Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παρατράβηξε το αστείο -ούτε καν ανήθικο κι ηλίθιο δεν είναι...

         Παρατράβηξε το αστείο -ούτε καν ανήθικο κι ηλίθιο δεν είναι...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 16.Ι.2010 stathis@enet.gr

Ναυτίλος

·         sancta simplicitas ...
Patria ο muerte, αυτό ήταν το διεθνιστικό σύνθημα των Κουβανών επαναστατών...

«Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο» ονόμαζαν οι Σοβιετικοί τον αντιφασιστικόν αγώνα κατά των Ναζί...

«Η διαμαρτυρία είναι πατριωτισμός» διαδήλωναν οι Αμερικανοί εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ...

..................................................

Τούτων ούτως εχόντων, αναρωτιέμαι τι γύρευε ο Κατσαντώνης (δεδομένου ότι δεν γνώριζε πως είναι Έλληνας) στα Φάρσαλα, αυτός ένας επινοημένος...

Επιτέλους! καλά νέα -μετά από πολύ καιρό- απ' τον ΣΥΡΙΖΑ! Υστερα από μία περίοδο διχόνοιας και ερίδων που ταλάνισαν έως παράλυσης σχεδόν τις συνιστώσες και τη συνισταμένη, βρέθηκε επιτέλους ο κοινός τόπος, το τίμιο ξύλο, η ιερά σινδόνη που μπόρεσε να τους τυλίξει όλους σε ένα ψήφισμα ενότητας: υπέρ της κυρίας Δραγώνα! Θαύμα-θαύμα!
Και διαφωνώ απολύτως με το πνεύμα εφημερίδων όπως το «Εθνος», που παίρνει το πράγμα στο ψιλό γράφοντας: «Αυτό και αν είναι είδηση... Σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση στήριξης ενός... κυβερνητικού στελέχους γιατί, όπως υποστηρίζουν, δέχεται επίθεση από ακροδεξιούς κύκλους».
Δεν ξέρω αν στους «ακροδεξιούς κύκλους» ο ΣΥΡΙΖΑ τσουβαλιάζει τον Μίκη Θεοδωράκη για παράδειγμα, ή αν όποιος άλλος έχει κάτι να αντιλέξει στα λεγόμενα από την υφισταμένη της κυρίας Διαμαντοπούλου, κυρία Δραγώνα, πρέπει να ριφθεί στην πυρά ή να κλειστεί σε ψυχιατρείο, αλλά
πρέπει να παραδεχθώ, όσον κι αν μου είναι θλιβερά κωμικό, ότι ακόμα κι αν δεν είχε ιδρυθεί ο ΛΑΟΣ, θα έπρεπε να έχει εφευρεθεί, διότι άλλο καλύτερο ελιξίριο για την αποβλάκωση της Αριστεράς δεν θα μπορούσε να 'χει επινοήσει η άρχουσα τάξη και η νεοταξίτικη σκέψη.
Είναι πλέον θεία μωρία να χαρίζουν κάποιοι αριστεροί την πατρίδα στους ακροδεξιούς εθνικιστές που επανειλημμένως άλλωστε την έχουν προδώσει, και ταυτοχρόνως να συντάσσονται με όλο εκείνο το σύστημα που εξαπολύει την ιδεολογική τρομοκρατία που χρειάζεται η εξουσία για να κυριαρχεί.
Ο εθνικισμός, κύριοι αυτής της αριστεράς, συνδεόταν πάντα με ξένες δυνάμεις. Ο εθνικισμός, κύριοι αυτής της αριστεράς (που είναι ικανή να συκοφαντήσει για εθνικισμό και τη μάνα της) βρίσκεται στην πλευρά που υπηρετεί υπάλληλος η κυρία Δραγώνα.
Παρατράβηξε το αστείο -ούτε καν ανήθικο κι ηλίθιο δεν είναι...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα