Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η εκλογική συντριβή των ιδιοτελών αχθοφόρων του Μνημονίου όρος επιβίωσης του Ελληνισμού

Η εκλογική  συντριβή των ιδιοτελών αχθοφόρων του Μνημονίου όρος επιβίωσης του Ελληνισμού

Του Χρήστου Καπούτση

Το σημερινό σύστημα διακυβέρνησης καταρρέει υπό το βάρος των ερειπίων που προκάλεσαν οι συνειδητές πολιτικές επιλογές του.
Οι Βουλευτές και οι κομματικοί συνδικαλιστές, ως φορείς του εξουσιολάγνου δικομματικού συστήματος εξουσίας, παρέδωσαν σιδηροδέσμια τη χώρα στους δανειστές μας, μέλη της διεθνούς των τοκογλύφων. Ειδικά οι 199 Μνημονιακοί βουλευτές με το ΝΑΙ στην Κυβέρνηση των δοσίλογων του δοτού Πρωθυπουργού Λ.Παπαδήμου , ευτέλισαν  κάθε έννοια πολιτικής ηθικής και εγκλώβισαν  την Ελλάδα σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή.  Αν ζούσε την σημερινή Εθνική τραγωδία ο Γέρος του Μωριά, πιθανόν να ξαναφώναζε «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους», όπως έκανε για να αντιμετωπίσει τον Ιμπραήμ και τους Νενέκους.
Το κόμμα του Μνημονίου (πολιτικοί, δημοσιογράφοι και επιχειρηματίες) θα έχει ακέραια την ευθύνη αυτών που θα ακολουθήσουν: μεγαλύτερη ύφεση, κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αύξηση της ανεργίας (θα φθάσει στο 30%), υποχρεωτικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και  νέες μειώσεις σε μισθούς ( σε επίπεδο Πορτογαλίας που είναι 470 ευρώ ο βασικός μισθός μεικτά) και συντάξεις (ανώτατο πλαφόν  στις συντάξεις τα 1.000 ευρώ, όπως προτείνει η ΤΡΟΙΚΑ).  Το κόμμα του Μνημονίου συνειδητά προκαλεί οικονομικά και κοινωνικά ερείπια και οδηγεί έναν ολόκληρο Λαό (εξαιρούνται οι γερμανοτσολιάδες) στην φτώχεια,  την εξαθλίωση και τη κατάθλιψη. Οι Μνημονιακοί υιοθέτησαν πλήρως τα επιχειρήματα των δανειστών μας και προστάτευσαν τα συμφέροντά τους. Παρέδωσαν ακόμη και την δημόσια περιουσία στους εκβιαστές δανειστές μας.  Αντί να υπηρετούν τον Ελληνικό Λαό, όπως έχουν συνταγματική υποχρέωση, υπηρετούν τους τοκογλύφους και τη διαπλοκή φαλκιδεύοντας τα συμφέροντα των ελλήνων πολιτών που τους εμπιστεύτηκαν!!  Και το χειρότερο,  με πλήρη επίγνωση των πράξεών τους,  «σπρώχνουν»   τη χώρα στην ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, είτε λόγω δημοσιονομικού εκτροχιασμού, είτε λόγω κοινωνικής έκρηξης. Οι Μνημονιακοί είναι εχθροί του Λαού και υπηρέτες του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της συμμορίας της διεθνούς των τοκογλύφων. Περιφρόνησαν το Σύνταγμα και ακύρωσαν την Δημοκρατία, προκειμένου να επιβάλλουν τις πολιτικές επιλογές τους, τις οποίες υπαγόρευσε ο ξένος παράγοντας.
Απέναντι σε αυτή την κυνική, ανάλγητη και προδοτική πολιτική των Κυβερνήσεων Γ.Α. Παπανδρέου (ακόμη κυκλοφορεί ελεύθερος εντός της  Ελλάδας) και του δοτού Λ. Παπαδήμου, διαμορφώνεται ένα κοινωνικό κίνημα αντίστασης και αλληλεγγύης.  Το ζητούμενο είναι, αυτό το ογκούμενο κοινωνικό κύμα αγανάκτησης να αποκτήσει αυθεντική πολιτική έκφραση και να μην καπελωθεί από ευκαιριακά κομματικά μορφώματα.

Η συγκυβέρνηση,  των πάλαι ποτέ κραταιών κόμματων εξουσίας ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ., βυθίζεται  στο τέλμα των αδιεξόδων που δημιούργησε.
Το ΠΑΣΟΚ αποσυντίθεται και χάνει οριστικά τα ερείσματα που είχε στο Λαό. Ο Α. Σαμαράς που από αντιμνημονιακός έγινε ο «γενίτσαρος» του Μνημονίου, οδηγεί σε  κομματική  αποδόμηση και πολιτική απαξίωση τη Ν.Δ.  Στις προσεχείς Βουλευτικές εκλογές (θα γίνουν κατά πάσα πιθανότητα στις 29 Απριλίου, εφόσον φυσικά το επιτρέψει ο κ. Σόιμπλε), η Ν.Δ., εκτός απροόπτου,  θα  είναι το πρώτο κόμμα, χωρίς όμως αυτοδυναμία.
Ο Α.Σαμαράς θα γίνει πρωθυπουργός και θα συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ των Βενιζέλου- Λοβέρδου. Είναι ασφαλώς το Κυβερνητικό σχήμα που επιθυμούν διακαώς και προωθούν επισταμένως, η ΤΡΟΙΚΑ, οι Τραπεζίτες, οι μηχανορράφοι των Βρυξελλών, οι κερδοσκόποι και οι εγχώριοι υπάλληλοί τους  μεγαλοδημοσιογράφοι και οι έλληνες επιχειρηματίες- φοροφυγάδες και απατεώνες.
Η προοπτική να κυβερνήσει η τριανδρία ΣΑΜΑΡΑΣ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ-ΛΟΒΕΡΔΟΣ, είναι εφιαλτική και αυτός  ο  εφιάλτης  θα πρέπει να «ξυπνήσει»  επιτέλους τον Έλληνα ψηφοφόρο.
Το μοναδικό όπλο που έχει απομείνει στο χειμαζόμενο ελληνικό Λαό, είναι η ψήφος των πολιτών. Είναι η ώρα ευθύνης για ΟΛΟΥΣ.
Η πολιτική και κομματική συντριβή των ιδιοτελών πολιτικών αχθοφόρων του Μνημονίου, είναι «όρος εκ των ων ουκ άνευ» για την επιβίωση του Ελληνισμού και του Ελληνικού Έθνους.
Ένας θα πρέπει να είναι ο στόχος των Ελλήνων  πολιτών,  που είδαν να ανατρέπεται η ζωή τους και να κατακρημνίζονται τα όνειρά τους από τους εθελόδουλους  Μνημονιακούς πολιτικούς. Τα δύο κόμματα του Μνημονίου, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. στις επόμενες Βουλευτικές εκλογές,  να μην μπορούν να σχηματίσουν Κυβέρνηση!! Στόχος απόλυτα εφικτός…

*Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «πολιτικά ΘΕΜΑΤΑ»
 

  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα