Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το σκληρό ενεργειακό πόκερ μεταξύ ΗΠΑ- ΤΟΥΡΚΙΑΣ- ΙΣΡΑΗΛ- ΚΥΠΡΟΥ-ΕΛΛΑΔΑΣ στην Ανατολική Μεσόγειο.




Του Χρήστου Καπούτση

H εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο, αναδεικνύεται σε κίνηση ΜΑΤ σε  ένα σκληρό  γεωστρατηγικό παιχνίδι, για πολύ δυνατούς αντιπάλους.
Ισραήλ και Κύπρος θα συνεργαστούν στις έρευνες για τον εντοπισμό φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της Κύπρου στην Α. Μεσόγειο και συγκεκριμένα στο οικόπεδο 12 ή «Αφροδίτη» όπως ονομάστηκε πρόσφατα, που γειτονεύει με το αντίστοιχο  «Λεβιάθαν» του Ισραήλ.
Στην Κύπρο και στην Κρήτη , πιθανότατα θα κατασκευαστεί χώροι αποθήκευσης του φυσικού αερίου του Ισραήλ, που θα μεταφέρεται στην Ευρώπη.
Τις υποθαλάσσιες έρευνες  στην Κυπραική ΑΟΖ  έχει αναλάβει η αμερικανο-ισραηλινών  συμφερόντων εταιρεία «Noble Energy». Οι έρευνες θα ξεκινήσουν στις αρχές Οκτωβρίου.
Η ΥΠΕΞ της Κυπριακής Δημοκρατίας κ.Μαρκουλή που  ήταν αυτή τη βδομάδα στο Ισραήλ, είχε διαδοχικές συναντήσεις με τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ, Βενιαμίν Νετανιάχου, τον Πρόεδρο της χώρας Σιμόν Πέρες, και τον ομόλογό της Άβιγκντορ Λίμπερμαν .
Στο επίκεντρο των συνομιλιών βρέθηκε ο τομέας της ενέργειας, αλλά και οι τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό, σε συνάρτηση με τις τουρκικές απειλές  που αφορούν  την άσκηση των νόμιμων κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη.
Η Κυπριακή Δημοκρατία που έχει εξασφαλίσει την στήριξη των ΗΠΑ και της Ρωσίας στο δικαίωμά της για εκμετάλλευση των φυσικών της πόρων, προχωράει στην διαμόρφωση της τελικής συμφωνίας με το Ισραήλ.
Το Ισραήλ θα επισκεφτεί τις επόμενες μέρες και ο ΥΠ.ΕΘ.Α. Πάνος Μπεγλίτης .
Πρόκειται για ένα σημαντικό ταξίδι, διότι στις συζητήσεις που θα έχει ο ΥΠΕΘΑ, με το πρωθυπουργό , τον αντιπρόεδρο και υπουργό εξωτερικών και τον Υπουργό Άμυνας του Ισραήλ, θα τεθούν πολύ σημαντικά ζητήματα, όπως η ασφάλεια των υποθαλάσσιων ερευνών στην ΑΟΖ της Κύπρου στην Α. Μεσόγειο,  οι απειλές της Τουρκίας κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και οι εξελίξεις στη σπαρασσόμενη Λιβύη και τη Συρία.
Σχετικά με τις τουρκικές απειλές,  που στον πυρήνα τους βρίσκεται η αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως να συνάπτει διακρατικές συμφωνίες και να αξιοποιεί τον ορυκτό πλούτο της εντός της ΑΟΖ, ο   ΥΕΘΑ μιλώντας στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, είπε πως «είμαστε σε θέση να υπερασπιστούμε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Στη καρδιά του αμυντικού μας δόγματος βρίσκεται πάντα η κυπριακή Δημοκρατία», επισήμανε ο Πάνος Μπεγλίτης.

Η Τουρκία έχει προγραμματίσει μεγάλη αεροναυτική άσκηση κοντά στην περιοχή των υποθαλάσσιων ερευνών  στην Α.Μεσόγειο, στα μέσα του Σεπτέμβρη.
Στην ίδια περιοχή  περιπολούν ήδη  μη επανδρωμένα αεροσκάφη των ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων. Είναι σαφές  ότι το πλωτό γεωτρύπανο τέταρτης γενιάς της αμερικανό-ισραηλινής εταιρείας , όταν πραγματοποιήσει την πρώτη ερευνητική γεώτρηση στην Κυπριακή ΑΟΖ,  θα  συνοδεύεται και από  πολεμικά πλοία του Ισραήλ.
Η Τουρκία απειλεί ότι δεν θα παραμείνει θεατής των εξελίξεων, ούτε θα παρακολουθεί απαθής τις ενέργειες των ελληνοκύπριων, που ενεργούν χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των τουρκοκύπριων.
ΤΟ ερώτημα είναι αν θα αντιδράσει η Τουρκία και πως θα αντιμετωπίσει η διεθνής κοινότητα πιθανές  έκνομες ενέργειες Τουρκίας.
Και ένα άλλο ερώτημα είναι, αν η  ακόμη άνευ ΑΟΖ Ελλάδα, έχει  τα περιθώρια  να παρακολουθεί από τη θέση του παρατηρητή τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Και πόσο θα μπορεί, να συμπαρίσταται εξ  αποστάσεως  στην Κυπριακή Δημοκρατία , χωρίς να υπάρξει κόστος σε πολιτικό – διπλωματικό και Εθνικό επίπεδο.
Όλο  αυτό το σκηνικό έχει παρενέργειες στο Κυπριακό.
Με δέλεαρ την ανεμπόδιστη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της κυπριακής ΑΟΖ, θα ενταθούν οι πιέσεις  των διεθνών διαμεσολαβητών, προκειμένου να επισπευτεί ή και να επιβληθεί λύση στο πολιτικό πρόβλημα της Κύπρου.
Το ζήτημα είναι αν οι κυβερνήσεις των Αθηνών και της Λευκωσίας έχουν την πολιτική βούληση , αλλά και το διεθνές κύρος, ώστε η αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων της Α. Μεσογείου , να αποτελέσει το όχημα για την στρατηγική  αναβάθμιση του γεωγραφικού χώρου Ελλάδας- Κύπρου.
Πάντως οι υπάρχουσες ενδείξεις συγκλίνουν στην άποψη ότι  τα μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο γίνονται το μέσο  που θα διευκολύνει τη διαμόρφωση ενός σκληρού άξονα ΗΠΑ-Ελλάδας-Κύπρου- Ισραήλ.




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα