Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι ευρωβουλευτές της ΝΔ ψήφισαν τις εκθέσεις προόδου Κροατίας και Τουρκίας. Δεν ψήφισαν την έκθεση προόδου της ΠΓΔΜ

Οι Εκθέσεις προόδου της Τουρκίας, της ΠΓΔΜ και της Κροατίας για το 2009 συζητήθηκαν και τέθηκαν σε ψηφοφορία κατά τη διάρκεια της σημερινής συνεδρίασης της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο.

Συγκεκριμένα, η Έκθεση της εισηγήτριας κας Ria Oomen Ruijten, μέλους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ, NL), για την Τουρκία αποτελεί ένα ουσιαστικό και ισορροπημένο κείμενο που ανταποκρίνεται σε πολλές από τις σκέψεις, τις προτεραιότητες και τους προβληματισμούς της Ελλάδας σχετικά με την Τουρκία και το βαθμό ανταπόκρισής της στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της.


Από την άλλη πλευρά, η Έκθεση του Σοσιαλιστή εισηγητή κ. Zoran Thaler (Σ&Δ, SL) για την ΠΓΔΜ, απέχει πολύ από το να είναι ικανοποιητική, αν και το τελικό κείμενο του ψηφίσματος είναι ουσιαστικά βελτιωμένο από το αρχικό. Οι περισσότερες βελτιώσεις επιτεύχθηκαν μετά από εργώδεις και συντονισμένες προσπάθειες στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος από τους  ευρωβουλευτές της ΝΔ.


Παρ' όλες, όμως, τις βελτιώσεις που δύσκολα επιτεύχθηκαν, η Έκθεση στο σύνολό της δεν χαρακτηρίζεται από τον απαιτούμενο βαθμό αντικειμενικότητας. Υπάρχουν μισές αλήθειες, στρεβλώσεις και ανακρίβειες. Για τον λόγο αυτό, δεν ψηφίστηκε από τους ευρωβουλευτές της ΝΔ.

Τέλος, η ομάδα των ευρωβουλευτών της ΝΔ καλωσόρισε την πρόοδο που έχει σημειώσει η Κροατία ψηφίζοντας υπέρ της Έκθεσης του σοσιαλιστή εισηγητή κ. Hannes Swoboda (Σ&Δ, AU).

Για τις παρεμβάσεις της επικεφαλής της ομάδας των ευρωβουλευτών της ΝΔ κας Μ. Γιαννάκου και του ευρωβουλευτή κ. Γ. Κουμουτσάκου, κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια επί των ανωτέρω Εκθέσεων, θα ακολουθήσουν σχετικά δελτία Τύπου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα