Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

η άποψη για το Κυπριακό του Στρατηγού που πολέμησε το 1974 για να μην πέσει το αεροδρόμιο της Λευκωσίας στους τούρκους εισβολείς και

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΛΕΥΡΟΜΑΓΕΙΡΟΥ*

Μόλις επέστρεψα από την Κύπρο , όπου είχα μεταβει για να παραστώ στην τέλεση του Μνημοσυνου των ηρωικών εθελοντών συμπολεμιστών μου του 336 ΤΕ , και των λοιπών πολιτών και στρατιωτών της περιοχής του Αγίου Παύλου Λευκωσίας κατά την αντίσταση τους στην εισβολή το 1974, το οποίο διοργάνωσε και φέτος ο σύνδεσμος πολεμιστών του 336 ΤΕ απο κοινού με το Σωματείο Μάρκος Δράκος , Αγ. Δομετίου.

Στα περιθώρια αυτής της Ιερής εκδήλωσης, συναντησα , εκτος απο τους συμπολεμιστές και φίλους αξιόλογες προσωπικότητες του πολιτικού-κοινωνικού  και δημοσιογραφικού κόσμου .
Η νέα αποφράς για το Κυπριακό ημέρα της 7ης Ιουλίου 2011, όπου και η τριμερής στη Γενεύη, επιβεβαίωσε τους φόβους μας για τη μηδενική αντίσταση της Ελληνικής πλευράς στις αφόρητες πιέσεις του διεθνούς παράγοντα.....ενώ την επομένη στα πλαίσια του φεστιβάλ της νεολαίας του ΑΚΕΛ, έξω από τα τείχη της παλαιάς πόλεως Λευκωσίας , πολλοί καλλιτέχνες από την Ελλάδα [μεταξύ των οποίων και ο Γιώργος Νταλάρας..[μετά την εδω δήλωση του οτι είναι μαζυ με τους αγανακτισμένους..]  διασκέδαζαν τον κόσμο που συμμετείχε στο φεστιβάλ, για να πληρωθεί η ρήση"των οικιών ημών εμπιπραμμενων εμείς άδουμε".....

Η τριμερής διάσκεψη της Γενεύης είναι η αρχή του τέλους της Κυπριακής Δημοκρατίας εάν ΑΜΕΣΩΣ δεν υπάρξει αντίδραση του Λαού, ο οποίος ενδεχομενως ζαλισμένος και απο την οικονομική δοκιμασία του [ όχι στην τραγική δική μας κατάσταση] ίσως να επαφίεται στην τελική του αντίδραση με δημοψήφισμα..
Όμως εάν τον Οκτώβριο δρομολογηθεί διεθνής διάσκεψη[πενταμερής ή κάτι άλλο ] και επικυρώσει τις υποχωρήσεις των τριών ετων της Ελληνικής πλευράς και η επικύρωση αυτή έλθει σε δημοψήφισμα η κατάσταση θα είναι χειρότερη των επιπτώσεων της εδω αντίδρασης [κατόπιν εορτής εναντίον του πρώτου μνημονίου, που μας έφερε στο δεύτερο και "τις οίδε" τι ακόμη........]

Η Ελληνοκυπριακή πλευρά ούτε καν ψελισε κάποια αντίδραση στις πιέσεις της Τουρκίας όπως αυτές διατυπώθηκαν δια των χειλεων του Μπαν Κι Μουν...
Και χρονοδιάγραμμα, και οιονεί[μόνον;;;;;] επιδιαιτησία και διεθνής διάσκεψη για τελική λύση......προ του θέρους του 2012, ώστε η "Ενωμένη Κύπρος"[δηλαδή το προτεκτοράτο της Τουρκιας..] αναλάβει την προεδρία της Ε.Ε. και όχι η Κυπριακή Δημοκρατία...για το δεύτερο εξάμηνο του 2012....

Όλα τα πολιτικά κόμματα, άλλοι πολιτικοι φορείς, προσφυγικά σωματεία κ. α., πλην του ΑΚΕΛ, επέκριναν το αποτέλεσμα της διάσκεψης, ενώ το δημοσιογραφικό όργανο του ΑΚΕΛ, η Χαραυγή, διέψευδε ότι υπήρξε χρονοδιάγραμμα, επιδιαιτησία και προοπτική διεθνούς διάσκεψης[λες και το κείμενο της ανακοίνωσης του Μπαν κΙ Μουν το διάβαζαν ανάποδα..]

Όμως με αφορμή ακόμα και αυτής της Χαραυγιακης "διάψευσης" ,διαπιστώνουμε ότι η σημερινή ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας , δεν τολμά να ομολογήσει την υποχώρηση και αποτυχία της , οπότε κατ αρχάς μέσα από το Εθνικό Συμβούλιο και κυρίως μέσα από το Λαό ευελπιστούμε ότι θα υπάρξει εκείνη η απαιτουμένη αντίδραση για πλήρη ανατροπή αυτής της πολιτικής όσο και αν φαίνεται πολύ δύσκολο.
Το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις συμφωνούν με την εκτίμηση της αντίδρασης , όπως την περιγράψαμε, μας οδηγούν στην αισιοδοξία αυτής της ανατροπής πριν ειναι τελεσιδικως αργά.

Το Προεδρικό Συνταγματικό σύστημα της Κυπριακής Δημοκρατίας[προϊόν και αυτό της Αγγλικής πολιτικής..με τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου του 1959..] δεν προβλέπει ανατροπη του Προέδρου μέσω της αντιπολίτευσης της Βουλής,-η οποία ήδη δια της εκλογής του Γιαννάκη Ομήρου ως Προέδρου, έχει ήδη ανατρέψει τους Ακελικους σχεδιασμούς-και συνεπώς μόνο μια δημοκρατική έντονη αντίδραση του Λαού, ΤΩΡΑ, μπορεί να ανατρέψει αυτή την πολιτική.

Για άλλη μια φορά , μετα το 2004, ο περήφανος Κυπριακός Λαός καλείται, να δώσει παγκόσμια μαθήματα αντίστασης στο διεθνές ιμπεριαλιστικό κατεστημένο .
Τα Ελληνικά πολιτικά κόμματα δεν μπορούν να κοιτάζουν απαθώς τα εκεί συμβαίνοντα-είτε λογω "συντροφικότητας"[ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ..] είτε επικαλούμενα την εδω κακή οικονομική κατάσταση, η οποία  κτυπάει ήδη και την πόρτα της Κύπρου , εντασσόμενη στην διεθνή στρατηγική του αποπροσανατολισμού και της τελικής υποδούλωσης.
Ο Ελληνικός Λαός , με την αγωνιστικότητα του ,πρέπει να αντιληφτεί αυτή την παγίδα και να συμπαρασταθεί στην αγανάκτηση και αγωνιστικότητα της μεγάλης πλειοψηφίας του Κυπριακού Λαού,. για την ανατροπή αυτής της απόλυτα ενδοτικής πολιτικής της σημερινής ηγεσίας του.
Η Κύπρος είναι και η ασπίδα της επιβουλής της Τουρκίας κατά της Ελλάδας..

Την ώρα που οι "ηγέτες μας" οδεύουν από υποχώρηση σε υποχώρηση, ο μεν πολύς κύριος Ερογλου αναρτά απαιτητικά τη σημαία του ανύπαρκτου ψευδοκράτους του στα ξενοδοχεία της Γενεύης, ο πολύς κ. Νταβουτογλου, επισκέπτεται μόνο το παράνομο ψευδοκράτος και ο Πρωθυπουργός της "φιλης" Τουρκίας μεταβαίνει για να πανηγυρίσει την επέτειο της βάρβαρης εισβολής του 1974[ εμείς όμως τραγουδάμε και με τον Νταλάρα τα νεολαιίστικα φεστιβάλ του ΑΚΕΛ, λες και πετυχαμε τη λύση...]

*Αντιστράτηγος ε.α. Διοικητής του 336 ΤΕ που αντιμετώπισε  το 1974 τους Τούρκους στη Λευκωσία.
 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα