Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Συνέντευξη του συγγραφέα ERGUN BABAHAN, ο οποίος αναφέρεται σε «πράκτορες»-δημοσιογράφους τουρκικών εφημερίδων

Ο νυν αρθρογράφος της ε/φ «STAR» και πρώην Δντης Εκδόσεων της ε/φ «SABAH», ERGUN BABAHAN,  σε συνέντευξη που παραχώρησε στη δημοσιογράφο NESE DUZEL της «TARAF», προέβη, μεταξύ άλλων, στις ακόλουθες δηλώσεις:
            - Την εποχή της 28ης Φεβρουαρίου (ΣΗΜ: ενν. του 1997) βιώναμε μια περίοδο δημοσιογράφων-«πρακτόρων», ένα φαινόμενο, στο οποίο -κατά την άποψή μου- είχαν εμπλακεί και οι ΗΠΑ.
Φορείς Υπηρεσίας Πληροφοριών ανέθεταν στους λεγόμενους δημοσιογράφους-«πράκτορες» να «εξουδετερώσουν» κάποιον, δια της δημοσίευσης ειδήσεων και άρθρων εναντίον του. Απ’ όσο γνωρίζαμε ένας τέτοιος δημοσιογράφος-«πράκτορας» στην ε/φ «SABAH» ήταν ο UNAL INANC. 
            - Τα μηνύματα των στρατιωτικών μεταφέρονταν στην ε/φ «SABAH» μέσω του ανταποκριτή της, στην Άγκυρα, FATIH CEKIRGE. Την περίοδο εκείνη, Δντής Έκδοσης ήταν ο ZAFER MUTLU, ο οποίος είναι Κούρδος Αλεβίτης, ενώ εγώ ήμουν ο δεύτερος στην ιεραρχία αρμόδιος στην ε/φ, μετά τον MUTLU, με σημαντικότερη αποστολή να λογοκρίνω τους συγγραφείς, όταν τάσσονταν υπέρ της κυβέρνησης και εναντίον του Στρατού.

Ήδη, όταν ανατράπηκε η κυβέρνηση της πρώην Πρωθυπουργού, T. CILLER, και διαλυόταν το κόμμα του «DYP», είχε ασκηθεί μεγάλη πίεση σε ορισμένους αλεβίτικης καταγωγής Υπουργούς, ώστε να παραιτηθούν από την κυβέρνηση.  Είχαμε εξοργισθεί πολύ με την CILLER, όταν σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού με τον ERBAKAN. Το γεγονός προκάλεσε έκπληξη στον DINC BILGIN, για το οποίο ενημερώθηκε από τον FATIH CEKIRGE.
            - Την 28η Φεβρουαρίου, ο Μ. ABRAMOWITZ, ο οποίος είχε υπηρετήσει ως Πρέσβης των ΗΠΑ στην Τουρκία, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο, εκ μέρους της αμερικανικής κυβέρνησης. Ενδεχομένως να προετοίμαζε τις εξελίξεις της 28ης Φεβρουαρίου, καθόσον πίστευε πως το «Κόμμα Ευημερίας» του ERBAKAN προκαλούσε ζημία στη χώρα. Κατά την άποψή μου, η πολιτική που ασκούσε ο ERBAKAN στην περιοχή ενοχλούσε το Ισραήλ. Ο ABRAMOWITZ επισκέφθηκε αρκετές φορές την Τουρκία, την οποία γνώριζε πολύ καλά, ενώ είχε και πολλές διασυνδέσεις. Είχε επισκεφθεί και τη «SABAH», όπου είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Δεν αναγνωρίζω τους Τούρκους στρατιωτικούς. Έχουν γίνει πολύ μίζεροι». Πιστεύαμε ότι βιώνουμε την απειλή του φονταμενταλισμού. Οι AHMET VARDIR, SALIH MEMECAN και CAN ATAKLI, είχαν αντίθετη γνώμη.
            - Η «HURRIYET» είναι μια κρατική ε/φ, της οποίας οι σχέσεις με τους στρατιωτικούς ήταν πολύ διαφορετικές. Διατηρούσε στενές σχέσεις με το Στρατό. Οι Ομάδες «DOGAN» και «SABAH» είχαν επαφές μια φορά το μήνα. Οι ERTUGRUL OZKOK, ZAFER MUTLU, AYDIN DOGAN, MEHMET ALI YALCINDAG, DINC BILGIN και KENAN SONMEZ  συναντιόντουσαν κάθε μήνα στο γνωστό εστιατόριο «Beyti», στην Κων/πολη. Απ’ όσο γνωρίζω, ο ERTUGRUL OZKOK της ε/φ «HURRIYET» είναι ένας δημοσιογράφος, ο οποίος διατηρεί στενές σχέσεις με τους στρατιωτικούς.
            - Είναι μεγάλος ο αριθμός των δημοσιογράφων- «πρακτόρων», μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και ο γνωστός HAYRI BIRLER, o δεύτερος στην Ιεραρχία, στα Γραφεία της «HURRIYET», στην Άγκυρα. Ο ανωτέρω, όταν ανακαλύπτεται η ταυτότητά του, παραιτείται των καθηκόντων του στην ε/φ και επιστρέφει στα καθήκοντά του ως Δντής της «ΜΙΤ» στην περιφέρεια Diyarbakir.
            - Από την ομάδα της ε/φ «HURRIYET», δημοσιογράφοι «πράκτορες» ήταν οι FATIH ALTAYLI (με κωδικό όνομα «ΜΑΥΡΟΣ») και TUNCAY OZKAN, οι οποίοι ήταν γνωστό ότι διατηρούσαν σχέσεις με την Υπηρεσία Πληροφοριών (ΜΙΤ).Τα ονόματά τους είχε δημοσιοποιήσει ο πρώην Αρχηγός της «ΜΙΤ», MEHMET EYMUR. Μάλιστα, οι δημοσιογράφοι αυτοί είχαν διαπληκτισθεί ενώπιον του πρώην Πρωθυπουργού, M. YILMAZ, για το ποιος εργαζόταν με μίσθωση και ποιος ως εθελοντής.
Ας σημειωθεί ότι μετά την έντονη αντίδραση του ALTAYLI στις  παραπάνω δηλώσεις, ο BABAHAN θα καταθέσει μήνυση εναντίον του.




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα