Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Συνέντευξη Τύπου ΑΝΥΠΕΞ, κ. Δ. Δρούτσα, μετά το ΣΓΥ και το ΣΕΥ (Βρυξέλλες,



Βασικά σημεία:
(Σχετικά με την τουρκική δραστηριότητα στο Αιγαίο):
  • «Το θέμα ετέθη με καθαρά πολιτικούς όρους και μάλιστα ως ζήτημα αξιοπιστίας της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα αλλά και απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τόνισα ότι η συμπεριφορά αυτή δεν είναι συμβατή με κανόνες καλής γειτονίας αλλά και το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρας.»
  • «Θα ήθελα με την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω για άλλη μία φορά ότι η αντίδρασή μας σε αυτές τις δραστηριότητες τις τελευταίες ημέρες έχει δύο βασικούς άξονες: ο πρώτος και ο πιο σημαντικός είναι η πλήρης και απόλυτη κατοχύρωση των δικαιωμάτων της Ελλάδας και των θέσεων της Ελλάδας, κατοχύρωση σε νομικό και πολιτικό πλαίσιο.»
  • «Ο δεύτερος άξονας σε ό,τι αφορά στην αντίδρασή μας ήταν μία ψύχραιμη και αποφασιστική αντιμετώπιση, βάσει του σχεδιασμού μας, ώστε να μην επιτρέψουμε στην Τουρκία να μας παρασύρει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις, όπως φαίνεται να είναι η επιδίωξή της.»

(Για το ζήτημα του Κοσόβου):
  • «Αποφάσισα, μετά από συνεννόηση και με την κα Ashton και το ανακοίνωσα σήμερα στους εταίρους μας, να επισκεφθώ το Βελιγράδι και την Πρίστινα τις αμέσως επόμενες ημέρες. Επαναλαμβάνω για άλλη μία φορά ότι η θέση της Ελλάδας είναι γνωστή αλλά ως βασικός παίκτης στην περιοχή οφείλουμε να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας και οφείλουμε να εξετάσουμε κάθε δυνατότητα που μπορεί να δώσει διέξοδο και ακριβώς αυτό θα κάνουμε. Είμαστε ήδη σε επαφή με τα ενδιαφερόμενα μέρη, προκειμένου να διευθετήσουμε τις λεπτομέρειες για αυτό το ταξίδι και μέχρι το τέλος της εβδομάδας ελπίζω να μπορέσω να το πραγματοποιήσω. Αυτή η πρωτοβουλία της Ελλάδας έγινε δεκτή πολύ ευμενώς από όλους τους εταίρους μας. Είναι διάχυτη η άποψη ότι η Ελλάδα λόγω και της γεωγραφικής της θέσης, αλλά και λόγω της στάσης που έχει κρατήσει στο θέμα του Κοσόβου, πραγματικά μπορεί να στείλει ένα αξιόπιστο μήνυμα και στις δύο πλευρές, αυτό ακριβώς το μήνυμα ότι πρέπει Βελιγράδι και Πρίστινα και πάλι να έρθουν στο τραπέζι των συζητήσεων και να βρεθεί μια ειρηνική λύση για το θέμα αυτό. Και ακριβώς αυτό το μήνυμα και εκ μέρους της Ε.Ε. θα έχουμε την ευκαιρία κατά την επίσκεψή μας στην περιοχή να μεταφέρουμε.»

(Για το ταξίδι του Πρωθυπουργού στο Ισραήλ και τα Παλαιστινιακά Εδάφη):
  • «Ενημέρωσα τους εταίρους μας για κάποιες ιδέες που συζητήσαμε κατά την επίσκεψή μας στο Ισραήλ και στα Παλαιστινιακά Εδάφη με τις δύο πλευρές και θα δούμε τώρα πώς θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε και σε αυτό το θέμα. Πάντως για άλλη μία φορά να τονίσω ότι η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να συνεχίσει να τηρεί εποικοδομητική στάση. Έχουμε έναν σημαντικό ρόλο να παίξουμε και σε αυτή την περιοχή της Μ. Ανατολής. Αυτό απέδειξε και για άλλη μία φορά το ταξίδι του Πρωθυπουργού στην περιοχή. Η Ελλάδα έχει αξιόπιστη φωνή στην περιοχή και αυτήν εμείς θέλουμε να αξιοποιήσουμε.»

Σχόλια

  1. ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΚΧΩΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ
    Την εγκατάλειψη των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, όσον αφορά στην υφαλοκρηπίδα, όπως αυτή ορίζεται από τους ισχύοντες κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, συνεπάγονται τα όσα είπε χτες σε συνέντευξή του ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης στο ρ/σ «Real fm».
    Οταν ρωτήθηκε σχετικά με τις κινήσεις των τουρκικών ερευνητικών πλοίων στο Αιγαίο, ο Θ. Πάγκαλος έσπευσε ουσιαστικά να τις νομιμοποιήσει, δίνοντας ταυτόχρονα καθαρό το στίγμα των διαβουλεύσεων που γίνονται στο παρασκήνιο για την προώθηση των διευθετήσεων σχετικά με το καθεστώς στο Αιγαίο.
    «Τα "Πίρι Ρέις" και "Τσεσμέ" κάνουν έρευνες σε διεθνή ύδατα, όπου όποιος θέλει μπορεί να κάνει έρευνες, όχι μόνο οι παράκτιες χώρες. Οχι μόνο η Ελλάδα και η Τουρκία. Μπορεί να έρθει πλοίο ρώσικο, αμερικάνικο, ή από το Κονγκό. Στα διεθνή ύδατα, όποιος θέλει μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Στο Αιγαίο υπάρχει το πρόβλημα (...) Στα διεθνή ύδατα, δεν είναι ούτε δικά μας...», είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, σύμφωνα με το απομαγνητοφωνημένο κείμενο που διένειμε ο σταθμός.

    Συνεχίζοντας ο Θ. Πάγκαλος, είπε σχετικά με την υφαλοκρηπίδα: «Το πρόβλημα είναι αν θα κάνουν έρευνες στην υφαλοκρηπίδα και η υφαλοκρηπίδα είναι το μικρότερο βάθος, ο βυθός της θαλάσσης σε βάθος μικρότερο από τα 200 μέτρα που είναι προέκταση των ακτών. Εκεί που σταματάνε τα ελληνικά χωρικά ύδατα, υπάρχει δυνατότητα να υπάρχει βυθός πιο ρηχός από τα 200 μέτρα κι αυτό συγκροτεί υφαλοκρηπίδα. Αυτή την υφαλοκρηπίδα εδώ και πάρα πολλά χρόνια η Ελλάδα επιμένει ότι πρέπει να τη διευθετήσουμε ακριβώς για να μη δημιουργούνται συγχύσεις - παρεξηγήσεις και ζητήματα και ο καθένας να μπορεί ελεύθερα πλέον να κάνει τις έρευνές του, ή τις εκμεταλλεύσεις του».

    Είναι φανερό ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης περιορίζει σκόπιμα την προς οριοθέτηση υφαλοκρηπίδα, στα τμήματα αυτά της θάλασσας που εκτείνονται πέρα από τα χωρικά ύδατα και ο βυθός φθάνει μέχρι, σε μέγιστο βάθος, τα 200 μέτρα.
    Πρόκειται μάλιστα για πρωτόφαντη θέση, που δεν έχει μέχρι στιγμής υποστηριχτεί ούτε από την τουρκική πλευρά. Τέτοιος κανόνας δεν υπάρχει σήμερα στην ισχύουσα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Ισχυε μόνο στη σύμβαση του 1958, που αντικαταστάθηκε από την ισχύουσα του 1982, επειδή ακριβώς τότε δεν υπήρχε τεχνολογία για γεωτρήσεις σε μεγαλύτερα βάθη βυθού.
    Μια ματιά μόνο σ' ένα χάρτη του Αιγαίου με τα βάθη του βυθού σε κάθε σημείο αρκεί για να καταλάβει κανείς τι σημαίνει αυτή η αλλαγή θέσης της ελληνικής κυβέρνησης. Επί της ουσίας, η Ελλάδα εγκαταλείπει τα δικαιώματά της επί της υφαλοκρηπίδας στο μεγαλύτερο μέρος του Αιγαίου και της Μεσογείου, που είναι οι εκτός των χωρικών υδάτων περιοχές και ο βυθός τους ξεπερνάει τα 200 μέτρα βάθος.
    Τέτοιες περιοχές βάθους άνω των 200 μέτρων είναι όλο το Κρητικό Πέλαγος μέχρι ανατολικά της Λακωνίας, το Κεντρικό Αιγαίο μέχρι λίγο έξω από την Κύμη της Εύβοιας, το Βόρειο Αιγαίο μέχρι τις ακτές της Μαγνησίας και τη Χαλκιδική, κλπ. Ολες οι παραπάνω περιοχές, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, αποτελούν σήμερα ελληνική υφαλοκρηπίδα.

    Τη θέση που διατύπωσε με τον πλέον επίσημο τρόπο η κυβέρνηση, δεν την έχουν υποστηρίξει ούτε οι Τούρκοι, οι οποίοι ισχυρίζονται είτε ότι κάνουν έρευνες στη δική τους υφαλοκρηπίδα - στη βάση της θέσης ότι τα ελληνικά νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και άρα ισχύει η μέση γραμμή στο Αιγαίο (25ος Μεσημβρινός) -, είτε λένε πως απλά κάνουν χαρτογράφηση του βυθού των διεθνών υδάτων, για την οποία δεν μπορεί κανείς να τους εμποδίσει.
    Πρέπει ακόμα να σημειωθεί ότι η «διεθνής υφαλοκρηπίδα» δεν υφίσταται καν ως έννοια, αφού σε κάθε περίπτωση η όποια αντιδικία κρατών για την υφαλοκρηπίδα εντοπίζεται στα διεθνή ύδατα, τα οποία στο σύνολό τους έχουν μοιραστεί από τα κράτη (ακόμα και ο Βόρειος Παγωμένος Ωκεανός!).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι χαρακτηριστικό ότι ολόκληρη η Μεσόγειος έχει χωριστεί σε περιοχές, όπου η υφαλοκρηπίδα - και κατ' επέκταση η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) -, ανήκει στις απέναντι χώρες, με βάση τη μέση απόσταση των ακτών τους. Να θυμίσουμε ότι η Κύπρος έχει οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα με την Αίγυπτο και είναι ανοιχτό το θέμα της αντίστοιχης διευθέτησης μεταξύ Ελλάδας - Αιγύπτου και Λιβύης, ενώ με την Ιταλία έχει οριοθετηθεί στο Ιόνιο με βάση τη μέση απόσταση. Προφανώς, αν ίσχυε η θέση Πάγκαλου, όλες αυτές οι διευθετήσεις θα ήταν εκτός του Διεθνούς Δικαίου.

    Ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης αντιστρέφει πλήρως όχι μόνο τις πάγιες ελληνικές θέσεις, όπως τουλάχιστον διατυπώνονται δημόσια, αλλά και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.
    Στην ιστοσελίδα του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, όπου γίνεται παρουσίαση του προβλήματος της υφαλοκρηπίδας, αναφέρεται: «Η Τουρκία αποβλέπει στην απόκτηση δικαιωμάτων υφαλοκρηπίδας δυτικά των ελληνικών νήσων του Ανατολικού Αιγαίου και κατά συνέπεια στον εγκλωβισμό αυτών σε μία ζώνη τουρκικής δικαιοδοσίας. Το γεγονός ότι η τουρκική άποψη δεν βασίζεται σε κανένα κανόνα του Διεθνούς Δικαίου, αποκαλύπτει την επιδίωξη της Τουρκίας να αναγάγει μια διαφορά νομικής φύσεως σε πολιτική».
    Στον αντίποδα αυτής της θέσης, ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης δικαιώνει τις τουρκικές διεκδικήσεις, καθώς αποποιείται την υφαλοκρηπίδα που βρίσκεται δυτικά των ελληνικών νησιών και προς την ηπειρωτική Ελλάδα μέχρι τις ακτές της Εύβοιας και το Θερμαϊκό Κόλπο, ή, στην καλύτερη περίπτωση, την βάζει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με την Τουρκία.

    Μάλιστα, σε άλλο σημείο της ιστοσελίδας του το υπουργείο Εξωτερικών σημειώνει: «Το ζήτημα έγκειται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας σε δύο συγκεκριμένα σημεία, δηλαδή αφενός στη θαλάσσια προέκταση της συνοριακής γραμμής στη Θράκη και αφετέρου στα πλησίον της τουρκικής ακτής ευρισκόμενα νησιά του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου και στη Δωδεκάνησο. Δεν αφορά σαφώς σε ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου όπως όψιμα ισχυρίζεται η Τουρκία, η οποία άλλωστε είχε παραχωρήσει άδειες διεξαγωγής πετρελαϊκών ερευνών μόνο για τα δύο προαναφερόμενα σημεία».
    Με δεδομένο ότι βρίσκονται σε εξέλιξη οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις για την υφαλοκρηπίδα, υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, δεν είναι καθόλου απίθανο οι δηλώσεις Πάγκαλου να αποτελούν τον προπομπό των υπό συζήτηση διευθετήσεων.

    ΠΡΕΖΑ TV
    http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=4460:2010-07-25-08-16-38&catid=16:listes-tis-ellados&Itemid=19

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα