Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εξελίξεις σε ΙΡΑΚ- ΣΥΡΙΑ - ΙΡΑΝ - ΛΙΒΑΝΟΣ

ΙΡΑΚ

S Εξελίξεις στον τομέα ασφαλείας (REUTERS, 19/09/10)

Κατά το τελευταίο 24ωρο στο Ιράκ έλαβαν χώρα οι ακόλουθες εξελίξεις:
-Από έκρηξη βομβών, που ήταν τοποθετημένες παραπλεύρως οδοστρώματος, σε τρία διαφορετικά σημεία της πόλης Mosul, σκοτώθηκε ένας          αστυνομικός    ενώ τραυματίσθηκαν ένα αστυνομικός και 2 πολίτες. Επιπλέον, από βόμβα που έπληξε την αμαξοστοιχία που εκτελούσε το δρομολόγιο Mosul -Συρία, τραυματίσθηκαν οι 2 μηχανοδηγοί.
-           Έξι άτομα σκοτώθηκαν-συμπεριλαμβανομένων 3 Ιρακινών στρατιωτών- και 11 τραυματίσθηκαν στη πόλη Falluja, όταν αυτοκίνητο παγιδευμένο με εκρηκτικά εξερράγη πλησίον διερχόμενης περιπόλου του ιρακινού Στρατού.
-           Τουλάχιστον 12 άτομα σκοτώθηκαν και 66 τραυματίσθηκαν,
όταν εξερράγησαν -με διαφορά λίγων λεπτών- δύο παγιδευμένα με εκρηκτικά οχήματα σε 2 διαφορετικά σημεία της Βαγδάτης. Επιπλέον, ένας υπάλληλος του ιρακινού ΥΠΕΞ σκοτώθηκε και τραυματίσθηκε ο γιος του, όταν εξερράγη βόμβα που είχε τοποθετηθεί κάτω από το όχημα στο οποίο επέβαινε. □

ΣΥΡΙΑ - ΙΡΑΝ - ΛΙΒΑΝΟΣ

S Η   «HEZBOLLAH»   κινητοποιείται   για   πραξικόπημα   στη   Βηρυτό, στηριζόμενη από το Ιράν και τη Συρία (DEBKAFILE EXCLUSIVE REPORT,
19/09/10)

Ο Ιρανός Πρόεδρος, M. AHMADINEJAD, κατά τη διάρκεια της σύντομης παραμονής του στη Δαμασκό (18/09/10), πριν από τη μετάβασή του στη Ν. Υόρκη, είχε το χρόνο να συζητήσει με τον Σύρο Πρόεδρο, AL ASAD, και να οριστικοποιήσουν τα σχέδιά τους για στήριξη στο απειλούμενο από τη «HEZBOLLAH» πραξικόπημα κατά της Κυβέρνησης του HARIRI στη Βηρυτό, σύμφωνα με αναφορά των πηγών της ιστοσελίδας «DEBKAFILE».
Την ίδια μέρα η «HEZBOLLAH» κάλεσε σε γενική κινητοποίηση τα μέλη της και μέχρι την Κυριακή (19/09/10) είχε αναπτύξει 5.000 οπλισμένους άνδρες στη Βηρυτό. Αυτό έγινε αφότου η οργάνωση έμαθε ότι στοιχειοθετούνται κατηγορίες εναντίον της για τη δολοφονία του HARIRI. Οι AHMADINEJAD και ASAD συζήτησαν ακόμα και το ενδεχόμενο πιθανής ισραηλινής επέμβασης, ώστε ν' αποτραπεί η κατάληψη της Βηρυτού από τη «ΗΕΖΒΟΙ-ΙΑΗ» και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το Ισραήλ δεν θ' αναλάμβανε ένα τέτοιο ρίσκο.
Λιβανέζικες πηγές της προαναφερθείσας ιστοσελίδας αποκάλυψαν ότι ο Πρέσβης της Γαλλίας στον ΟΗΕ, GERARD ARAUD, αποκάλυψε στις λιβανέζικες επαφές του ότι η τελική απόφαση του DANIEL BELLEMARE, επικεφαλής Εισαγγελέα του «STL» (Special Tribunal for Lebanon), να απαγγείλει κατηγορίες στην «HΕZBOLLAH» ήταν οριστική.
Την Κυριακή το βράδυ, το κυβερνών κόμμα του Λιβάνου, σε έκτακτη σύγκλησή του συζήτησε για τις «επίμονες φήμες περί πραξικοπήματος κατά του κράτους και των θεσμών»

Σχόλια

  1. Thank you for this reminder and effort that there's still much work ahead, in order to celebrate, World Peace day ...

    Please have a wonderful Tuesday.

    daily athens

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα