Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ




·       Κρίσιμες για τη Κύπρο οι σημερινές βουλευτικές εκλογές
Γράφει ο Χρήστος Καπούτσης

Μία δημοσκόπηση αποκαλύπτει ότι το 73% των πολιτών δεν τους ενδιαφέρουν οι βουλευτικές εκλογές. Το αποτέλεσμα αυτό, πιθανόν να  αντικατοπτρίζει τη δυσφορία γενικά των ελληνοκυπρίων , για  τους πολιτικούς και την απαξίωση της πολιτικής ζωής.
Ο αριθμός των εδρών έχει οριστεί σε ογδόντα, από τους οποίους οι πενήντα έξι εκλέγονται από την ελληνική κοινότητα και οι είκοσι τέσσερις από την τουρκική κοινότητα, για να διατηρείται η προβλεπόμενη από το σύνταγμα του 1960 αναλογία του 70% προς 30%. 
Σήμερα θα εκλεγούν οι 56 ελληνοκύπριοι βουλευτές, ενώ οι 24 έδρες των τουρκοκυπρίων θα παραμείνουν κενές, αφού η τουρκοκυπριακή κοινότητα δεν μετέχει σε αυτή την εκλογική διαδικασία, εδώ και δεκαετίες.
                                        **
Τα δύο μεγάλα κόμματα, ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ, ενδιαφέρονται για το ποιο από τα δυο θα κόψει πρώτο το νήμα της κούρσας.  Τα μικρομεσαία κόμματα, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, φοβούνται την πόλωση προς τα δύο μεγάλα κόμματα και επιδιώκουν να διατηρήσουν τουλάχιστο τα ποσοστά τους, ώστε να συνεχίσουν τον ρυθμιστικό τους ρόλο.  
Το πιθανότερο είναι ότι το εκλογικό αποτέλεσμα θα επιβεβαιώσει τον γενικό κανόνα, ότι η πόλωση οδηγεί στη συσπείρωση των μεγάλων κομμάτων.

                                                  **
 Να διευκρινίσουμε ότι οι εκλογές  αφορούν την εκλογή βουλευτών και όχι την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και Κυβέρνησης.
Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ο τίτλος που φέρει ο αρχηγός του κράτους και της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται απ' ευθείας από το λαό για πενταετή θητεία.  Σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1960, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαθέτει σημαντικές εξουσίες. Μεταξύ άλλων, διορίζει και παύει τους υπουργούς, ενώ διορίζει επίσης τους ανεξάρτητους κρατικούς αξιωματούχους και τους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται πάντα από συνασπισμούς κομμάτων.  Η δε πολιτική που χαράσσει ο εκάστοτε πρόεδρος είναι αποτέλεσμα συμβιβασμών που κάνει με τα κόμματα που τον έχουν εκλέξει και στηρίζουν την Κυβέρνησή του.
                                   ****
Στα εντυπωσιακά ευρήματα των δημοσκοπήσεων της προεκλογικής περιόδου είναι ότι:  η οικονομική κρίση είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Κύπρος. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Κύπρου, η οικονομία φιγουράρει στην πρώτη θέση, αφήνοντας το Κυπριακό, το πολιτικό πρόβλημα της Κύπρου,  στη δεύτερη θέση, ως το θέμα που απασχολεί περισσότερο τον Κύπριο πολίτη.

                                 ****
Οι σημερινές  βουλευτικές εκλογές είναι, πιθανότατα, οι σημαντικότερες στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού οι ελληνοκύπριοι θα εξουσιοδοτήσουν εκείνους τους εκπροσώπους του λαού, που ίσως κληθούν να επικυρώσουν το εκκολαπτόμενο σχέδιο Χριστόφια - Ταλάτ - Έρογλου , για το νέο πολιτειακό σχήμα της Κύπρου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, η εξελισσόμενη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος, έχει πάρει τη μορφή της τελευταίας ευκαιρίας, της τελικής προσπάθειας.
Ενδεχόμενη απόρριψη ενός νέου σχεδίου, μέσω δημοψηφίσματος, θα είναι η δεύτερη απόρριψη, αφού έχει προηγηθεί η απόρριψη του σχεδίου Ανάν, θα έχει δυσμενή κατάληξη για τους ελληνοκύπριους, αφού θα επισημοποιηθεί η οριστική διχοτόμηση της Κύπρου και μάλιστα, χωρίς η ελληνοκυπριακή πλευρά, να έχει εξασφαλίσει κάποια εδαφικά ανταλλάγματα, έστω εκείνα που προέβλεπε ακόμη και το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα