Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν και τα δύο Μεγάλα Ναυπηγεία της Χώρας μας , της Ελευσίνας και του Σκαραμαγκά.


    Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν και τα δύο Μεγάλα Ναυπηγεία της Χώρας μας , της Ελευσίνας και του Σκαραμαγκά.
          Στα Ναυπηγεία της Ελευσίνας , που βρίσκονται υπό ειδικό καθεστώς πτώχευσης,  αναζητούνται χρήματα για τη μισθοδοσία των εργαζομένων. Επίσης έχει σταματήσει και ένα πρόγραμμα ναυπήγησης επτά (7) πυραυλακάτων, για το Πολεμικό μας Ναυτικό.
          Στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, έχουν προκύψει σοβαρά προβλήματα, με το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς.  Ο  νέος ιδιοκτήτης των Ναυπηγείων Ισκαντάρ Σάφα, έχει διαφορές με την προηγούμενη ιδιοκτησία την Γερμανική εταιρεία τη HDW. Οι Γερμανοί ως γνωστόν έχουν καταγγείλει τη σύμβαση επειδή ο κ. Σάφα έχει ήδη λάβει 132 εκατομμύρια ευρώ από το πρόγραμμα ναυπήγησης των δύο νέων υποβρυχίων και δεν τα έχει αποδώσει στους Γερμανούς.
Οι δύο πλευρές (Σάφα και HDW) φαίνεται να έχουν μονογράψει μία συμφωνία, στην οποία οι Γερμανοί όχι μόνο ζητούν τα χρήματά τους αλλά ζητούν και την ανάληψη του εκσυγχρονισμού των φρεγατών ΜΕΚΟ από τον ΣκαραμαγκάΗ διαμάχη αυτή εμποδίζει την παράδοση στο Πολεμικό Ναυτικό των τριών υποβρυχίων τύπου 214 της αρχικής συμφωνίας του 2000, εκείνης που περιελάμβανε και το Υποβρύχιο «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ».   ΚΑΙ ακόμη δεν έχει ξεκινήσει καν, η  ναυπήγηση των δύο νέων υποβρυχίων 214 που προβλέπει η τελευταία συμφωνία του 2010, κόστους 1 δισεκ. Ευρώ, συμφωνία που έχει επικυρωθεί και από τη Βουλή. Συνολικά δηλαδή, η νέα ιδιοκτησία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά οφείλει να παραδώσει 5 νέα υποβρύχια στο Πολεμικό μας Ναυτικό. Προς το παρόν, δεν είναι γνωστό, σε ποια φάση υλοποίησης βρίσκεται το πρόγραμμα ναυπήγησης αυτών των 5 υποβρυχίων. Φυσικά , μέχρι να λυθεί η διαμάχη του Σάφα με τους Γερμανούς,  το Πολεμικό μας Ναυτικό, θα στερείται σύγχρονες πολεμικές Μονάδες, που είναι αναγκαίες για την επιχειρησιακή του αξιοπιστία.

          Υπάρχει όμως και εμπλοκή της Ε.Ε. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας  είχε πετύχει τον χαρακτηρισμό του Σκαραμαγκά ως στρατιωτικού ναυπηγείου προκειμένου το πρόστιμο (περίπου 500 εκατ. ευρώ) ουσιαστικά , που είχε επιβληθεί από την Ε.Ε. για έμμεση χρηματοδότηση των Ναυπηγείων από την Ελληνική Κυβέρνηση να «παραγραφεί», έτσι ώστε  να προχωρήσει η πώληση των Ναυπηγείων.  Όμως αυτός ο χαρακτηρισμός, ως στρατιωτικού ναυπηγείου,  εμποδίζει τα επιχειρηματικά σχέδια του νέου ιδιοκτήτη των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, αφού δεν μπορεί να ναυπηγεί εμπορικά πλοία ή πολεμικά πλοία άλλων κρατών, όπως ήταν στα αρχικά σχέδιά του!
Για τα θέματα των Ναυπηγείων και γενικά της ναυπηγοκατασκευαστικής Βιομηχανίας  συνεκλήθη χθες  διϋπουργική Επιτροπή υπό τον Πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου και με τη συμμετοχή του Αντιπροέδρου Ευάγγελου Βενιζέλου. Η Ελληνική Κυβέρνηση σκοπεύει να ζητήσει από  τον αρμόδιο επιτροπή  για τον ανταγωνισμό Χοακίν Αλμούνια, να προχωρήσει σε μια πιο «ευρύχωρη»  ερμηνεία, τι σημαίνει ο όρος στρατιωτικά ναυπηγεία. Είναι σαφές ότι, σήμερα,  η βιωσιμότητα των  Ναυπηγείων  Σκαραμαγκά εξαρτάται μόνο  από τα προγράμματα του πολεμικού μας Ναυτικού.  Αυτή όμως η εξάρτηση οδηγεί στη συρρίκνωση και  είναι σαφές ότι δεν εξασφαλίζεται μακροπρόθεσμα η βιωσιμότητά του.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα