Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Προτεραιότητες της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής



Ζωτικής σημασίας εθνικά θέματα,  που θα κληθεί να αντιμετωπίσει
άμεσα η νέα Κυβέρνηση, στον ενιαίο τομέα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής.
·        Αποκατάσταση της ηρεμίας στο Στράτευμα. Τις τελευταίες μέρες έγιναν πολλές αστοχίες. Πρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πολιτικών με τη στρατιωτική ηγεσία.
·        ΣΚΟΠΙΑΝΟ:  τις επόμενες μέρες πιθανότατα,  για το θέμα της ονομασίας των ΣΚΟΠΙΩΝ , θα υπάρξει απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Η νέα Κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να κάνει διαχείριση της απόφασης , που είναι δυνατόν , να μην ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της  Ελλάδα. Υπενθυμίζεται ότι στις 13 Νοεμβρίου 2008 τα Σκόπια κατέθεσαν προσφυγή κατά της Ελλάδος στο Δικαστήριο της Χάγης, επικαλούμενα παραβίαση του άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας Ελλάδας-ΠΓΔΜ (1995), λόγω της αντίρρησης της Ελλάδος στην πρόσκληση για προσχώρηση της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, στη Σύνοδο Κορυφής του οργανισμού, τον Απρίλιο του 2008, στο Βουκουρέστι.
·         ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ – ΚΥΠΡΙΑΚΟ :  είναι σε πλήρη εξέλιξη οι πολύ σοβαρές  διεθνοπολιτικές διεργασίες που συντελούνται  στην Α. Μεσόγειο. Επίκεντρο η αξιοποίηση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου, αλλά και η πολιτική επιρροή στην περιοχή των περιφερειακών υπερδυνάμεων της Τουρκίας,  του Ισραήλ, αλλά και του Ιράν.
Η απερχόμενη Κυβέρνηση του κ.Γ.Παπανδρέου έχει κάνει μια στρατηγική πολιτικο-διπλωματική επιλογή. Έχει αποδυναμώσει τις ελληνορωσικές σχέσεις στον ενεργειακό και στρατιωτικό τομέα, ενώ  έχει αναβαθμίσει σημαντικά τις σχέσεις της χώρας μας με τις ΗΠΑ και με το Ισραήλ. Παράλληλα, η απερχόμενη Κυβέρνηση κράτησε μια σχετικά ήπια πολιτική , στην πάγια αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας στο Αιγαίο και τη Θράκη.
Ειδικότερα για το Κυπριακό, θα ασκηθούν αφόρητες πιέσεις για την επίλυση του πολιτικού προβλήματος της Κύπρου, πριν από την έναρξη της Κυπριακής προεδρίας της Ε.Ε., που είναι το β’ Εξάμηνο του 1912. Αν δεν υπάρξει λύση το προσεχές διάστημα στο Κυπριακό, πιθανόν να έχουμε εντυπωσιακές , αν όχι και οδυνηρές εξελίξεις, για τον Κυπριακό ελληνισμό.
        Η αντιπαράθεση της Τουρκίας με το Ισραήλ, για διάφορα θέματα, στα οποία περιλαμβάνονται και οι γεωτρήσεις εντός της ΑΟΖ Κύπρου, είναι πολύ πιθανόν να «βαρύνει» έτι περαιτέρω, τις ήδη βεβαρυμμένες ελληνοτουρκικές σχέσεις. Και γιατί είναι πιθανό να συμβεί αυτό;  Η Ελλάδα έχει πρόβλημα με την Τουρκία και την διαχρονική επεκτατική της πολιτική. Το Ισραήλ έχει πρόβλημα με τον Ερντογάν και την ασκούμενη  διπλωματία Νταβούτογλου, και όχι με την Τουρκία.  Και αυτή η διαφορά είναι σημαντική διότι, τυχόν εξομάλυνση των τουρκο-ισραηλινών  σχέσεων που προωθεί η αμερικανική διπλωματία, θα αφήσει εκτεθειμένη την Ελλάδα και την Κύπρο.
Και κάτι τελευταίο, που θα πρέπει να μελετήσει πολύ προσεχτικά η νέα Ελληνική Κυβέρνηση και αφορά το πλαίσιο στρατιωτικής συνεργασίας της Ελλάδας με το Ισραήλ.
Είναι πολύ πιθανόν να έχουμε σοβαρή επιδείνωση των σχέσεων του Ισραήλ με το Ιράν.  Ήδη το Ισραήλ προχώρησε σε δοκιμαστική εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου με δυνατότητα μεταφοράς πυρηνικής κεφαλής. Δυνητικός στόχος των ισραηλινών οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
Είναι σαφές ότι δρομολογούνται εξελίξεις εξαιρετικά σημαντικές,  που  επιβαρύνουν την αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή μας και καθιστούν επιτακτική την ανάγκη δημιουργικής αντίδρασης, μέσω πολυμερών συμμαχιών, της ελληνικής διπλωματίας.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα