Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μπορείτε να καταθέτετε ερωτήσεις, τις οποίες θα υποβάλω στον Καθηγητή Νίκο Λυγερό

Μπορείτε να καταθέτετε ερωτήσεις, τις οποίες θα υποβάλω στον Καθηγητή Νίκο Λυγερό.
Ο Νίκος Λυγερός (Nik Lygeros) είναι Έλληνας μαθηματικός, συγγραφέας, ποιητής και ζωγράφος που κατέχει έναν από τους υψηλότερους δείκτες ευφυΐας (IQ) στην κλίμακα Stanford-Binet, με 189 βαθμούς. Γεννήθηκε το 1968 στο Βόλο.
Ως ερευνητής έχει ασχοληθεί με τους τομείς της άλγεβρας, της θεωρίας αριθμών και της συνδυαστικής. Είναι επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στην Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης.
Ίδρυσε το Ίδρυμα Αλτρουϊσμός στην Κύπρο, που προωθεί τις μαζικές προσφυγές κατά της Τουρκίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Έχει ιδρύσει την οργάνωση The Pi Society στην οποία για να εγγραφεί κάποιος πρέπει να έχει IQ 176 και πάνω, βαθμός νοημοσύνης που σύμφωνα με στατιστικές αντιστοιχεί σ’ έναν άνθρωπο στο εκατομμύριο.
Έχει δημοσιεύσει άρθρα πάνω σε θέματα φιλοσοφίας, νοημοσύνης, εκπαίδευσης, μαθηματικών, φυσικής, μυθολογίας, θρησκείας, ιστορίας, αρχαιολογίας, κινηματογράφου, ζωγραφικής, μουσικής, πολιτικής, κοινωνιολογίας, στρατηγικής, management, οικονομίας. Έχει δημοσιεύσει επίσης ποιητικές συλλογές (Πηγή ρωμιοσύνης, Φωτεινή νοσταλγία, Το χρώμα του αοράτου, Le souvenir du dragon, La croix du dragon ), σενάρια (Οι σκιές του Πύργου, Στο σταυροδρόμι του γαλάζιου), κωμωδίες (Autoréférence, Alter Ego, Un Deux-pièces), δράματα (Les démiurges, Les chacals, Les toques noires, Les lumières noires, Dialogues oubliés, Ludwig, Οι χορδές του χρόνου, Cinq mouvements pour un silence, L’homme qui n’existait pas, Formidabiles Homines, O άνθρωπος χωρίς όνειρα), τραγωδίες (Ορέστης και Ηλέκτρα, Αχιλλέας και Πενθεσίλεια, Οδυσσέας και Καλυψώ), ορατόριο (Προμηθέας και Αθηνά), όπερα (Ο Κένταυρος και ο Τιτάνας), μυθιστορήματα (Le chevalier sans armure, Τα τριάντα φιλιά του ήλιου), διηγήματα (Les Caméléons, Les condamnés à vivre, Sous l’olivier, le soleil, Révolutions Humaines) και δοκίμια (Leonardo da Vinci:Le génie universel, Νοητική Στρατηγική, Pensée stratégique européenne, Eléments de stratégie contemporaine, Codex, Νοητική Γεωστρατηγική).

Ο Καθηγητής Πανεπιστημίου και Στρατηγικός αναλυτής Νίκος Λυγερός, μιλάει απόψε για Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Οικονομία, πολιτική , κατάρρευση συστημάτων, θεωρία του Χάους, στον Χρήστο Καπούτση, στις 22:00 στην τηλεόραση του BLUE SKY. (ή μέσω Internet από την διεύθυνση http://www.blueskytv.gr/ )

Σχόλια

  1. Νάσαι καλά φίλε που ενημέρωσες.
    Αυτή η εκπομπή ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. - Τί πρέπει να κάνω για να βοηθήσω την Ελλάδα σ'αυτή την δύσκολη καμπή της ιστορίας της;
    - Πως θα αντισταθώ στη Νέα Τάξη και στα σχέδιά της να καθυποτάξει τους ανθρώπους και να στερήσει την ελευθερία τους;
    Ευχαριστώ
    Γιώργος Σιδέρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν γνωρίζω ποιός έγραψε αυτό το κείμενο αλλά σας παρακαλώ διορθώστε τα "μαργαριτάρια"! Υπάρχουν κάποια ορθογραφικά λάθη που εκθέτουν τον άξιο κύριο Καπούτση, αν και είμαι βέβαιος ότι το κείμενο δεν γράφτηκε απο αυτόν. Και σας παρακαλώ προτού βιαστήτε να με κατηγορήσετε ως εγκάθετο, βαλτό ή τίποτα άλλο, αναλογιστήτε αν αυτές τις δύσκολες ώρες, εμείς οι Έλληνες μπορούμε να ομιλούμε για την σωτηρία της πατρίδας και του Έθνους μας όταν καλά-καλά δεν ξέρουμε να γράφουμε σωστά την γλώσσα μας.

    Σας ευχαριστώ!

    Δημήτριος Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα