Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δηλώσεις ΥΠΕΞ, κ. Δ. Δρούτσα, στο περιθώριο του ΣΓΥ σχετικά με το δημοψήφισμα στην Τουρκία και την ευρωπαϊκή προοπτική της Σερβίας



Θα ήθελα να πω δυο λόγια για το χθεσινό δημοψήφισμα στην Τουρκία. Θεωρώ ότι χθες ο τουρκικός λαός έκανε μια ξεκάθαρη επιλογή και έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα ότι υποστηρίζει το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων το οποίο πραγματοποιεί ο πρωθυπουργός κ. Erdogan και η Κυβέρνησή του.

Με αυτόν τον τρόπο, ο τουρκικός λαός επαναβεβαίωσε τη δέσμευσή του προς την ευρωπαϊκή προοπτική. Είναι σημαντικό για την Κυβέρνηση του κ. Erdogan. Θεωρώ ότι του δίνει τη δυνατότητα να συνεχίσει τη διαδικασία και το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων στην Τουρκία. Με ακόμη πιο θαρραλέα και γρήγορα βήματα για την οικοδόμηση μιας ανοικτής κοινωνίας στην Τουρκία, με πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, με σεβασμό στις σχέσεις καλής γειτονίας.

Επίσης του δίνει την ευκαιρία, νομίζω, να συνεισφέρει αποφασιστικά στην επίλυση του Κυπριακού.

Η Ελλάδα θέλει να δει μια σταθερή Τουρκία, με ισχυρούς δημοκρατικούς θεσμούς. Υποστηρίζουμε πλήρως την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και θεωρώ ότι είναι και πάλι καιρός για την Ε.Ε να στείλει εκ νέου ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην Τουρκία επαναβεβαιώνοντας την ευρωπαϊκή της προοπτική, ότι δηλαδή στο τραπέζι βρίσκεται η ένταξή της ως πλήρες μέλος, υπό την προϋπόθεση ότι θα εκπληρώσει όλους τους απαραίτητους όρους και κριτήρια, όλες τις υποχρεώσεις της προς την Ε.Ε και όλα τα κράτη – μέλη.

Ως προς τη Σερβία θα ήθελα να επαναλάβω για μία ακόμα φορά την εκτίμησή μας για τη στάση του Βελιγραδίου και νομίζω ότι η στάση του Προέδρου Tadic ως προς την Απόφαση ήταν καθοριστική για αυτές τις θετικές εξελίξεις.

Επιβεβαίωσε το σταθερό προσανατολισμό του Βελιγραδίου και της Σερβίας προς την ΕΕ και νομίζω ότι αυτή η ευρωπαϊκή προοπτική και δέσμευση της Σερβίας είναι καθοριστική για την ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων. Και η ΕΕ και τα κράτη-μέλη θα πρέπει να στείλουν ένα ξεκάθαρο, άμεσο μήνυμα στη Σερβία ότι υποστηρίζουν τον ευρωπαϊκό της δρόμο.

Θα πρέπει να ζητήσουμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προχωρήσει άμεσα με το λεγόμενο avis για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων και ελπίζω να μπορέσουμε και σήμερα ακόμα να προχωρήσουμε στα πρώτα βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα