Αντιμετωπίζουν ορισμένα προβλήματα. Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε αυτά τα προβλήματα», ισχυρίστηκε ο κ. Ερντογάν. Μάλιστα ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας, είπε στον κ.Παπούλια, ότι επιθυμεί να έλθει το συντομότερο στην Αθήνα, προκειμένου να συζητήσει το θέμα αυτό με τον Έλληνα πρωθυπουργό Γ.Α. Παπανδρέου!
Υπενθυμίζουμε ότι και  κατά τη διάρκεια της συνάντησής του στην Ουάσιγκτον με τον αμερικανό πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα , ο τούρκος πρωθυπουργός είχε θέσει, με επιτακτικό μάλιστα τρόπο,  το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης , υποστηρίζοντας   ότι  υποφέρει ,  από το Ελληνικό κράτος.

Ποιοι  είναι οι Τούρκοι στη Θράκη;

Στην Ελληνική  Θράκη υπάρχουν περίπου 100.000 έλληνες πολίτες, μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα και διαφορετικής καταγωγής. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός μουσουλμάνων που αυτοπροσδιορίζονται ως Πομάκοι και είναι σλαβόφωνοι, άλλοι που αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι και είναι τουρκόφωνοι και άλλοι ως Ρομά και μιλούν την αντίστοιχη γλώσσα.
Όλοι ανεξαιρέτως  απολαμβάνουν καθεστώς ισονομίας και ισηγορίας κατά το Ελληνικό Σύνταγμα.
Η εμμονή του Ταγίπ Ερνοτγάν, να θεωρεί τουρκική  (εθνική) τη μουσουλμανική (θρησκευτική) μειονότητα της Θράκης, αποκαλύπτει ότι  σταθερός στόχος της Τουρκίας είναι  να συγκεράσει το εθνικό με το θρησκευτικό στοιχείο.  
Το γεγονός ότι τίθενται τέτοια ζητήματα με έναν τόσο επίσημο τρόπο, δείχνει ακριβώς,  ότι βρισκόμαστε σε ένα σημείο κρίσιμο και επικίνδυνο για τα εθνικά μας συμφέροντα στη Θράκη. 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα