Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Φυσικό αέριο και Κυπριακό

Του Χρήστου Καπούτση

Στη θαλάσσια περιοχή βόρεια της Κύπρου Βρίσκεται  η φρεγάτα «Ύδρα» του Π.Ν., προκειμένου να συμμετάσχει σε νατοϊκή επιχείρηση, που διενεργεί νηοψίες με στόχο να εντοπίσει εκρηκτικά και όπλα που προορίζονται για τρομοκρατικές οργανώσεις. Παράλληλα όμως η ελληνική Φρεγάτα,  θα μεταδίδει και πληροφορίες που σχετίζονται με την ασφάλεια στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και κυρίως θα αποτελεί την ελληνική στρατιωτική παρουσία σε αυτή την ευαίσθητη περιοχή.
Γενικότερα στην περιοχή της ΑΝ. Μεσογείου έχουμε έντονη στρατιωτική παρουσία, διαφόρων κρατών, όπως ΗΠΑ, Ισραήλ, Τουρκία και αναμένονται  και Μονάδες του Στόλου τη  Ρωσία. Έχουμε επίδειξη στρατιωτικής ισχύος, προκειμένου να εξασφαλίσουν πολιτικο-οικονομικά οφέλη τα ισχυρά κράτη που έχουν σπεύσει στην περιοχή.
Τα οφέλη αυτά θα προκύψουν  από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της Α. Μεσογείου, αλλά και από τον έλεγχο της θαλασσίων αξόνων μεταφορά πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Οι  απειλές  της Τουρκίας, ότι θα ασκήσει στρατιωτική βία προκειμένου να παρεμποδίσει τις υποθαλάσσιες έρευνες στην ΑΟΖ Κύπρου, αποδεικνύονται αναποτελεσματικές. Και όπως είχαμε προβλέψει , η Τουρκία έχει αρχίσει να υποχωρεί και η ένταση που προκάλεσε η Τουρκία στην Α. Μεσόγειο,  μάλλον  εκτονώνεται. Τα υπερφιλόδοξα σχέδια της Ισλαμικής  Κυβέρνησης του Τ.Ερνογαν, ότι η Τουρκία θα αναδειχτεί σε  περιφερειακή υπερδύναμη και ενεργειακός κόμβος, μάλλον δεν ευοδώνονται.                                  
Η Κυπριακή Δημοκρατία  είναι σαφές ότι ενίσχυσε και ισχυροποίησε  τη διεθνή της θέση με την υπογραφή συμφωνιών για την οριοθέτηση της θαλάσσιας ζώνης Αποκλειστικής Οικονομικής Εκμετάλλευσης (ΑΟΖ) με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ. Η υπογραφή συμφωνιών και η παραχώρηση δικαιωμάτων για έρευνες και γεωτρήσεις κατ’ αρχάς στην ισραηλινό- αμερικανική Noble Energy στο Οικόπεδο 12, και στη συνέχεια σε εταιρείες Ρωσικών και Ευρωπαϊκών συμφερόντων, είναι ενέργειες που πέραν της καθαρά οικονομικής διάστασης, έχουν και τεράστια γεωπολιτική σημασία,  για την Κύπρο και για τον Ελληνισμό γενικότερα.                       
Οι πολιτικοί ηγέτες της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Ισραήλ  και της Ρωσίας ταξίδευσαν ή θα ταξιδεύουν στη Λευκωσία για να διασφαλίσουν ότι ενεργειακές εταιρείες από τις χώρες τους θα κληθούν (και θα πληρωθούν) από την κυπριακή κυβέρνηση να συμμετάσχουν στις έρευνες και εν συνεχεία,  στην εκμετάλλευση των όποιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου εντοπιστούν στην ΑΟΖ της Κύπρου.

Μεγάλη κόντρα έχει ξεσπάσει ανάμεσα στη Γαλλία και την Τουρκία σχετικά με την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων.
 Ο Νικολά Σαρκοζί  υπέδειξε εμμέσως την Τουρκία ως υπεύθυνη χώρα για την Γενοκτονία των Αρμενίων.
   Άμεση και σκληρή ήταν η απάντηση του Αχμέτ Νταβούτογλου που τόνισε: « Όταν ένα κράτος έχει αποικιοκρατικό παρελθόν δεν έχει δικαίωμα να κάνει μαθήματα στην Τουρκία.»
Η κόντρα Γαλλίας – Τουρκίας φυσικά δεν αφορά μόνο τη  Γενοκτονία των Αρμενίων, αλλά σχετίζεται και με την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, αλλά και με την επίλυση  του κυπριακού και  κυρίως,  με τον υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο που βρίσκεται  στην ΑΟΖ Κύπρου.

Οι τουρκικοί σχεδιασμοί για την εξασφάλιση των γεωπολιτικών τους συμφερόντων στηριζόταν κατά βάση,  είτε στην απόσπαση ευνοϊκών πολιτικών αποφάσεων από τις υπερδυνάμεις, είτε στην εξασφάλιση της ανοχή τους  τις  φορές ΠΟΥ οι Τούρκοι δεν σεβόταν το διεθνές δίκαιο αμφισβητώντας τα δικαιώματα των αντιπάλων τους.
Τώρα όμως,  τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Και αυτό  διότι οι τουρκικοί ισχυρισμοί στερούνται σοβαρών νομικών ερεισμάτων. Και το σημαντικότερο είναι ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει εξασφαλίσει την υποστήριξη της Ρωσίας, της Ε.Ε και του Ισραήλ, ώστε να συμπεριφερθεί ως κυριαρχικό  κράτος  και να ασκήσει τα κυριαρχικά Δικαιώματα στην ΑΟΖ Κύπρου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα