Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Καλά νέα στην μάχη κατά του καρκίνου της παιδικής ηλικίας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012
Τελευταία ενημέρωση: 13/02/2012 21:52

Υπάρχουν και καλά νέα στην μάχη κατά του καρκίνου της παιδικής ηλικίας: Το 70% από τα μικρά ελληνόπουλα που νοσούν από νεοπλασματκές ασθένειες, με εξειδικευμένη θεραπεία κερδίζει τη μάχη για ζωή! Το στοιχείο αυτό δίνουν οι δύο συνεργαζόμενες οργανώσεις Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματικές Ασθένειες, η Φλόγα και η Λάμψη, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για το παιδικό καρκίνο, που είναι η 15η Φεβρουαρίου. Δείτε το βίντεο. 

Υπολογίζεται ότι, στον κόσμο, κάθε χρόνο, 250.000 παιδιά νοσούν από καρκίνο, από τα οποία μόνο ποσοστό 20% έχει δυνατότητα πρόσβασης σε σωστή ιατρική φροντίδα. Το 80% από αυτά, προέρχεται από τις αναπτυσσόμενες χώρες, στις οποίες δεν υπάρχει δυνατότητα διάγνωσης και σωστής θεραπείας. Πάνω από 150.000 θάνατοι κάθε χρόνο, θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, εάν υπήρχε δυνατότητα έγκαιρης διάγνωσης και εξειδικευμένης θεραπείας σε όλα τα παιδιά.

Στην χώρα μας υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο νοσούν 280 – 300 παιδιά. Από αυτά το 70% με εξειδικευμένη θεραπεία κερδίζει τη μάχη για ζωή! Η Παγκόσμια Ημέρα για το παιδικό καρκίνο έχει σκοπό να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον για τις ανάγκες των παιδιών που νοσούν από καρκίνο και τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης.

Οι δύο οργανώσεις - η πανελλήνιας εμβέλειας Φλόγα και η βορειοελλαδίτικη Λάμψη - τονίζουν ότι στον καρκίνο της παιδικής ηλικίας δεν υπάρχει πρόληψη, ωστόσο η έγκαιρη διάγνωση οδηγεί σε ίαση τα περισσότερα παιδιά. Γι αυτό, λένε., πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία: στην εκπαίδευση των επαγγελματιών της υγείας, ώστε να είναι σε θέση να διαγνώσουν έγκαιρα τη νόσο και · σωστή ενημέρωση των γονιών, ώστε να απευθύνονται έγκαιρα στα παιδιατρικά νοσοκομεία.

Οι Σύλλογοι «Φλόγα» και «Λάμψη» βρίσκονται δίπλα στις οικογένειες, μοιράζονται τους φόβους και τις αγωνίες τους και στηρίζουν με κάθε τρόπο τον αγώνα τους. Προσπαθούν να ενημερώσουν σωστά τη κοινή γνώμη για τον καρκίνο της παιδικής ηλικίας και να διαλύσουν τις προκαταλήψεις. «Ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας μπορεί να ιανθεί. Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στη σωστή ιατρική φροντίδα, ανεξάρτητα από την εθνική, κοινωνική ή οικονομική τους κατάσταση. Τα παιδιά με καρκίνο έχουν την ανάγκη όλων μας», τονίζουν

Πληροφορίες:
«ΦΛΟΓΑ»
Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια
Αιγίου 6-8 115-27 Γουδί – Αθήνα

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα