Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Απάντηση ΑΝΥΠΕΞ, κ. Δ. Δρούτσα, σε επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή σχετικά με το ζήτημα της ονομασίας της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας

ΠΡΩΤΟΛΟΓΙΑ: Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Όπως μου έχει δοθεί η δυνατότητα να πω σε πολλές παρεμβάσεις μου από αυτό εδώ το βήμα, το πλαίσιο εντός του οποίου διεξάγεται η συζήτηση για την ονομασία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας είναι δεδομένο. Οριοθετείται από τις Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών 817 και 845 του 1993, καθώς και από την Ενδιάμεση Συμφωνία που υπάρχει μεταξύ των δύο χωρών.

Εξίσου δεδομένη και ξεκάθαρη είναι η θέση της Ελλάδας στο πλαίσιο αυτό, η εθνική κόκκινη γραμμή, με την οποία συμφωνεί μεγάλη πλειοψηφία των κομμάτων εδώ στη Βουλή των Ελλήνων: μία ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό που να ισχύει έναντι όλων, erga omnes.

Αυτή είναι και η μόνη λύση, η οποία μπορεί να δώσει ένα οριστικό τέλος στην εκκρεμότητα που υπάρχει. Η μόνη λύση που θα επιτρέψει στις δύο χώρες να αναπτύξουν σχέσεις καλής γειτονίας σε στερεά και μόνιμη βάση, εντός του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τη θέση αυτή την επαναλαμβάνουμε με κάθε αφορμή, προς όλους τους συνομιλητές μας. Και ούτε στιγμή δεν έχουμε απομακρυνθεί από αυτή και ούτε στιγμή δεν θα απομακρυνθούμε από αυτή. Άρα, καμία απολύτως ελληνική υποχωρητικότητα στο θέμα αυτό. Σας πληροφορώ ότι ακριβώς αυτή η σαφήνεια των θέσεών μας είναι και κάτι που ενισχύει και τη διαπραγματευτική μας θέση, αλλά και την αξιοπιστία της χώρας μας.


Η Κυβέρνηση στη διαδικασία αυτή προσέρχεται όχι μόνο με την ισχύ των επιχειρημάτων, αλλά και με γνήσια εποικοδομητική διάθεση. Και περιμένουμε ακριβώς σε αυτήν τη διάθεση να δούμε ανταπόκριση και από την πλευρά των Σκοπίων, με απτά δείγματα. Βεβαίως, δεν εξυπηρετεί το στόχο της εξεύρεσης λύσης η προσφυγή σε τεχνητά ιδεολογήματα που θυμίζουν άλλες εποχές. Σε συμπεριφορές που και είναι, και εκλαμβάνονται ως προκλητικές.

Τέλος, να σας πω ότι την προηγούμενη εβδομάδα ήταν ως γνωστόν στη χώρα μας ο κ. Nimetz, ο Προσωπικός Απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για το ζήτημα της ονομασίας της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Η επίσκεψη αυτή ήταν η πρώτη επαφή του με τη νέα Ελληνική Κυβέρνηση και πραγματοποιήθηκε κατόπιν δικής μας πρωτοβουλίας και πρόσκλησης, όπου είχαμε μία καλή συζήτηση και είχαμε και τη δυνατότητα να του εξηγήσουμε και να ξεκαθαρίσουμε, για άλλη μια φορά, τις θέσεις μας, στο πνεύμα που σας περιέγραψα. Και το κυριότερο, να φέρουμε τη συζήτηση πάλι στη σωστή της βάση.

Ευχαριστώ πολύ.


ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ: Πρώτα απ΄ όλα να πω ότι η Ελλάδα βεβαίως δεν φοβάται κανέναν. Και δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται. Αλλά θα επαναλάβω για άλλη μια φορά: έχουμε ως Ελλάδα την εθνική κόκκινη γραμμή, στην οποία έχει συνταχθεί η μεγάλη πλειοψηφία των κομμάτων στη Βουλή των Ελλήνων, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες.

Και θα ήθελα να τονίσω ένα σημείο το οποίο θεωρώ πολύ σημαντικό και είχα την ευκαιρία και την τιμή να το πω επανειλημμένως και εδώ από το βήμα της Βουλής: η ενότητα για μας στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, στα εθνικά μας θέματα, είναι πολύ σημαντική. Είναι η ισχύς μας ως χώρα. Είναι η διαπραγματευτική μας ισχύς. Δεν είναι χρήσιμο για τη χώρα μας να θέτουμε σε αμφισβήτηση ακριβώς αυτήν την ενότητα. Παλέψαμε γι΄ αυτήν και θα πρέπει να τη διατηρήσουμε και να την αξιοποιήσουμε.

Το ζήτημα της ονομασίας της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας είναι βεβαίως θέμα εθνικό και όπως είπα σε αυτά τα θέματα πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι. Και γι΄ αυτό δεν απευθύνομαι μόνο σε σας. Απευθύνομαι σε κάθε Βουλευτή. Απευθύνομαι σε όλα τα κόμματα της Βουλής των Ελλήνων. Πρέπει να κρατήσουμε την εξωτερική πολιτική μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες, διότι μόνο ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε περισσότερα για τη χώρα μας.

Αυτά που λέω τα γνωρίζετε κι εσείς και είμαι σίγουρος ότι τα σέβεστε. Γνωρίζω και την αγωνία σας για τα εθνικά μας θέματα κι ότι αυτή η αγωνία είναι βεβαίως μεγάλη. Πιστέψτε με: εξίσου μεγάλη είναι και η δική μου η αγωνία και εξίσου μεγάλη είναι και η αγωνία όλων των Ελλήνων και των Ελληνίδων. Γι΄ αυτό και επιμένω ότι πρέπει να μιλάμε σε αυτά τα θέματα με μία φωνή. Ενωμένοι.

Ευχαριστώ πάρα πολύ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα