Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα έξι (6) αγκάθια των ελληνοτουρκικών σχέσεων

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΠΟΥΤΣΗ


Θερμή υποδοχή αναμένεται να επιφυλάξει η Ελληνική Κυβέρνηση στον Πρωθυπουργό της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν που θα πραγματοποιήσει διήμερη επίσημη επίσκεψη, σήμερα και αύριο, στη χώρα μας, επικεφαλής 11 υπουργών και 100 τούρκων επιχειρηματιών!!
Ο Πρωθυπουργός Γ.Α.Παπανδρέου, στοχεύει στην αποκλιμάκωση της έντασης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, χωρίς όμως να υποχωρεί από πάγιες εθνικές θέσεις.

Τα έξι (6) θέματα αιχμής των ελληνοτουρκικών σχέσεων

Η εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, συναρτάται από την επίλυση «προβλημάτων» , δηλαδή των αξιώσεων που εγείρει η Τουρκία σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, διότι ΟΛΕΣ οι Ελληνικές Κυβερνήσεις από το 1974 μέχρι σήμερα, ισχυρίζονται ότι μοναδική ελληνοτουρκικά διαφορά είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Τα θέματα αιχμής του ελληνοτουρκικών σχέσεων είναι:

1. Εναέριος χώρος

Η Ελλάδα έχει ορίσει ως εθνικό εναέριο χώρο της την απόσταση μέχρι 10 ναυτικά μίλια από τις ηπειρωτικές και νησιωτικές ακτές της χώρας. Το εύρος των 10 ν.μ. καθορίσθηκε με Προεδρικό Διάταγμα 6-18 Σεπτεμβρίου 1931. Το σχετικό Π.Δ. εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα. Η Τουρκία και για 44 συνεχή έτη, ανεγνώριζε και σεβόταν τη ρύθμιση αυτή των 10 ν.μ. Όμως από το 1975 μέχρι σήμερα, αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία στο πέραν των 6 μιλίων εναέριο χώρο της Ελλάδος, δηλαδή θεωρεί ότι τα 4 μίλια από τα 6 ως τα 10 είναι διεθνής εναέριος χώρος. Μάλιστα η αμφισβήτηση γίνεται εμπράκτως, με την πτήση τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών, χωρίς να προειδοποιούν, ως οφείλουν (σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 της Σύμβασης του Σικάγου του 1944 για την Διεθνή Πολιτική Αεροπορία) τις ελληνικές αρχές. Αποτέλεσμα, τα τουρκικά αεροσκάφη να αναχαιτίζονται από ελληνικά μαχητικά, αρκετές φορές τη μέρα.


Να προσθέσουμε ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζουν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο χώρο μεταξύ 6 και 10 ναυτικών μιλίων κατά τη διάρκεια νατοϊκών ασκήσεων.

2. Χωρικά ύδατα

Το εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων είναι σήμερα 6 ναυτικά μίλια, αλλά η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα επεκτάσεως στα 12 ν.μ. , όπως ρητά προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982.
Κατά την επικύρωση της Σύμβασης των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας, η χώρα μας προέβη σε δήλωση ότι ο χρόνος και ο τρόπος άσκησης του δικαιώματος επέκτασης της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης είναι ζήτημα που απορρέει από την διεθνή νομιμότητα και ενδεχόμενη καθυστέρηση, δεν συνιστά απεμπόληση εκ μέρους της του δικαιώματος αυτού.
Απαντώντας στις σύννομες ελληνικές επισημάνσεις και επεξηγήσεις, η Τουρκία, με ομόφωνο ψήφισμα της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης (8/6/1995), απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα σε περίπτωση επέκτασης της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης πέραν των 6 ν.μ. (causus belli). Επισημαίνουμε ότι, ότι η Τουρκία έχει ήδη επεκτείνει τα την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 ν.μ. στον Εύξεινο Πόντο και τη Μεσόγειο!


3. «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο

Μετά τα δραματικά γεγονότα των Ιμίων (30-31 Ιανουαρίου 1996) η Τουρκία εφηύρε την καινοφανή θεωρία των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, δηλαδή περιοχών που περιλαμβάνουν βραχονησίδες, νησίδες νησιά (ακόμη και κατοικημένα), όπου Ελληνική εθνική κυριαρχία, τελεί υπό αμφισβήτηση, κατά την τουρκική άποψη. Πιο συγκεκριμένα, η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε περίπου 131 νησιά και νησίδες. Η έκφραση «Γκρίζες Ζώνες» , δεν έχει καμία σχέση με το υφιστάμενο νομικό και κυριαρχικό καθεστώς στο Αιγαίο και επιπλέον στερείται νομικής υποστάσεως. Με αποτέλεσμα να θεωρείται από την Ελλάδα (πολιτική ηγεσία, διπλωμάτες και στρατιωτικοί) , ως μια σοβαρή κίνηση επεκτατισμού και αναθεωρητισμού της Τουρκίας στο Αιγαίο.


4. Αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών

Η Τουρκία απαιτεί την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Και ακόμη, να έχει την ευθύνη των επιχειρήσεων Έρευνας-Διάσωσης ανατολικά του 25ο μεσημβρινού (μισό Αιγαίο).
Στην Ελλάδα παραχωρήθηκαν, με την Συνθήκη του Λονδίνου 1914 τα νησιά του Αιγαίου Λήμνος, Σαμοθράκη, Μυτιλήνη, Χίος, Σάμος και Ικαρία, με την προϋπόθεση όμως της αποστρατιωτικοποίησης. Την ίδια κατάσταση αποδέχθηκε και η Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης του 1923 για τα ίδια νησιά και επιπλέον συνέδεσε τα νησιά Λήμνο και Σαμοθράκη με το καθεστώς αποστρατικοποιήσεως των Στενών των Δαρδανελίων. Από το 1936 όμως με την Συνθήκη του Μοντρέ , αίρεται ο περιορισμός της αποστρατικοποιήσεως των Στενών, συνεπώς, η Λήμνος και η Σαμοθράκη απαλλάσσονται από την υποχρέωση της αποστρατιωτικοποίησης. Για τα νησιά Μυτιλήνη, Χίο, Σάμο και Ικαρία το καθεστώς αποστρατικοποιήσεως έχει αρθεί και de gure και de facto, λόγω του δικαιώματος αμύνης βάσει του άρθρου 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και της αναπτύξεως από το 1974 στα Μικρασιατικά παράλια της πανίσχυρης 4ης τουρκικής στρατιάς του Αιγαίου.
Επίσης, το 1947 με την συνθήκη των Παρισίων επιβλήθηκε ο όρος της αποστρατικοποιήσεως των νησιών της Δωδεκανήσου κατά την παραχώρησή τους στην Ελλάδα. Λόγω όμως, της εγγύτητας του νησιωτικού συμπλέγματος της Δωδεκανήσου στα τουρκικά παράλια, όπου εδρεύουν πανίσχυρες τουρκικές αποβατικές δυνάμεις, ισχύει η πρόνοια του προειρημένου άρθρου του ΟΗΕ.

5. Υφαλοκρηπίδα

Όλες οι Ελληνικές Κυβερνήσεις από το 1974 υποστηρίζουν ότι μοναδική ελληνοτουρκική διαφορά είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο. Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι η υφαλοκρηπίδα πρέπει να οριοθετηθεί με βάση την αρχή της μέσης γραμμής, ενώ η Τουρκία υποστηρίζει ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν δικαίωμα υφαλοκρηπίδας. Σύμφωνα με το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, το ζήτημα έγκειται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας σε δύο συγκεκριμένα σημεία, δηλαδή αφενός στη θαλάσσια προέκταση της συνοριακής γραμμής στη Θράκη και αφετέρου στα πλησίον της Τουρκικής ακτής ευρισκόμενα νησιά του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου και στη Δωδεκάνησο. Επιπλέον, όπως σαφώς προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο και τη σχετική νομολογία (Σύμβαση της Γενεύης 1958, Σύμβαση 1982 Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας, Απόφαση Διεθνούς Δικαστηρίου για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας της Βόρειας Θάλασσας 1969) τα νησιά έχουν πλήρη δικαιώματα υφαλοκρηπίδας, παρά τους περί του αντιθέτου νομικά αβάσιμους ισχυρισμούς της Τουρκίας. (Η Τουρκία πάντως μέχρι σήμερα δεν έχει κυρώσει τη Σύμβαση του 1982).


6. Μουσουλμανική μειονότητα

To 1922 η Μουσουλμανική Μειονότητα της Θράκης αριθμούσε 86.000 άτομα. Η πλέον πρόσφατη γενική απογραφή (1991) κατέγραψε 98.000 περίπου άτομα σε πληθυσμό 338.000 κατοίκων της Θράκης, δηλ ποσοστό 29 % του συνολικού πληθυσμού της περιοχής. Την μειονότητα απαρτίζουν τρείς εθνοτικές ομάδες : 50 % είναι τουρκικής καταγωγής, 35% Πομάκοι και 15% Αθίγγανοι. Κάθε μία από τις ομάδες αυτές διατηρεί τη δική της γλώσσα και τις παραδόσεις της και για τον λόγο αυτό οι συντάκτες της Συνθήκης της Λωζάννης προσδιόρισαν τη μειονότητα ως θρησκευτική. Η Ελλάδα εφαρμόζει με συνέπεια στη Θράκη την αρχή της ισονομίας και ισοπολιτείας και τα δικαιώματα των μελών της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης διαφυλάσσονται πλήρως και προστατεύονται αποτελεσματικά. Η Τουρκία επιδιώκει να μετατρέψει τη μουσουλμανική μειονότητα (θρησκευτική) και τουρκική (εθνική μειονότητα), κατά παράβαση της διεθνούς νομιμότητας.



Σχόλια

  1. karlotta cemile someriti (touvli)14 Μαΐου 2010 στις 5:47 μ.μ.

    Καλημέρα, κ. Ερντογάν!
    KARLOTTA ΣΩΜΕΡΙΤΗ

    O κ. Ερντογάν έρχεται στην Αθήνα. Με πολλούς δικούς του. Καλώς να έρθουν. Μακάρι, χίλιες φορές μακάρι, να πάνε καλά (και σε βάθος) οι συνομιλίες με τους δικούς μας. Και να μην πάρει στα σοβαρά τα όσα μίζερα ψαλμωδούν όσοι, από τη δική μας πλευρά, ευθύνονται για την άκριτη παράταση της ανώφελης αμοιβαίας καχυποψίας και συχνά έχθρας. Δεν είναι διαφορετικοί από τους δικούς του «υπερπατριώτες» που ευθύνονται για τα ίδια. Και αυτούς, που συναποτελούν το γνωστό «βαθύ κράτος», τους γνωρίζει καλά.

    Συστηματικά, το τελευταίο διάστημα, η Τουρκία του Ερντογάν μάς στέλνει μηνύματα για ουσιαστικό διάλογο. Παρά τη νίκη του σκληρού κ. Ερογλου στα κατεχόμενα (έργο ίσως και του σε υπαρξιακή άμυνα στρατού) η τουρκική ηγεσία δηλώνει με επιμονή ότι η διακοινοτική διαπραγμάτευση πρέπει να ξαναρχίσει από το σημείο όπου είχε φτάσει. Πρόσθεσε την επίμονη πρόταση να συμφωνήσουμε για τη μείωση των αμοιβαίων εξοπλισμών. Είναι σαφές ότι επιδιώκει μια σημαντική προώθηση των ελληνοτουρκικών οικονομικών σχέσεων και των πολιτικών συνεργασίας. Και πήρε την πρωτοβουλία, αναλαμβάνοντας σίγουρα σημαντικό πολιτικό κόστος ο κ. Ερντογάν, να μην επισκεφτεί τη Θράκη για να αποτρέψει κάθε παρερμηνεία. Τι θα λέγαμε αν ένας δικός μας πήγαινε στην Τουρκία και απέφευγε την Κωνσταντινούπολη, έστω και τηρουμένων κάθε είδους ιστορικών και νομικών αναλογιών;

    Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θέλει την προσέγγιση με την Αγκυρα: δεν έχει αλλάξει θέσεις σε σχέση με τα όσα η κυβέρνηση Σημίτη επιδίωξε με αυτόν ως υπουργό Εξωτερικών. Δέχεται- την προκάλεσε ίσως- την πολιτική του διαλόγου για την αναζήτηση μεθόδων συνεργασίας και διαδικασιών επίλυσης των προβλημάτων. Η αλλαγή σε σχέση με την προηγούμενη κυβέρνηση που απαγόρευσε στην υπουργό της των Εξωτερικών να μεταβεί στην Αγκυρα είναι θεαματική. Οι απειλές της ποικιλόμορφης ακροδεξιάς τρόμαζαν προφανώς τον Κώστα Καραμανλή. Αποδείχτηκε ότι δεν τρομάζουν τον Γιώργο Παπανδρέου. Εστω και όταν κρύβονται κάτω από τις φούστες της κυρίας Παπαρήγα που ανησυχεί... για το Αιγαίο ή, χωρίς κόπο, πίσω από τον κ. Σαμαρά.

    Ισχυρίζονται μάλλον υποκριτικά ορισμένοι μίζεροι, με πρώτο τον κ. Καρατζαφέρη, ότι, ας το σημειώσουμε απλά, με τα χάλια που έχουμε θα ήταν φρόνιμο να αναβληθεί η επίσκεψη Ερντογάν. Με εντυπωσιάζουν πάντα οι επαγγελματίες του υπερπατριωτισμού όταν υποτιμούν την πατρίδα τους και τους συμπατριώτες τους. Η αλήθεια είναι ότι αν η επίσκεψη Ερντογάν πάει καλά, καλύτερα θα πάνε και τα προβλήματα μιας νέας ανάπτυξης. Θα πάει καλύτερα και το Κυπριακό. Και θα πάει καλύτερα και η Τουρκία: να τι σημαίνει αμοιβαίο συμφέρον

    ΓΙΑ ΟΘΩΜΑΝΙΚΕΣ ΣΠΑΝΑΚΟΠΙΤΤΕΣ:

    somerit@otenet.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΟΣΑ ΠΛΗΡΩΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ;;;;
    Ν Τ Ρ Ο Π Η!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα