Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Νόμιμη η ανεξαρτησία του Κοσόβου αποφάσισε το Δ.Δ. της Χάγης. Διασυρμός της Διεθνούς νομιμότητας!


 Η μονομερής ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου το 2008 δεν παραβιάζει τη διεθνή νομοθεσία, απεφάνθη το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης στην υπόθεση αυτή, η οποία μπορεί να έχει συνέπειες για τα αυτονομιστικά κινήματα σε όλον τον κόσμο, όπως επίσης για τις στάσιμες διαπραγματεύσεις του Βελιγραδίου με την ΕΕ.
Το δικαστήριο "αποφαίνεται ότι η ανακήρυξη ανεξαρτησίας της 17ης Φεβρουαρίου του 2008 δεν παραβίασε το διεθνές δίκαιο", δήλωσε ο Χισάσι Οουάντα, πρόεδρος του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.
Η Σερβία δεν αναγνωρίζει την ανεξαρτησία του Κοσόβου, το οποίο θεωρεί επαρχία της. Το Βελιγράδι προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να αποφανθεί όσον αφορά τη μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου στις 17 Φεβρουαρίου του 2008.
Εξήντα εννέα χώρες, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ και 22 από τις 27 χώρες μέλη της ΕΕ, έχουν μέχρι στιγμής αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσόβου.
Η απόφαση αυτή είναι πιθανό να οδηγήσει περισσότερες χώρες να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία του Κοσόβου, όπως και να φέρει την Πρίστινα εγγύτερα σε μια ένταξη στον ΟΗΕ.

Επικοινωνία Μπάιντεν- Τάντιτς

Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν τηλεφώνησε στον σέρβο πρόεδρο Μπόρις Τάντιτς και επιβεβαίωσε την πλήρη υποστήριξη της Ουάσινγκτον σε ένα δημοκρατικό, πολυεθνικό Κόσοβο, ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος.
Κατά τη συνομιλία που είχαν, πριν από την έκδοση της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, ο Μπάιντεν επανέλαβε τη σταθερή προσήλωση των ΗΠΑ στην εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα του Κοσόβου και κάλεσε την κυβέρνηση της Σερβίας να εργαστεί εποικοδομητικά για την επίλυση των πρακτικών ζητημάτων με το Κόσοβο.
               
                                          *
Η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου από τη Σερβία δεν παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, όπως έκρινε το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Την είδηση η οποία αναμένεται να ανοίξει το δρόμο για την αναγνώριση της πρώην Σερβικής επαρχίας μετέδωσε το πρακτορείο Reuters.
Η απόφαση ου ανώτατου δικαστικού σώματος του ΟΗΕ αναμένεται να οδηγήσει και άλλες χώρες στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου και φέρει την Πρίστινα ακόμη πιο κοντά στην ένταξή της στα Ηνωμένα Έθνη.
Παρά το γεγονός ότι η γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης δεν είναι δεσμευτική είναι καθοριστική τόσο για τους Κοσοβάρους όσο και τους Σέρβους αλλά και για πολλά αποσχιστικά  κινήματα και αποσχισθείσες περιοχές σε ολόκληρο τον κόσμο, καθώς θα αποτελέσει πολύ σοβαρό νομικό προηγούμενο.
Οι ΗΠΑ και πολλές χώρες της Ε.Ε. υποστηρίζουν την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, ωστόσο η Ρωσία είναι κατηγορηματικά αντίθετη. Η Ελλάδα δεν έχει αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της αποσχιθείσας περιοχής.
Κατά την αγόρευσή του, ο πρόεδρος του Δικαστηρίου Χισάσι Οουάντα τόνισε ότι δεν προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο καμία εφαρμόσιμη απαγόρευση για τη δήλωση ανεξαρτησίας από το Κόσοβο.  "Κατά συνέπεια το δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η διακήρυξη της ανεξαρτησίας στις 17 Φεβρουαρίου 2008 δεν παραβίαζε το γενικό διεθνές δίκαιο", δήλωσε.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα