/ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΗΜΕΡΙΝΗ-ΛΕΥΚΩΣΙΑ
Συγγνώμη που τα φορτ(ι)ωθήκαμε
ΤΗΣ ΜΙΚΑΕΛΛΑΣ ΛΟΪΖΟΥ
Μας ανάγκασαν άλλοι να δράσουμε έτσι, διαβεβαιώναμε τη Συρία, για το υλικό του θανάτου
Πρακτικά επαφών του Μάρκου Κυπριανού στη Συρία καταδεικνύουν ότι η απόφαση για διαφύλαξη του φορτίου ήταν καθαρά πολιτική. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας «πούλησε» την Ε.Ε., για χάριν του Άσαντ, στο θέμα των
υψωμάτων Γκολάν, χωρίς να λάβει κανένα αντάλλαγμα!
Απίστευτες αποκαλύψεις για την προσέγγιση της Κυβέρνησης Χριστόφια, σε σχέση με τη διαχείριση της κατάστασης που δημιούργησε το πλοίο Monchegorsk, βρίσκονται στα πρακτικά των συναντήσεων που έκανε ο Μάρκος Κυπριανού, κατά την επίσκεψη εργασίας που πραγματοποίησε στη Συρία την 1η Ιουνίου 2009, τα οποία η «Σ» εξασφάλισε. Ο Υπουργός Εξωτερικών φέρεται να προσπαθεί να πείσει τους γείτονές μας ότι εμείς ουδέποτε επιθυμούσαμε να δεσμεύσουμε το φορτίο του πλοίου, αλλά ήρθαμε προ τετελεσμένων. Τον διαβεβαίωνε, αντιθέτως, ότι αντιστεκόμαστε στις οποιεσδήποτε προσπάθειες να φύγει το υλικό από τα χέρια μας. Εξέφρασε, δε, τη δυσανασχέτισή του, που η Συρία δεν είχε έρθει εγκαίρως σε επαφή με την Κυπριακή Δημοκρατία, ώστε το ζήτημα να τύγχανε διαφορετικού χειρισμού από αυτό που εκ των πραγμάτων αναγκαστήκαμε να κάνουμε.
Τα πιο πάνω αποτελούν άλλη μία τρανταχτή απόδειξη σε σχέση με το ποιοι ήταν εκείνοι που ήθελαν να συνεχίζεται οπωσδήποτε η φύλαξη του υλικού, έναντι οποιασδήποτε άλλης επιλογής. Θα πρέπει, δε, να σημειωθεί ότι η επίσκεψη Κυπριανού στη Συρία ήταν προπαρασκευαστική, ενόψει της επίσκεψης που προγραμμάτιζε και διενήργησε ο Πρόεδρος Χριστόφιας, τέλη Αυγούστου του 2009. Συνεπώς, οι όποιες θέσεις εξέφρασε ο Υπουργός Εξωτερικών, δεν είναι ουρανοκατέβατες αλλά αντανακλούν πλήρως τις οδηγίες που είχε λάβει από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για το χειρισμό του ζητήματος. Η Κυπριακή Δημοκρατία, στην προσπάθειά της να μην κακοφανίσει τους δικτάτορες-γείτονες, τους οποίους ήδη καλόπιανε εις βάρος της κοινοτικής αλληλεγγύης εντός Ε.Ε., αποφάσισε να αναχαιτίσει τις όποιες προσπάθειες θα την εμπόδιζαν να παραδώσει μελλοντικά το φορτίο στη Συρία.
Περιορισμένη ευχέρεια κινήσεων
Όπως καταγράφεται στο πρακτικό, ο Πρόεδρος της Συρίας έθεσε το ζήτημα του Monchegorsk, στο πλαίσιο του φάσματος των διμερών προβλημάτων Κυπριακής Δημοκρατίας-Συρίας. Αναφέρεται ότι «υπογράμμισε πως η Συρία βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου και ότι είναι δικαίωμα να εξοπλίζεται για σκοπούς αυτοάμυνας». Ο Μάρκος Κυπριανού, τότε, αναγκάστηκε να… εξηγήσει στον Άσαντ ότι, βασικά, του στερήσαμε αυτό το «ιερό» δικαίωμα σχεδόν κατά λάθος!
Όπως δήλωσε ο ΥΠΕΞ, από τη στιγμή που οι ΗΠΑ είχαν ελέγξει το φορτίο σε πρώτο στάδιο και αργότερα αυτό ελλιμενίστηκε οικειοθελώς στην Κύπρο, τότε «η ευχέρεια κινήσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν περιορισμένη». «Παρά ταύτα», είπε στο Σύρο Πρόεδρο, «η Κυπριακή Δημοκρατία επέδειξε ελαστικότητα στη νομική ερμηνεία του φορτίου που απέστειλε στην Επιτροπή Κυρώσεων, εισηγήθηκε εναλλακτικές επιλογές ως προς το μέλλον του φορτίου και αντιστάθηκε σε πιέσεις να το αποστείλει σε τρίτη χώρα». Ως εκ τούτου προκύπτει ότι:
· Η Κυπριακή Δημοκρατία προσπάθησε να επιδείξει τη μέγιστη δυνατή επιείκεια.
· Η Κυπριακή Δημοκρατία βρέθηκε προ τετελεσμένων, διότι οι Αμερικανοί πρόλαβαν να δουν τι περιείχε το πλοίο και συνεπώς δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλες κινήσεις (π.χ. να διαψεύσει τις ανησυχίες).
· Η Κυπριακή Δημοκρατία είχε κάποιες ιδέες, για το τι θα έπρεπε να συμβεί με το φορτίο.
· Η Κυπριακή Δημοκρατία φρόντισε να κρατήσει το φορτίο στην κατοχή της -με το κόστος ζωών που πλήρωσε την περασμένη Δευτέρα- ώστε να έχει το μεγαλύτερο δυνατό έλεγχο επ’ αυτού.
Η αναχαίτιση, η Γερμανία και τα μεγάλα ερωτηματικά
Η τελευταία παραδοχή του Μάρκου Κυπριανού κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική, γιατί καταδεικνύει ότι όχι απλώς δεν προσπαθούσαμε να ξεφορτωθούμε το επικίνδυνο φορτίο αλλά καταβάλλαμε προσπάθειες να το κρατήσουμε στην κατοχή μας. Γι’ αυτό και ουδέποτε δεσμευτήκαμε στα Ηνωμένα Έθνη ότι δεν θα έφθανε ποτέ ούτε στη χώρα προέλευσής του ούτε στον προορισμό του (όπως η «Σ» αποκάλυψε χθες).
Η θέση αυτή διαφέρει σημαντικά και από τα όσα ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος δήλωνε την περασμένη εβδομάδα. Ο Στέφανος Στεφάνου είχε δηλώσει πως η Κυπριακή Δημοκρατία είχε διαβιβάσει την πρόταση της Γερμανίας να διαχειριστεί το υλικό προς το Σ.Α. του ΟΗΕ αλλά δεν έλαβε απάντηση. Πρόσθεσε ότι, η βασική θέση της Κυβέρνησης, διαχειριζόμενη ένα δύσκολο και ευαίσθητο διπλωματικό θέμα, ήταν το υλικό να μην κρατηθεί στην Κύπρο, γι’ αυτό είχαν γίνει συγκεκριμένες προτάσεις από την Κυβέρνηση προς το Σ.Α. και προς όλους τούς τότε εμπλεκόμενους και συνομιλητές της.
«Είχαμε εισηγηθεί το φορτίο να δοθεί στη UNIFIL, κάτι που δεν έγινε αποδεκτό», είπε. Ο κ. Στεφάνου πρόσθεσε, ωστόσο, ότι δεν απορρίφθηκαν προτάσεις που έγιναν, αλλά η Κυβέρνηση προσπάθησε πάντα σε συνεργασία με το Συμβούλιο Ασφαλείας να διοχετευτεί το φορτίο στο γράμμα και στο πνεύμα του ΣΑ του ΟΗΕ προς άλλες κατευθύνσεις, κάτι που δεν έγινε κατορθωτό. Όπως είπε, η επιλογή που είχε απομείνει ενώπιον της Δημοκρατίας ήταν να κατασχεθεί το υλικό και να φυλαχθεί για περαιτέρω διαχείριση του θέματος.
Υπό το φως της δήλωσης του Μάρκου Κυπριανού προς τον Άσαντ, ότι η Κυπριακή Δημοκρατία στην πραγματικότητα πάλευε ώστε να μη διοχετευθεί το υλικό οπουδήποτε αλλού (προφανώς συμπεριλαμβανομένης της UNIFIL και της Γερμανίας), γεννάται το ερώτημα ποιος από τους δύο υψηλόβαθμους κυβερνητικούς αξιωματούχος έλεγε ψέματα και γιατί. Δημιουργούνται, όμως, κι άλλα ερωτήματα, τα οποία επίσης η Κυβέρνηση θα πρέπει να απαντήσει:
1. Αυτά τα διαβήματα κατατέθηκαν ποτέ γραπτώς προς το ΣΑ ή επρόκειτο για κουβέντες του αέρα;
2. Σε ποια συνεδρία του ΣΑ του ΟΗΕ υπέβαλε αυτά τα αιτήματα η Κυπριακή Δημοκρατία;
3. Τελικά, αφού το ΣΑ ούτε απέρριψε αυτά τα αιτήματα ούτε τα δέχθηκε, τι ακριβώς απάντησε;
4. Ποια υπηρεσία χειριζόταν το πιο πάνω θέμα και δεν κατάφερε να εξασφαλίσει μια σαφή απάντηση από το ΣΑ;
5. Είχε ειδοποιηθεί ποτέ η αρμόδια Επιτροπή Κυρώσεων; Ποια ήταν η δική της θέση επί του θέματος;
6. Γιατί εγκαταλείφθηκαν οι προσπάθειες, αφού δεν είχε καταστεί εφικτή η συνεννόηση με τον ΟΗΕ σε πρώτο στάδιο;
7. Μήπως η επ’ αόριστον αποθήκευση ήταν η αρχική απόφαση της Κυβέρνησης Χριστόφια κι απλώς γίνονταν κάποιες προφορικές αναφορές, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια τρίτων ενδιαφερομένων μερών και αυτή άλλαξε μόνο μετά τη φονική έκρηξη;
Εμείς δεν θα σας βλάπταμε ποτέ!
Όπως προκύπτει από το πρακτικό, το ΣΑ του ΟΗΕ προέβη, σύμφωνα με τα όσα εξήγησε ο ΥΠΕΞ, σε σαφή τοποθέτηση επί του θέματος, τόσο επί της ερμηνείας των ψηφισμάτων του, όσο και για το μέλλον του φορτίου. Κοινώς, μας έδεσε τα χέρια. «Ο ΥΠΕΞ αποκάλυψε ότι είχε έντονες διαφωνίες επί του θέματος με αξιωματούχους των ΗΠΑ και ότι έγινε διάβημα από τα λοιπά κράτη-μέλη της Ε.Ε. προς την Κυπριακή Δημοκρατία», προστίθεται στο πρακτικό.
Το πλέον ανησυχητικό, όμως, είναι ότι ο Μάρκος Κυπριανού προχώρησε με δήλωση προς τον Άσαντ, ότι «η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα προέβαινε ποτέ σε πράξη, που θα έβλαπτε τη Συρία και ότι, εάν υπήρχε πρότερη επικοινωνία των δύο κρατών, ίσως το θέμα να είχε πάρει άλλη τροπή». Δεν γνωρίζουμε, βεβαίως, ποια «άλλη τροπή» είχε κατά νουν ο ΥΠΕΞ. Αυτό που καθίσταται ξεκάθαρο, όμως, από το έγγραφο στην ολότητά του, είναι πως δεν ήταν πρόθεση της Κυβέρνησης να κακοφανίσει με οποιονδήποτε τρόπο τη Συρία, κι έτσι πολλά σενάρια θεωρούνται πιθανά. Το γεγονός, δε, πως ανέφερε ότι αν υπήρχε προηγούμενη συνεννόηση, οι χειρισμοί θα ήταν διαφορετικοί και με δεδομένο ποιοι ήσαν τελικά οι χειρισμοί, υποδηλοί ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ήταν ευχαριστημένη με τον τρόπο που «παγιδεύτηκε» από τους Αμερικανούς να χειριστεί το θέμα στη βάση που καθορίζει ο ΟΗΕ.
Ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή του επί του θέματος, ο Μάρκος Κυπριανού τόνισε στη Συρία ότι το πρόβλημα που δημιουργήθηκε δεν είχε σχέση με τον προορισμό του φορτίου, που ήταν η Συρία, αλλά με την υφιστάμενη απαγόρευση εξαγωγών οπλισμού από το Ιράν. Η θέση αυτή θα μπορούσε να ερμηνευτεί και ως «ανοιχτό παράθυρο» για εξεύρεση τρόπου μελλοντικής παραχώρησης του φορτίου προς τη Συρία, αφού ουσιαστικά το πρόβλημα αφορούσε το Ιράν και όχι την ίδια. Αν όντως αυτή ήταν η απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας, τότε όσες εκκλήσεις και να έκανε το ΓΕΕΦ και το ΥΠΑΜ για να ξεφορτωθούν το υλικό, καθίσταται προφανές γιατί δεν υπήρξε ποτέ σοβαρή ανταπόκριση.
Δυστυχώς, φίλε μου
Το ζήτημα τέθηκε εκ νέου στη συνάντηση του Κύπριου ΥΠΕΞ με το Σύρο ομόλογό του Walid Al Muallem. Ο ΥΠΕΞ της Συρίας, όπως καταγράφεται στο πρακτικό, ανέφερε ότι το Ιράν τους είχε διαβεβαιώσει ότι στο φορτίο δεν περιλαμβάνονταν όπλα αλλά μόνο πρώτες ύλες. «Το Ιράν», αναφέρεται ακολούθως, «είπε στη Συρία να διαβιβάσει επιθυμία του προς την Κυπριακή Δημοκρατία να του επιστρέψει το φορτίο». Συνεπώς, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η Συρία δεν πίεζε την Κυπριακή Δημοκρατία μόνο σε σχέση με τα δικά της συμφέροντα αλλά ασκούσε πίεσεις και εκ μέρους του Ιράν. Πιέσεις, οι οποίες, όπως όλα δείχνουν, έπιαναν τόπο. Άλλωστε, ο Μάρκος Κυπριανού απάντησε ότι «δυστυχώς το ΣΑ του ΟΗΕ απέκλεισε τη δυνατότητα επιστροφής του φορτίου στο Ιράν».
Το γεγονός και μόνο ότι η Κυπριακή Δημοκρατία εξέφρασε δυσανασχέτηση για την απόφαση του ΣΑ, με τη χρήση της λέξης «δυστυχώς» είναι ενδεικτικό του τι ήθελε πραγματικά να κάνει και γιατί της χάλασαν τα σχέδια.
Για του λόγου το αληθές, μάλιστα, ο ΥΠΕΞ αποκάλυψε στο Σύρο ομόλογό του, ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είχε συμπεριλάβει τη δυνατότητα επιστροφής στις επιλογές που υπέβαλε στην Επιτροπή Κυρώσεων. Δηλαδή, ουσιαστικά προτείναμε την επιστροφή επικίνδυνου στρατιωτικού υλικού, σε μια επικίνδυνη χώρα, η οποία απειλεί με επικίνδυνη δράση γείτονές μας όπως το Ισραήλ και την οποία φοβάται και κακίζει σχεδόν ολόκληρος ο πλανήτης, με εξαίρεση κάποιες «λαμπρές» περιπτώσεις, όπως η κατοχική Τουρκία!
Θα το κρατήσετε, δεν είναι;
Η Συρία ανησυχούσε για το ενδεχόμενο το φορτίο να φύγει από τον έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας κι έτσι ο ΥΠΕΞ της ρώτησε ευθέως τον Κύπριο ομόλογό του, εάν το φορτίο θα παραμείνει στην Κύπρο. Ο Μάρκος Κυπριανού απάντησε ότι προς το παρόν θα κατακρατηθεί. Όπως και έγινε, μέχρι που έφυγε από… μόνο του.
Παρεμβαίνοντας, ο Υφυπουργός Εξωτερικών της γειτονικής χώρας Al Almoyra σημείωσε ότι, κατά τη δική τους ερμηνεία, τα σχετικά ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ αφορούν μόνο σε πυρηνικά θέματα. Ο Μάρκος Κυπριανού τον καθησύχασε, λέγοντας, ουσιαστικά ότι ήδη έχουμε υιοθετήσει την πιο πάνω θέση. «Το συμπεριλάβαμε στην επιστολή μας προς την Επιτροπή Κυρώσεων, η οποία είχε αποφανθεί διαφορετικά», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Το φιάσκο των Γκολάν
Ο χειρισμός που έγινε με το πλοίο Monchegorsk, όμως, δεν αποτελούσε εξαίρεση αλλά επιβεβαίωση του κανόνα, πως η Κυπριακή Δημοκρατία, επί διακυβέρνησης Χριστόφια, καλόπιανε τη Συρία, με οποιοδήποτε κόστος. Η περίπτωση των Γκολάν, βέβαια, δεν είχε κόστος ανθρώπινων ζωών, παρά μόνο απώλεια στην υπόληψη της Κυπριακής Δημοκρατίας, στα μάτια των υπόλοιπων Ευρωπαίων εταίρων.
Όπως προκύπτει, ο Πρόεδρος Χριστόφιας είχε την… ενδιαφέρουσα ιδέα να σπάσει την κοινή απόφαση της Ε.Ε. για το θέμα των υψωμάτων Γκολάν, με αντάλλαγμα από τη Συρία τον τερματισμό της ατμοπλοϊκής γραμμής Λατάκειας-Αμμοχώστου, χωρίς να έχει προηγηθεί οποιαδήποτε συμφωνία επί τούτου, χωρίς να υπάρξουν σαφείς ενδείξεις ότι η Συρία είχε πρόθεση για μια τέτοια «ανταλλαγή» και φυσικά χωρίς αυτός ο ευσεβής πόθος να γίνει πραγματικότητα. Απλώς, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Πρόεδρος είχε αφήσει να εννοηθεί η ανταλλαγή, σε συνάντηση που είχε με τον Σύρο ΥΠΕΞ το 2008, αλλά η απάντηση που έλαβε ήταν πολύ περισσότερο αρνητική παρά θετική. Η περίπτωση αυτή προσομοιάζει τη διαπραγματευτική τακτική του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Κυπριακό, όπου προανήγγειλε την παραμονή 50.000 εποίκων, χωρίς να εξασφαλίσει εκ των προτέρων οποιαδήποτε ανταλλάγματα, βασισμένος απλώς και μόνο στην ψευδαίσθηση ότι ο Ταλάτ θα του ανταπέδιδε τη χάρη σε μελλοντικό στάδιο.
Συμβολική πράξη…
Κατά τη συνάντηση του ΥΠΕΞ με τον Άσαντ, όπως αναφέρεται στο πρακτικό, ο Σύρος Πρόεδρος χαρακτήρισε την ακτοπλοϊκή σύνδεση «αντανάκλαση των προβλημάτων στις σχέσεις Κυπριακής Δημοκρατίας-Συρίας, ιδιαίτερα σε επίπεδο του λαού». Όπως εξήγησε, ο λαός της Συρίας αντιμετωπίζει πλέον πιο συμπαθητικά την Τουρκία, λόγω της θετικής στάσης της Τουρκίας έναντι της Συρίας, σε αντίθεση με το πώς αντιλαμβάνεται πλέον την Ελλάδα και την Κύπρο. Οι κακές σχέσεις Ελλάδας-Συρίας έχουν αρνητικό αντίκτυπο στις σχέσεις Κύπρου-Συρίας, είπε. Αυτά, συνέχισε, αντανακλώνται και στις σχέσεις με τη «βόρεια Κύπρο». Όπως αναφέρει το πρακτικό, ο Άσαντ «χαρακτήρισε την ακτοπλοϊκή σύνδεση ως συμβολική πράξη. Υπογράμμισε ότι δεν δέχθηκε καμία πίεση από την Τουρκία για τη σύνδεση αυτή».
Ο Σύρος Πρόεδρος υποστήριξε, ακόμη, ότι η Συρία δεν έχει νομική υποχρέωση να τερματίσει την σύνδεση και το θέμα είναι πολιτικό, αφού, όπως είπε, δεν μπορούν να απαγορεύσουν τη δυνατότητα σε άτομα να επενδύσουν στα κατεχόμενα. Τόνισε, ωστόσο, ότι επισήμως η Συρία αναγνωρίζει μόνο την Κυπριακή Δημοκρατία. Πρόσθεσε, δε, ότι «εάν η Κυπριακή Δημοκρατία επιθυμεί να υποστηρίζει τη Συρία στο θέμα του ψηφίσματος της ΓΣ του ΟΗΕ «The Syrian Golan», τότε θα πρέπει να το πράττει λόγω συνείδησης και δεν υφίσταται θέμα οποιασδήποτε ανταλλαγής».
Ο Μάρκος Κυπριανού υπογράμμισε ότι επιθυμία της Κυβέρνησης είναι να τερματιστούν ενέργειες που προσδίδουν κρατική υπόσταση στην «ΤΔΒΚ», όπως η θεώρηση διαβατηρίων. Παρεμβαίνοντας, ο ΥΠΕΞ της Συρίας δήλωσε ότι το θέμα των διαβατηρίων είναι τεχνικό και θα τύχει επεξεργασίας. Πρόσθεσε ότι οι κάτοχοι τ/κ διαβατηρίων θα μπορούσαν να ομαδοποιηθούν, ώστε να αποφεύγεται η θεώρησή τους. Έκανε όμως άλλη μία επισήμανση. «Ένας τεράστιος αριθμός Ε/κ επισκέπτονται τα κατεχόμενα», είπε, υπαινισσόμενος ότι ενδεχομένως η Κυβέρνηση να μεγαλοποιεί το ζήτημα.
Πώς «πουλήσαμε» την Ε.Ε.
Όπως διαφαίνεται από εσωτερικό έγγραφο, το οποίο ενέπιπτε στο προπαρασκευαστικό στάδιο, πριν από την επίσκεψη του Προέδρου στη Συρία, που επίσης κατέχει η «Σ», η Κυπριακή Δημοκρατία αποφάσισε, παρά το γεγονός πως δεν υπήρχε συμφωνία «ανταλλαγής», να διαχωρίσει τη θέση της από αυτήν της Ε.Ε. για το θέμα των Γκολάν. «Ουσιαστικότερος λόγος τήρησης στάσης αποχής από την Ε.Ε. στο ψήφισμα «The Syrian Golan», που υποβάλλει κάθε χρόνο η Συρία στη ΓΣ του ΟΗΕ, είναι η παράγραφος 6, η οποία αναφέρει «demands once more that Israel withdraw from all the occupied Syrian Golan, to the line of 4 June 1967, in implementation of the relevant SC resolutions». Η θέση της Ε.Ε. είναι ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο σε μια συνολική ειρηνευτική λύση, αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων όλων των μερών και πρέπει να τίθεται ως όρος έναρξης των συνομιλιών», εξηγεί το πρακτικό.
Η Κυπριακή Δημοκρατία αποφάσισε να διερευνήσει τρόπους γεφύρωσης των διαφορών Ε.Ε.-Συρίας, επί του συγκεκριμένου ψηφίσματος. Όταν το θέμα συζητείτο σε επίπεδο Μονίμων Αντιπροσώπων στη Νέα Υόρκη, σύμφωνα με το πρακτικό, ο Κύπριος Αντιπρόσωπος υποστήριξε ότι το Συριακό προσχέδιο δεν μπορεί να συζητηθεί και να εγκριθεί ως «business as usual», λόγω των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή και του θετικού ρόλου της Συρίας. Στη σχετική επιχειρηματολογία του σημείωσε την έναρξη έμμεσων συνομιλιών Συρίας-Ισραήλ, την ομαλοποίηση σχέσεων Συρίας-Λιβάνου και τη δυναμική βελτίωσης των διμερών σχέσεων Ε.Ε.-Συρίας. Ζήτησε, μάλιστα, από τη γαλλική προεδρία να λάβει όρους εντολής από τα κράτη-μέλη, ώστε να εγκαινιαστεί διάλογος με τη συριακή Μόνιμη Αντιπροσωπία, επί της ουσίας και του λεκτικού του ψηφίσματος, με στόχο να προτείνει αλλαγές προς τη συριακή πλευρά, για να υπάρξει σύγκλιση και υπερψήφιση. Όταν, όμως, η συριακή πλευρά απάντησε ότι τα συζητά όλα, εκτός της παραγράφου 6, η γαλλική προεδρία έκρινε ότι έκλεισε το παράθυρο ευκαιρίας κι άφησε το θέμα ως εκεί.
Ήταν ύψιστης σημασίας…
Σύμφωνα με το έγγραφο, «στη συντονιστική συνάντηση της Ε.Ε. κατά την ημέρα της ψηφοφορίας (24/11/2008), ο Γάλλος Αντιπρόσωπος ανέφερε ότι η γαλλική προεδρία είχε προσπαθήσει διμερώς, στο ανώτερο πολιτικό επίπεδο, για να πεισθεί η Λευκωσία να αλλάξει την απόφασή της και να ψηφίσει αποχή, σύμφωνα με την κοινή θέση της Ε.Ε.». Επειδή, όμως, η Λευκωσία δεν ήταν διατεθειμένη να μην παραβιάσει την απόφαση των εταίρων, οι Γάλλοι χαρακτήρισαν ατυχή (unfortunate) την απόφασή της, αναφέροντας, μάλιστα, ότι δεν συνάδει με το πνεύμα αλληλεγγύης της Ε.Ε. Απογοήτευση εξέφρασε και ο Γερμανός Μόνιμος Αντιπρόσωπος, δηλώνοντας ότι για το Βερολίνο οι κοινές θέσεις της Ε.Ε. είναι ύψιστης σημασίας.
Με λίγα λόγια, η Κυπριακή Δημοκρατία κατάφερε να δυσαρεστήσει σημαντικότατους εταίρους της εντός Ε.Ε., όπως η Γαλλία και η Γερμανία, χωρίς να λάβει κανένα απολύτως αντάλλαγμα από πλευράς Συρίας, στηρίζοντας αυτή της την απόφαση στον ευσεβή πόθο ότι θα υπήρχε «ανταπόδωση» από τον Άσαντ, στο θέμα του δρομολογίου Λατάκειας-Αμμοχώστου. Αυτή είναι η λογική πάνω στην οποία ασκεί εξωτερική πολιτική ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπως όλα δείχνουν. Η λογική των ευσεβών πόθων. Μάλιστα, στο ίδιο έγγραφο, δικαιολογούν το φιάσκο, λέγοντας ότι «η Συρία είχε ανέκαθεν εξασφαλισμένη την υιοθέτηση του ψηφίσματος από τη ΓΣ του ΟΗΕ και δεν είναι διατεθειμένη να διυλίσει την παράγραφο 6, για να έχει την ψήφο της Ε.Ε.».
Λανθασμένη εκτίμηση
Στο έγγραφο καταγράφεται η παραδοχή ότι «εκτίμηση του ΥΠΕΞ είναι ότι η ψήφος αποχής της Κυπριακής Δημοκρατίας την περίοδο 2004-2007 (σ.σ. όταν ήταν Πρόεδρος ο Τάσσος Παπαδόπουλος) είχε χρησιμοποιηθεί από τη Συρία ως αφορμή για να αιτιολογήσει εν μέρει την αλλαγή της στάσης της στο Κυπριακό. Αναμένεται να διαφανεί εάν η αλλαγή στάσης της Κυπριακής Δημοκρατίας στα ψηφίσματα, έχει συνυπολογιστεί από τη συριακή πλευρά, όσον αφορά τις σχέσεις της με την Κυπριακή Δημοκρατία». Η ιστορία έδειξε ότι λάθος ανέμεναν, αφού όχι μόνο ο Πρόεδρος Χριστόφιας δεν ήταν σε θέση να διαβλέψει γιατί η Συρία έπαιζε το συγκεκριμένο χαρτί αλλά νόμιζε ότι θα λάμβανε και ανταλλάγματα στη βάση του. Το «αντάλλαγμα» που έλαβε, όπως φαίνεται από το πρακτικό, ήταν το… μπράβο του Άσαντ για την ευσυνειδησία του!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου