Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πόλεμος κατασκόπων Τουρκίας - Ελλάδας - Ισραήλ για τα κοιτάσματα




Ειδικό παρακλάδι στους κόλπους της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙΤ δημιούργησε η Άγκυρα προκειμένου να διαπιστωθεί το εύρος των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου στα διάφορα οικόπεδα της Ανατολικής Μεσογείου όπου διεξάγονται ή πρόκειται να διεξαχθούν έρευνες.
Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας Σαμπάχ «η ένταση που διατηρείται -αν και σε αισθητά μειωμένη σε σχέση με τον Σεπτέμβριο- στην Ανατολική Μεσόγειο με αφορμή τις έρευνες της Κυπριακής Δημοκρατίας για υδρογονάνθρακες, έχει εξελιχθεί σε κατασκοπευτικό πόλεμο.»

Το ρεπορτάζ της εφημερίδας αναφέρει ότι η συγκεκριμένη μονάδα «πραγματοποιεί διάφορες επιχειρήσεις πληροφοριών στη Νότια Κύπρο, στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, στη Συρία και στο Λίβανο» και ότι «ο κατασκοπευτικός πόλεμος στην περιοχή έχει μετατραπεί σε πόλεμο για να διαπιστωθεί ο όγκος των κοιτασμάτων πετρελαίου σε κάθε οικόπεδο».

Η Σαμπάχ γράφει, επίσης, ότι το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς έχει απαγορεύσει στους στρατιώτες να μεταβαίνουν στα κατεχόμενα, πράγμα που έγινε «με παρότρυνση της Μοσάντ και της ΕΥΠ».

Στο μεταξύ, ο πρόεδρος της Κύπρου Δημήτρης Χριστόφιας δήλωσε σήμερα ότι «η Ελλάδα και η Κύπρος δεν αντιμετωπίζουν κανένα απολύτως πρόβλημα για να μοιραστούν στη δική τους ΑΟΖ τους οποιουσδήποτε καρπούς».

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, στο πλαίσιο του συνεδρίου του Economist με θέμα «Αειφόρος, ανταγωνιστική και ασφαλής ενέργεια στην Ευρώπη» είπε ότι «το θέμα είναι η Τουρκία να διευθετήσει μαζί με την Ελλάδα προβλήματα που αντιμετωπίζει».

Απαντώντας σε ερώτηση άλλου συνέδρου, ο κ. Χριστόφιας τόνισε ότι η Τουρκία πρέπει να κατανοήσει ότι ανυπερθέτως η Κύπρος θα ασκήσει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και πρόσθεσε πως η Κυπριακή Δημοκρατία έχει πραγματική βούληση στο να «σπάσει» το διπλωματικό και πολιτικό αδιέξοδο.

«Θέλω να κάνω ξεκάθαρο ότι η Κύπρος είναι πανέτοιμη, ανά πάσα στιγμή, να επιλύσει τα όποια προβλήματα ορθώνονται μπροστά μας, μαζί με την Τουρκία. Η αιτία της μη επίλυσης των προβλημάτων, ή, αν θέλετε, της μετατροπής τους σε ακόμη πιο σύνθετα, είναι η πολιτική της Τουρκίας. Δυστυχώς, ενώ η Τουρκία αναβαθμίζεται και ο ρόλος της στην περιοχή γίνεται κρίσιμος, αντί να διαδραματίζει ρόλο ειρηνοποιού διαδραματίζει ένα ρόλο επεκτατικό. Ακόμα και σε ό,τι αφορά στην Αραβική Άνοιξη, η προσπάθεια της Τουρκίας, κατά τη δική μας εκτίμηση, δεν είναι αυτή που πρέπει να είναι. Η Τουρκία δεν προσπαθεί να επενεργήσει θετικά σε ό,τι αφορά σε δημοκρατικές αλλαγές στις χώρες της γειτονίας μας, τις Αραβικές, αλλά προσπαθεί να τις ποδηγετήσει», ανέφερε ο κ. Χριστόφιας.
   

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα