Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα νατοϊκά αεροσκάφη βομβαρδίζουν καθεστωτικούς, αντικαθεστωτικούς κα άμαχους στη Λιβύη




Του Χρήστου Καπούτση

Διανύουμε την 8η ημέρα των επιχειρήσεων στη Λιβύη,  υπό την στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ και έχουμε ήδη τα πρώτα επίσημα απολογιστικά στοιχεία,  με τα οποία η Ανωτάτη Στρατιωτική Διοίκηση του  ΝΑΤΟ ενημερώνει τις Κυβερνήσεις των κρατών,  που συμμετέχουν στις επιχειρήσεις στη Λιβύη.
Μέχρι τώρα έχουν γίνει ανατεθεί 753 αποστολές σε πολεμικά αεροσκάφη του ΝΑΤΟ. Οι περισσότερες είναι αποστολές  εναέριας  επιτήρηση και συλλογής πληροφοριών εδάφους. Μετέχουν ιπτάμενα ραντάρ , αεροσκάφη  Ηλεκτρονικού Πολέμου, εναέριου ανεφοδιασμού , καθώς  και το ελληνικό αεροσκάφος, που είναι ένα σύγχρονο Ιπτάμενο Ραντάρ.
Από αυτές τις αεροπορικές αποστολές οι 258 ήταν προσβολής επίγειων στόχων. Οι περισσότερες όμως δεν υλοποιήθηκαν διότι, διότι πολλοί από τους στόχους, όπως άρματα μάχης, κινητές συστοιχίες πυραύλων  και αυτοκινούμενα Πυροβόλα,  είχαν τοποθετηθεί σε κατοικημένες περιοχές και υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να υπάρξουν πολλά θύματα μεταξύ των αμάχων κατοίκων. Το 30% του στρατιωτικού υλικού της Λιβύης έχει εξουδετερωθεί, υποστηρίζει το ΝΑΤΟ.
Επίσης έχουν βομβαρδιστεί, κατά λάθος και δυνάμεις των αντικαθεστωτικών,  από τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ.
Οι  εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ η κ.Λουτζέσκου και το Ταξίαρχος Βαν Ούλμ, σε συνέντευξη τύπου, αναφέρθηκαν εκτενώς σε βομβαρδισμό των νατοϊκών αεροσκαφών που προκάλεσε το θάνατο 14 ατόμων. Υποστήριξαν,  ότι κάποιοι από τους αντικαθεστωτικούς για να χαιρετίσουν την παρουσία των νατοϊκών αεροσκαφών πυροβολούσαν χαρούμενοι στον Αέρα και  μάλιστα με πολυβόλα, οι πιλότοι του ΝΑΤΟ νόμισαν ότι πρόκειται για αντιαεροπορικά πυρά , βομβάρδισαν και 14 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους  ανάμεσά τους  και παιδιά.  Τραγικό…
Ωστόσο  το ΝΑΤΟ επιμένει ότι οι επιχειρήσεις έχουν στόχο την προστασία των αμάχων και έχουν γίνει 17 αποστολές εκκένωσης και μεταφοράς  εκατοντάδων πολιτών με ασφάλεια.
Επίσης ανακοινώθηκε ότι ισχύει πλήρως η ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από το έδαφος της Λιβύης, όπως προβλέπεται στη απόφαση 1973 του Σ.Α. του ΟΗΕ.
Τέλος ανακοινώθηκε ότι το ΝΑΤΟ έχει στη διάθεσή του για βομβαρδισμούς 100 μαχητικά αεροσκάφη,  15 υποβρύχια και δύο αεροπλανοφόρα, ενώ για τον ναυτικό  αποκλεισμό της Λιβύης, χρησιμοποιούνται 18 φρεγάτες, μεταξύ αυτών  και η ελληνική Φρεγάτα «ΛΗΜΝΟΣ».
            

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα