Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι ΗΠΑ φέρονται να επεκτείνουν τις μυστικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην περιοχή της Μ. Ανατολής (THE NEW YORK TIMES 24/05/10)

Σύμφωνα με δημοσίευμα της ε/φ «THE NEW YORK TIMES», το οποίο επικαλείται δηλώσεις αξιωματούχων του αμερικανικού ΥΠΑΜ και σχετικά στρατιωτικά έγγραφα, ο Διοικητή της αμερικανικής Κεντρικής Διοίκησης, Στγος D. PETRAEUS, υπέγραψε, τον περασμένο Σεπτέμβριο, μυστική Διαταγή που τιτλοφορείται «JOINT UNCONVENTIONAL WARFARE TASK FORCE EXECUTE ORDER», δια της οποίας εγκρίνεται μια ευρεία επέκταση των μυστικών στρατιωτικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ, στο Ιράν, τη Σαουδική Αραβία, τη Σομαλία και άλλες χώρες της περιοχής, με στόχο την αποτροπή της δράσης εξτρεμιστικών ομάδων και την αντιμετώπιση απειλών. Επιχείρημα, δε, της απόφασης αυτής είναι ότι τα αμερικανικά στρατεύματα θα πρέπει να δρουν πέραν των περιοχών του Ιράκ και του Αφγανιστάν, για την αποτελεσματικότερη καταπολέμηση της δράσης των εξτρεμιστών.
Ειδικότερα, με τη συγκεκριμένη Διαταγή δίδεται η άδεια για την αποστολή ανδρών των αμερικανικών Ειδικών Επιχειρήσεων, τόσο σε φίλα προσκείμενα όσο και σε εχθρικά κράτη, στις περιοχές της Μ. Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας και στο Κέρας της Αφρικής, προκειμένου να συλλέξουν πληροφορίες και να οικοδομήσουν σχέσεις με τοπικές Δυνάμεις, καθώς και για τη διεξαγωγή αναγνωριστικών επιχειρήσεων που θα προετοιμάσουν το έδαφος για ενδεχόμενες στρατιωτικές επιθέσεις στο Ιράν, σε περίπτωση κλιμάκωσης της έντασης λόγω του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης.
Υπενθυμίζεται ότι και επί προεδρίας του G. BUSH, είχε δοθεί η άδεια για μυστικές στρατιωτικές δραστηριότητες, πέραν των ζωνών πολέμου, όμως, με τη νέα Διαταγή της αμερικανικής κυβέρνησης, οι επιχειρήσεις αυτές καθίστανται πιο συστηματικές και μακροχρόνιες, με στόχο τη δημιουργία δικτύων που θα δίνουν τη δυνατότητα «διείσδυσης, αποτροπής, κατατρόπωσης ή εξουδετέρωσης» της «AL QAEDA» και άλλων εξτρεμιστικών οργανώσεων και της «προετοιμασίας των συνθηκών» για μελλοντικές επιθέσεις από τις αμερικανικές ή τις τοπικές Δυνάμεις. Ειδικά, δε, για το Ιράν, η υπογεγραμμένη από το Στγο D. PETRAEUS, 7σέλιδη Διαταγή, φέρεται να επιτρέπει την πραγματοποίηση συγκεκριμένων επιχειρήσεων, κυρίως, για τη συγκέντρωση πληροφοριών για το πυρηνικό πρόγραμμα και για τον εντοπισμό ομάδων αντικαθεστωτικών που θα μπορούν να φανούν χρήσιμοι σε ενδεχόμενη μελλοντική στρατιωτική επιχείρηση. Το σχετικό δημοσίευμα επισημαίνει, επίσης, ότι μέσω διεύρυνσης των μυστικών τους δράσεων, οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ επιδιώκουν την απεξάρτησή τους από τη «CIA» και άλλες Μυστικές Υπηρεσίες, όσον αφορά τη συλλογή πληροφοριών σε χώρες με μη σημαντική στρατιωτική παρουσία.

Από την πλευρά τους, ορισμένοι αξιωματούχοι του Πενταγώνου εκφράζουν ανησυχία ότι τέτοιου είδους δραστηριότητες θα μπορούσαν να προκαλέσουν διασάλευση των σχέσεων με φιλικές κυβερνήσεις χωρών, όπως η Σαουδική Αραβία και η Υεμένη –οι οποίες πιθανώς να επέτρεπαν τις επιχειρήσεις αλλά, ταυτόχρονα, να επιδείκνυαν απροθυμία συνεργασίας- ή να προκαλέσουν την οργή εχθρικών χωρών, όπως η Συρία και το Ιράν.
Μέχρις στιγμής, αδιευκρίνιστο παραμένει, τόσο σε ποιες ακριβώς επιχειρήσεις δίδει άδεια η συγκεκριμένη Διαταγή όσο και για το τι είδους δράση έχει αναλάβει ο Στρατός για την υλοποίησή τους. Πάντως, δεν φέρεται να επιτρέπει την ανάληψη επιθετικών δράσεων σε καμία χώρα συγκεκριμένα, ενώ εικάζεται ότι το εν λόγω έγγραφο αποτέλεσε τη βάση για την ενίσχυση της αμερικανικής στρατιωτικής δραστηριότητας στην Υεμένη, τρεις μήνες αργότερα, με στόχο την εξουδετέρωση της «AL QAEDA IN THE ARABIAN PENINSULA».
Αναφέρεται, τέλος, ότι τόσο οι εκπρόσωποι του Λευκού Οίκου, όσο και το Πεντάγωνο, αρνήθηκαν να προβούν σε δηλώσεις για το συγκεκριμένο δημοσίευμα της «THE NEW YORK TIMES», η οποία επισημαίνει ότι για λόγους ασφαλείας αποσιώπησε ορισμένες λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τα αμερικανικά στρατεύματα θα μπορούσαν ν’ αναπτυχθούν σε συγκεκριμένες χώρες.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα