Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οικονομία : η νέα Εθνική τραγωδία

Του Χρήστου   Καπούτση   

Οι αρνητικοί δείκτες της Οικονομίας, παράγουν μια δυναμική, που αναπότρεπτα διαμορφώνει πολιτικές εξελίξεις.
Η Ελληνική Οικονομία είναι σε βαθειά κρίση , διότι ως ο αδύναμος κρίκος της Ευρωζώνης είναι και περισσότερο δεκτική, στις συνέπειες της δομικής κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Δύσης (ΗΠΑ-Δυτική Ευρώπη).
Το χρέος της χώρας μας αναμένεται να αγγίξει τα 400 δισεκατομμύρια ευρώ. Η αποπληρωμή αυτού του τεράστιου χρέους είναι σχεδόν αδύνατη, άρα η χρεοκοπία, ελεγχόμενη ή μη, πρέπει να θεωρείται  δεδομένη.
Προκειμένου να εξασφαλιστούν οι τραπεζίτες δανειστές μας, ότι θα πάρουν με τόκους ΟΛΑ όσα μας δάνεισαν, η ΤΡΟΙΚΑ μεθοδεύει  μια πρωτοφανής επίθεση στον Δημόσιο πλούτο της χώρας μας.
Συγκοινωνίες, ενέργεια (ΔΕΗ), Υδάτινοι πόροι (νερό), Νοσοκομεία,  Πανεπιστήμια, οι ΔΕΚΟ, τα λιμάνια, τα κρατικά και δημοτικά ραδιοτηλεοπτικά Μέσα, είναι στο στόχαστρο του ιδιωτικού- κερδοσκοπικού κεφαλαίου.
Το πρώτο θύμα αυτής της κερδοσκοπικής επίθεσης είναι, το κοινωνικό κράτος. Στα ΘΥΜΑΤΑ θα πρέπει να λογαριάζονται  ακόμη, η υποβάθμιση της Παιδείας και  της Υγείας. 

 

Ο αντι-κρατισμός και η απηνής επίθεση σε κάθε Δημόσια- κρατική δραστηριότητα, αποφέρει νέα  αύξηση της ανεργίας,  εργασιακή ανασφάλεια, απολύσεις, νέες  δραστικές περικοπές των εισοδημάτων των εργαζομένων,  περιθωριοποίηση της κοινωνικής αλληλεγγύης και φυσικά,  αποδυνάμωση των κρατικών θεσμών.
Μέσω της εκποίησης του Δημοσίου πλούτου της χώρας, ουσιαστικά έχουμε αντικατάσταση της Πολιτικής Εξουσίας, που δεσμευτικά εκφράζει  τα συμφέροντα του Λαού, με απρόσωπα διαχειριστικά σχήματα, που δεν λογοδοτούν στο Λαό, αλλά είναι διεκπεραιωτές στυγνών οικονομικών συμφερόντων. Άρα, έχουμε και επίθεση κατά της  Δημοκρατίας.
Σήμερα,  διαμορφώνεται μια εκρηκτική σχέση, ανάμεσα στους εργαζόμενους και άνεργους πολίτες και στο επιβληθέν πολιτικο-οικονομικό σύστημα, από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Αν εμπεδωθεί στους πολίτες η άποψη ότι, με τα ισχύοντα δεδομένα , ο βίος είναι αβίωτος, τότε, μπορεί να προκύψουν φαινόμενα, όχι μόνο ουτοπικά, ή επαναστατικά, αλλά και περιπτώσεις παραφροσύνης, όπου οι αντιδράσεις των θιγομένων, δεν μπορεί να είναι προβλέψιμες. Ο απολυμένος, ο άνεργος, ο απελπισμένος, που έχει χάσει τα πάντα, που έχει χάσει την Αξιοπρέπειά του, δεν είναι προβλέψιμη η αντίδρασή του
Και επιπλέον, για να είμαστε ρεαλιστές σχετικά με το Ευρώ και το Μηχανισμό Στήριξης της Ε.Ε., θα πρέπει να επισημάνουμε ότι, «από την Ευρώπη των Εθνών» ή  «την Ευρώπη των πολιτών» , όπως  την ονειρεύτηκαν ο Γάλλος Πρόεδρος Σάρλ Ντε Γκολ και  ο Γερμανός Καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ,  έχουμε οδηγηθεί στην «Ε.Ε. των κρατών περιορισμένης Εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας» της Μέργκελ , του Βέμπερ και του Τρισέ.

Σχόλια

  1. οπου εγκλημα και τιμωρια.
    το εγκλημα χρησταρα , το εγκλημα ποιος το διεπραξε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΧΟΥΝ ΒΓΑΛΕΙ ΝΑΡΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΡΜΑΤΟΠΛΕΓΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΟΙ ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΕΙΣ - ΚΑΜΙΑ ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΑΠΟ ΕΒΡΟ ΓΙΑ ΑΘΗΝΑ

    Το σημειο που περνανε σαν τουριστες οι αλλοδαποι απο τον Εβρο -οπως ειδαμε στους πρωταγωνιστες- παλαιοτερα οπως ειναι φυσικο ηταν ναρκοθετημενο. Αλλα η κυβερνηση προφανως αποφασισε να ανοιξει της πυλες για τους λαθρομεταναστες. Επισης θα ήθελα να ενημερωσω το Υπουργειο Αμυνας οτι μια απο τις τελευταιες ανακαλυψεις της ανθρωποτητας ειναι τα συρματοπλεγματα.

    Εαν θελεις να ασφαλισεις ενα μερος το ασφαλιζεις αλλα ελα που δεν θελεις....

    Αλλη μια απορια : Ο ρολος του στρατου ειναι να αποτρεπουν την εισοδο των λαθρομεταναστων ή να τους καλωσοριζουν στην χωρα μας ? γιατι συμφωνα και παλι απο αυτα που ειδαμε στους πρωταγωνιστες μονο τοπικους θρακιωτικους χορους δεν χορευουν για να τους καλοδεχτουνε.Τα πιο συναρπαστικο ειναι το λεωφορειο που τους κατεβαζει στην Αθηνα ΜΟΝΟ με 60 Ε.

    http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/11/blog-post_8563.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα