Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα Υπουργεία Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών υπολειτουργούν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Απειλούνται ευθέως Εθνικά συμφέροντα και κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.



Του Χρήστου Καπούτση

Η οικονομική κρίση έχει αγγίξει ευαίσθητους τομείς,   όπως της Εθνικής Άμυνας και Ασφάλειας. Οι δραστικές περικοπές  στις δαπάνες του ΥΠΕΘΑ έχουν ήδη δημιουργήσει προβλήματα στον στρατιωτικό μηχανισμό της χώρας. Και ακόμη, η εξάρτηση της χώρας από τους δανειστές μας έχει τραυματίσει το διεθνές κύρος της χώρας μας και εκ των πραγμάτων, έχει περιορίσει την δράση της ελληνικής διπλωματίας.
Η διεθνοπολική συγκυρία δεν είναι καθόλου ευνοϊκή για τη χώρας μας.
Και αυτό διότι στην περιοχή μας, στην Ανατολική λεκάνη της Μεσογείου και ευρύτερα, δρομολογούνται πολύ σοβαρές εξελίξεις στον πολιτικό και ενεργειακό τομέα.
Ο εντοπισμός κοιτασμάτων φυσικού αερίου και η πιθανολογούμενη ύπαρξη τεραστίων ποσοτήτων υδρογονανθράκων στο βυθό της θάλασσας, καθιστούν την περιοχή μας νέο ΕΛ-ΝΤΟΡΑΝΤΟ.
Συγκρούονται Στρατηγικά συμφέροντα ισχυρών κρατών , δοκιμασμένες διακρατικές συμμαχίες ανατρέπονται και διαμορφώνονται νέες,  η διπλωματία επίσημη και παρασκηνιακή οργιάζει, έχει προστεθεί και ένας νέος όρος η ενεργειακή διπλωματία, ενώ είναι πλέον εμφανής και η διπλωματία των Κανονιοφόρων, η διπλωματία της στρατιωτικής ισχύος,  που κατά  κανόνα αποτελεί τον προπομπό της άφιξης και εγκατάστασης των μεγάλων πολυεθνικών κολοσσών που δραστηριοποιούνται στον εντοπισμό , ανόρυξη, αξιοποίηση και μεταφορά προϊόντων ενέργειας.  

Πιθανολογείται , ότι οι ελληνικές θάλασσες στο βυθό τους έχουν υδρογονάνθρακες. Πιθανόν  μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων να κρύβονται στο βυθό της θάλασσας νότια  της Κρήτης και στην περιοχή μεταξύ Καστελόριζου – Κρήτης και Κύπρου.
Όμως αμφισβητείται το δικαίωμα της Ελλάδας να έχει πρόσβαση σε αυτές της κοιτασματοφόρες περιοχές.  Αναμενόμενο, αφού δεν έχουν καθοριστεί ακόμη τα όρια των θαλασσίων ζωνών, δηλαδή της υφαλοκρηπίδας, αλλά και κυρίως της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, της ΑΟΖ.

Η Ελληνική διπλωματία καλείται  να υπερασπιστεί τα δικαιώματα μας σε αυτές της τις περιοχές. Αλλά η διπλωματία μας για να είναι αποτελεσματική, δεν είναι αρκετό να στηρίζεται μόνο στο Διεθνές Δίκαιο,  αλλά θα πρέπει να έχει  και την κάλυψη που προσφέρουν οι Ένοπλες Δυνάμεις,  υπό την προϋπόθεση  ότι έχουν τη δυνατότητα να λειτουργούν,  ως ισχυρή δύναμη αποτροπής.

Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο,  οι συσκέψεις στα συναρμόδια Υπουργεία  ΥΠ.ΕΘ.Α. και ΥΠΕΞ,  είναι συχνές και πολύωρες, καθώς  αναζητούνται τρόποι,   ώστε να μην αμφισβητηθεί το βασικό έρεισμα της διπλωματίας, που είναι η αποτρεπτική ικανότατα της Ενόπλων μας  Δυνάμεων.
Προβληματίζει, η πρόθεση της Τουρκίας να εξελιχτεί σε ναυτική υπερδύναμη, καθώς σχεδιάζει να προμηθευτεί  μέχρι και αεροπλανοφόρο, αλλά και υπερσύγχρονες Κορβέτες. Και ακόμη, η Τουρκία,  η ισλαμική κυβέρνηση Ερντογάν θα ενισχύσει θεματικά την αεροπορική της ισχύ και την αγορά 100  υπερσύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών τύπου ΣΤΕΛΘ, τα F-35, αλλά και αντιαεροπορικών συστημάτων, ΟΛΑ από τις αμερικανικές Πολεμικές Βιομηχανίες.

Τα τουρκικά σχέδια, είναι προφανές ότι,  θα ανατρέψουν τις ισορροπίες ισχύος, όχι τόσο στο Αιγαίο , αλλά στην Α. Μεσόγειο και ευρύτερα.
Γι’ αυτό ακριβώς οι Ισραηλινοί αντιδρούν και πιέζουν την αμερικανική Κυβέρνηση, να μην επιτρέψουν να απειληθεί η ασφάλεια του Ισραήλ, βασικός άξονας της οποίας είναι η διατήρηση της ποιοτικής και τεχνολογικής υπεροχής του Ισραήλ,  έναντι όλων των κρατών της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής (από την ανατολική Μεσόγειο μέχρι τον  Περσικό Κόλπο), που πολλοί αναλυτές την χαρακτηρίζουν ως  την στρατηγικότερη περιοχή του Πλανήτη.   


   

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα