Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Έρχεται αιφνιδιαστικά ο ΥΠΕΞ του Ισραήλ Avigdor Liberman για ΑΟΖ και αμυντική συνεργασία


Εκτύπωση E-mail
06-01-2011 11:06:22
ImageΓια την ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου και την συμφωνία ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ, όπως και την αμυντική συνεργασία Ελλάδος-Ισραήλ έρχεται στην Ελλάδα αιφνιδιαστικά ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, Avigdor Liberman. Ο Α.Liberman θα συνομιλήσει με την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία (Πρόεδρο Δημοκρατίας), η δε επίσκεψή του έρχεται να ολοκληρώσει έναν κύκλο επαφών, ορατών και αοράτων που ξεκίνησε με τον κ. Netanyahu στην Αθήνα προ μηνών.
Στο μεσοδιάστημα έχουν υπάρξει σημαντικές κινήσεις στο τομέα της άμυνας από πλευράς υπουργείου Εθνικής Άμυνας σε ότι αφορά το Ισραήλ. Κατ'αρχήν "πάγωσαν" την προμήθεια των πυρομαχικών των 120 χλστ. από την στιγμή που υπήρξε ιδιαίτερα συμφέρουσα ισραηλινή προσφορά. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Rheinmetall χάνει την προμήθεια, αλλά ότι λαμβάνεται πολύ σοβαρά η ισραηλινή προσφορά. Η οποία συνοδεύεται και από πρόταση αγοράς των ΕΑΣ, χωρίς προαπαιτούμενες υποσχέσεις για προμήθειες. Επίσης προχωρά στο ΓΕΑ η προμήθεια των συλλογών SPICE 1000 και 2000.
Στο τομέα της ενέργειας το σημαντικότερο θέμα που θα συζητηθεί στην επίσκεψη Liberman (12 έως τις 14 Ιανουαρίου) αφορά τους υδρογονάνθρακες που έχουν εντοπιστεί ανατολικά – βορειοανατολικά της Κύπρου στην θέση «Λεβιάθαν».

Το ζήτημα της μεταφοράς του φυσικού αερίου αποτελεί μείζον ζήτημα. Σε αυτό το πλαίσιο η κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού (Λεβιάθαν, Κρήτη, Πελοπόννησος – Ιταλία) βρίσκεται στο επίκεντρο συνομιλιών.

Πέραν τούτου, ο καθορισμός και από την Αθήνα (το αποφεύγουν τόσο η προηγούμενη όσο και η νυν κυβέρνηση) της ελληνικής Ζώνης Οικονομικής Εκμετάλλευσης η οποία εφάπτεται νοτίως του Καστελόριζου της Κυπριακής, συναντά βεβαίως τις αντιρρήσεις της Άγκυρας, η οποία αποκλείεται έτσι από τον «συνεταιρισμό Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας».

Προφανώς αυτό το σημείο είναι και το σημαντικότερο κατά τις επίσημες και ανεπίσημες διαβουλεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που διεξάγονται αυτόν τον καιρό και που αφορούν μία συνολική ρύθμιση των εκκρεμοτήτων στο Αιγαίο.

Το «αγκάθι» σε αυτές τις διαπραγματεύσεις που ορισμένοι τις βλέπουν και ως «τελικές», είναι ακριβώς ο καθορισμός ή όχι της υφαλοκρηπίδας του Καστελόριζου. Στην ελληνική πλευρά δυστυχώς υπάρχουν προδοτικές φωνές που μιλάνε για "απάλειψη" της ΑΟΖ του Καστελόριζου, όπως αποδείχθηκε από επίσημα έγγραφα που ήρθαν στην δημοσιότητα.
Η Λευκωσία ετοιμάζεται να προχωρήσει στον δεύτερο γύρο αδειοδοτήσεων αναφορικά με την έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων, δηλαδή πετρελαίου και φυσικού αερίου, από την θαλάσσια περιοχή η οποία βρίσκεται στα όρια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ)  της Κύπρου.
Ποιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον διευθυντή της διεύθυνσης ενέργειας Σόλωνα Κασσίνη,  η Λευκωσία αναμένεται να ενεργοποιήσει το δεύτερο «κύμα» αδειοδοτήσεων μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2011.
Η Κύπρος έχει χωρίσει σε 13 «οικόπεδα» (Blocks) μία θαλάσσια έκταση 51.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων νοτίως της νήσου, η οποία προσφέρεται προς έρευνα και εκμετάλλευση. Σύμφωνα με τον Σ. Κασσίνη ο δεύτερος γύρος πρόκειται να περιλάβει δύο περιοχές στα ανατολικά τα οποία δεν είχαν τεθεί προς ενοικίαση κατά τον πρώτο γύρο αδειοδοτήσεων το 2007.
Είναι σαφές πως ο δεύτερος γύρος αδειοδοτήσεων θα συμπεριλάβει τις περιοχές όπου έληξε η εκκρεμότητα με το Ισραήλ.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα