Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εκρηκτικά τα προβλήματα στα Βαλκάνια

 Η ηρεμία που υπάρχει σήμερα στα κεντροδυτικά Βαλκάνια είναι επιδερμική, διότι σκεπάζει απλώς τα εκρηκτικά εθνομειονοτικά και κοινωνικά προβλήματα. Ο διευθυντής των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών Ντένις Μπλερ στην «Ετήσια Εκτίμηση Απειλής» (Αnual Τhreat Αssessment) για το 2010 ,  αναφέρθηκε στα Βαλκάνια,  ως την κύρια πρόκληση για τη σταθερότητα στην Ευρώπη! Ο «γκουρού» των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών , επισήμανε ως εν δυνάμει εστίες έντασης και αναταραχής τη Βοσνία- Ερζεγοβίνη, το Κοσσυφοπέδιο, ενώ έκανε ειδική αναφορά και στη  Σερβία.
Είναι σαφές ότι τα αίτια, που αιματοκύλησαν τα Βαλκάνια τη δεκαετία του 1991- 2001, δεν έχουν απαλειφθεί. Μίσος και αίμα χωρίζει αλβανούς, σέρβους, σλαβομακεδόνες, κροάτες, βόσνιους μουσουλμάνους και  σερβοβόσνιους, που σήμερα συνυπάρχουν σε «περιθωριακά» κράτη (Βοσνία- Ερζεγοβίνη , Κόσσοβο), σε  προτεκτοράτα (π.Γ.Δ. Μακεδονίας, Αλβανία),  ή σε αδύναμα κράτη (Σερβία, Μαυροβούνιο). Επίσης μουσουλμάνοι και Τούρκοι που κατοικούν στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τη FYROM, τη νότια Σερβία, τη Βοσνία, το Κόσσοβο, το Μαυροβούνιο και την Αλβανία, συγκροτούν ένα αλληλέγγυο πληθυσμιακό σύνολο  με σημείο αναφοράς τη Θρησκεία και τις πολιτιστικές παραδόσεις,  που δέχεται επιρροές από την Βαλκανική πολιτική (νέο-οθωμανική)  της Τουρκίας.  Η  Τουρκική Κυβέρνηση με παρεμβάσεις οικονομικού, πολιτιστικού και στρατιωτικού   χαρακτήρα, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την ύπαρξη του λεγόμενου μουσουλμανικού τόξου στα Βαλκάνια, να αυξήσει την επιρροή της στο μουσουλμανικό στοιχείο προκαλώντας προβλήματα στα Εθνικά κράτη  και έτσι,  να προωθήσει τα συμφέροντά της στη Βαλκανική Χερσόνησο

Χαρακτηριστικό των τουρκικών παρεμβάσεων είναι ότι, μόλις προχθές, υποβρύχιο του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, το S352 «Ντολουνάι» (Dolunay), Τype 209/1200 κλάσης ATILAY έδεσε στον ναύσταθμο του Δυρραχίου, στην Αλβανία, που  έχει κατασκευαστεί με τουρκικά κεφάλαια ακριβώς για να φιλοξενεί τουρκικά υποβρύχια. Και το «καλύτερο»  ξεκίνησε ασκήσεις με το ανύπαρκτο αλβανικό Ναυτικό!
Η Ελλάδα απειλείται ,  όχι μόνο από το μουσουλμανικό τόξο στα βόρεια σύνορά της, αλλά και από την περικύκλωση των  τουρκικών  υποβρυχίων!
Συνεπώς, η Ελλάδα οφείλει να αντιμετωπίσει  καταρχήν  τη νεο-οθωμανική Τουρκία και το δυτικό της εξάρτημα, τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό, που απλώνεται στα κεντροδυτικά βαλκάνια, καθώς επίσης και τους μουσουλμάνους των  Εθνικών κρατών,  που  βρίσκονται υπό τουρκική επιρροή , αλλά και σε επαφή με την ελληνική μουσουλμανική μειονότητα, αφού  όλοι αυτοί μαζί  μας απειλούν με έναν  θανατηφόρο «εναγκαλισμό».
Η πολιτική θέση της Ελλάδας επιβαρύνεται εισέτι, διότι κορυφαίες πολιτικο-διπλωματικές επιλογές της στα Βαλκάνια , έχουν προκαλέσει την εντονότατη  δυσαρέσκεια των ΗΠΑ. Οι αμερικανοί διπλωμάτες εκτιμούν,  ότι οι ελληνικές επιλογές προκαλούν προβλήματα αστάθειας στα Βαλκάνια, σε μια περιοχή,  όπου οι ΗΠΑ έχουν επενδύσει σημαντικά στρατηγικά τους συμφέροντα. Και  πιο συγκεκριμένα, οι ΗΠΑ δυσφορούν διότι:
·        Η Ελλάδα δεν έχει αναγνωρίσει το  Κόσσοβο, ως ανεξάρτητο κράτος.
·        Η Ελλάδα προβάλει βέτο στην προοπτική ένταξης της π.Γ.Δ. Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
·         Η Ελλάδα έχει συνάψει ενεργειακή και στρατιωτική συμφωνία με τη Ρωσία. Η ενεργειακή ελληνο-ρωσική συμφωνία προβλέπει τη διέλευση από ελληνικού εδάφους αγωγών μεταφοράς της ρωσικής ενέργειας στη δυτική Ευρώπη. Οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία.
Στη σημερινή συγκυρία, η Ελλάδα, από δύναμη σταθερότητας στην νοτιοανατολική Ευρώπη, τείνει να εξελιχτεί σε μέρος του Βαλκανικού προβλήματος!
Ο Πρωθυπουργός Γ.Α.Παπανδρέου στη συνάντηση  που είχε στο Στεητ Ντιπάρτμεντ με την επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας Χίλαρυ Κλίντον, πρόβαλε ως στόχο της Ελλάδας, την ενσωμάτωση των δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε.. Επίσης ο αν.ΥΠΕΞ Δ.Δρούτσας σε άρθρο του  στη «Σ» επισημαίνει ότι: «Το καθαρό μήνυμα της Ελλάδας προς την περιοχή είναι: το μέλλον σας βρίσκεται στην ευρωπαϊκή μας οικογένεια, την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε αυτό το δρόμο, η Ελλάδα είναι ο πιο σταθερός και αξιόπιστος υποστηρικτής, εταίρος και φίλος».
Αλλά για να συμβεί αυτό, δηλαδή η ενσωμάτωση των δυτικών Βαλκανίων στην ευρωπαϊκή οικογένεια,  θα πρέπει προηγουμένως να λυθεί το Σκοπιανό, να αναγνωριστεί η κρατική οντότητα του  Κόσσοβου και το δικαίωμα των μουσουλμάνων που διαβιούν στη  Βαλκανική χερσόνησο  να αναπροσδιορίζονται, όχι μόνο θρησκευτικά, αλλά και  εθνοτικά.  Εξελίξεις που δεν είναι καθόλου βέβαιο,  ότι προωθούν ακόμη και τα «καλώς εννοούμενα» εθνικά μας συμφέροντα.    

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα