Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το μυστικό των ΑΠΑΤΣΙ

 αποκαλύπτει ο Λ.Δημάκας.



ΛΟΥΚΑΣ ΔΗΜΑΚΑΣ από τα ΝΕΑ


Η ώρα ήταν 11 παρά τέταρτο. Η νυχτερινή πτήση του νέου τύπου επιθετικού ελικοπτέρου Απάτσι της περασµένης Δευτέρας 2 Μαΐου,διάρκειας 1 ώρας και 50 λεπτών, επρόκειτο να ολοκληρωθεί σε 15 λεπτά και το διµελές πλήρωµα θατο προσγείωνε στη βάση του, στα Μέγαρα. Ωστόσο µια µυρωδιά καµένου, µια έντονη λάµψη διαρκείας πίσω τους και οι χειριστέςεπιλέγουν νακάνουν άρον άροναναγκαστική προσγείωση σε ένα χωράφι, κοντά σε ελαιόδενδρα. Πηδούν έξω ψύχραιµα, δευτερόλεπτα πριν το ελικόπτερο λαµπαδιάσει και καταστραφεί... Είναι η δεύτερη απώλεια ελικοπτέρου ΑΗ 64D από τα 12 που είχαν παραληφθεί το καλοκαίρι - φθινόπωρο του 2009. Το πρώτο είχε συντριβεί 9 µήνες πριν,στις 30 Ιουλίου 2010, κατά τη διάρκεια άσκησης προσγείωσης του ελικοπτέρου χωρίς κινητήρες, οδηγώντας στον θάνατο τους δύο χειριστές του.


Η  ιστορία όμως των 12 ελικοπτέρων της Αεροπορίας Στρατού αρχίζει πολλά χρόνια πριν– παραγγέλθηκαν τον Αύγουστο του 2003 από τον Γιάννο Παπαντωνίου – και έχει πολλές πτυχές: οικονοµική, πολιτική, τεχνική, διπλωµατικήαλλά και...ζωολογική!Η τελευταία µάλιστα ήταν καθοριστική, καθώς ένας... ποντικός έγινε η αφορµή να έρθει στην επιφάνεια το καλοκαίρι του 2007 η«δηµιουργική λογιστική» τής τότε κυβέρνησης της Νέας Δηµοκρατίας µέσω της οποίας οι Αλογοσκούφηςκαι Ευαγγ. Μεϊµαράκης κρατούσαν τεχνητά χαµηλά το έλλειµµα της οικονοµίας µέσω... καθυστερήσεων στις παραλαβές όπλων!

ΤΡΥΠΩΣΕ Ο ΠΟΝΤΙΚΟΣ.
Ο ποντικός τρύπωσε στο κόκπιτ και... έφαγε το κάθισµα ενός από τα Απάτσι, τα οποία από τον Μάρτιο του 2007 είχαν φτάσειαπό τις ΗΠΑ στο λιµάνι της Ελευσίνας και έκτοτε έµειναν καθηλωµένα στη βάση των Μεγάρων µε... συντροφιά κάποιους αµερικανούς µηχανικούς. Και αυτό, καθώς η αρµόδια επιτροπή δεν τα παραλάµβανε λόγω κάποιων δεκάδων τεχνικών παρατηρήσεων – ρουτίνας,σύµφωνα µεειδικούς του Στρατού. Η πραγµατική αιτία όµως κρυβότανστην ΠλατείαΣυντάγµατος. Το οικονοµικό επιτελείο της κυβέρνησης δεν ήθελε να εγγραφεί στοέλλειµµα τοκόστος αγοράς των Απάτσι,ύψους περίπου 660 εκατ. δολαρίων.

Με βάση τη σχετικήοδηγίατης Eurostat,η οποίαπροέκυψεαπό τη γαλάζια απογραφή του 2004, το κόστος τηςαγοράς όπλωνεγγραφόταν πλέον στο έλλειµµα κατά την ώρα τηςπαραλαβήςτου υλικού. Και ο κ. Καραµανλής δεν ήθελε µε τίποτε να εµφανίσει στην Ε.Ε. την πραγµατικότητα. Σεσυνεργασία µε τον κ. Μεϊµαράκη – που έτσι και αλλιώς δεν ήθελε µε τίποτα να παραλαµβάνει οτιδήποτε είχε παραγγελθεί από τους «πρασίνους» – πετούσαν την µπάλα στην εξέδρα και µε πραγµατικέςή «φουσκωµένες» αφορµές δεν παραλάµβαναν ελικόπτερα (Απάτσικαι ΝΗ-90),τανκς, υποβρύχια, αεροσκάφη. Ετσι, µια το ένα µια το άλλο, τα Απάτσι έµειναν στο... ράφι πάνω από δύο χρόνια, µε τις ΗΠΑ να γκρινιάζουν και να πιέζουν.

Τελικάτη λύσηγιατα 12 Απάτσι φαίνεταιότι έδωσεένα ταξίδι στην Ουάσιγκτον – την «Ιθακη» κάθε υπουργούπου θέλει να εγγραφεί ως «πετυχηµένος», ιδίως όταν συνοδεύεται µε συνάντηση µε τον οµόλογό του.Ο κ. Μεϊµαράκης, ο οποίος ήταν να πάει στις ΗΠΑ τον Απρίλιοτου 2009, δενείχε κλείσει ακόµαραντεβού µετον κ. Ρόµπερτ Γκέιτς. Εξεταζόταν λοιπόν εναλλακτικάνα πάειο υφυπουργός Τασούλας.

ΤΥΧΑΙΟ; ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ...
Αίφνης το ραντεβού έκλεισε αργάτο απόγευµα της Μεγάλης Τετάρτης, καθώς ο κ. Γκέιτς βρήκε επιτέλους χρόνο. Τι είχε συµβεί; Μέχρι κάποιο τηλεγράφηµα του Wikileaks να δώσει κάποιαάλλη εκδοχή, το µόνο ορατό είναι ότι το πρωί της Μεγάλης Τετάρτης ο γενικός διευθυντής Εξοπλισµών είχε υπογράψει την τελευταία τροποποίηση της σύµβασης που άνοιξε τον δρόµο για την έναρξη παραλαβής των ελικοπτέρων τον Αύγουστο του 2009. Τυχαίο;

Ετσι οιπαραλαβές των 9 Απάτσι έγιναν επί Ν.Δ. – τυχαία ανάµεσά τους ήταν τα δύο που καταστράφηκαν – και των 3, λόγω των εκλογών του Οκτωβρίου, από τη νέα κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Αυτό ίσως να ήταν και η αιτία που οδήγησε στην γκάφα τον βουλευτή της Ν.Δ. Μαργαρίτη Τζίµα να κατηγορήσει το ΠΑΣΟΚ για την παραλαβή – αργότερα κατάλαβε τολάθος τουκαι εστίασε την κριτική του σε ελλείψεις στη συντήρηση και στο προσωπικό, αλλά καιστον Ευαγγ. Βενιζέλο για «ολόκληρη φιέστα» που δήθεν οργάνωσε τον Φεβρουάριο του 2010 για την επίσηµη ένταξη των Απάτσι στο οπλοστάσιο. Μόνο που και αυτό δεν ήταν έτσι. Στην τελετή από πολιτικούς δενπήγε ούτε οκ. Βενιζέλος ούτε ο κ.Μπεγλίτης, αλλά µόνο οβουλευτής- εκπρόσωπος Αµυνας της Ν.Δ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα