Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι “υποβρύχιες” διαδρομές της συμφωνίας για τα 4+2 υποβρυχία

Οι “υποβρύχιες” διαδρομές της συμφωνίας για τα  4+2 υποβρυχία


Γράφει ο Χρήστος Καπούτσης

Ψάχνουμε 4+2=6 υποβρυχία ή μάλλον 5 και κατι διότι έχουμε πρλάβει ένα με κάποιες ελλείψεις..
Ψάχνουμε επίσης απαντήσεις όχι μόνο από έναν αλλά και από άλλους Υπουργούς , που εμπλέκονται είτε έμμεσα , είτε άμεσα στη δυσώδη υπόθεση των υποβρυχίων.
Η προανακριτική Επιτροπή της Βουλής που είχε  συσταθεί προκειμένου να διερευνήσει τις συμβάσεις για τα υποβρύχια, δεν κατέληξε πουθενά...
Πρόκειται για πολύ σοβαρή υπόθεση, διότι αφορά τη διαχείριση δημόσιου χρήματος από τέσσερις υπουργούς (Α.Τσοχατζόπουλος, Σπ.Σπηλιωτόπουλος, Β. Μειμαράκης και Β.Βενιζέλος) αν και ρητά κατονομάζεται μόνο ο Α.Τσοχατζόπουλος  και ακόμη, τις συνέπειες στην επιχειρησιακή ικανότητα του Πολεμικού μας Ναυτικού.
Είναι αυτονόητο ότι δεν κατηγορούμε κανέναν , είτε πολιτικό, είτε στρατιωτικό, αυτή η αρμοδιότητα ανήκει δικαιωματικά και αποκλειστικά στη Βουλή και στην Δικαιοσύνη, απλά καταθέτουμε αίτημα πλήρους διαλεύκανσης της υποθέσεως.
Συμβάλλοντας ωστόσο στην κατανόηση της υποθέσεως (συμβάσεις για τα υποβρύχια) , θα παραθέσουμε  κάποια στοιχεία, που δεν αμφισβητούνται, ώστε να έχουμε «πρόσβαση»  στα τεκταινόμενα , στη ΓΑΔΑ, στο κομματικά γραφεία και στα ρεστοράν στο Κολωνάκι.
Κατά τη χρονική περίοδο από το 1998 μέχρι και το 2002, το ΚΥΣΕΑ που συνεδρίαζε υπό την προεδρία του Πρωθυπουργού Κ.Σημίτη αποφάσισε, μετά από εισηγήσεις των αρμοδίων Υπουργών Άμυνας Α.Τσοχατζόπουλου και Γ.Παπαντωνίου, τη ναυπήγηση τεσσάρων υποβρυχίων τύπου 214 και τον εκσυγχρονισμό τριών τύπου 209.
Το έργο ανέλαβε , όχι με διεθνή διαγωνισμό αλλά με απευθείας ανάθεση, η κοινοπραξία  HDW και   Ferrostaal  θυγατρική  εταιρεία  του γαλο-γερμανικού   ναυπηγοκατασκευαστικού κολοσσού της Thyssenkroupp.
Το κόστος και των δύο προγραμμάτων  ορίστηκε στα 3 δισεκατομμύρια ευρώ (αρχική τιμή 1,4 δις ευρώ), ενώ η Γερμανική εταιρεία πήρε ως «δώρο» και τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με τη δέσμευση να μην απολυθεί κανείς από τους 1500 εργαζόμενους. Μάλιστα το ελληνικό δημόσιο κατέβαλε μια αρκετά μεγάλη,  ασυνήθιστα μεγάλη,  για τις εμπορικές συμφωνίες προκαταβολή, που ξεπερνούσε το 1 δισεκατομμύριο ευρώ! Η συμφωνία προέβλεπε ότι μέχρι το 2006 θα είχε παραδοθεί το πρώτο από τα καινούργια υποβρύχια   και μέχρι το 2008 και τα τέσσερα νέα υποβρύχια τύπου 214 θα είχαν ενταχθεί στη δύναμη του Πολεμικού Ναυτικού. Επίσης ο εκσυγχρονισμός των τριών παλαιάς τεχνολογίας υποβρυχίων  τύπου 209, θα είχε ολοκληρωθεί μέχρι το 2007.
Ποια είναι όμως η κατάσταση σήμερα; Βρισκόμαστε στον Απρίλη του 2012, το Ελληνικό Δημόσιο έχει καταβάλει στη γερμανική κατασκευάστρια εταιρεία ολόκληρο το ποσό και τα τρία δισεκατομμύρια ευρώ και έχει παραλάβει ένα μόνο υποβρύχιο τύπου 209 το «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ»!  Τα άλλα τρία υποβρύχια τύπου 214 κατασκευάζονται στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ενώ «ναυάγησε»  το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των τριών υποβρυχίων τύπου 209. Με αποτέλεσμα , το Πολεμικό μας Ναυτικό, δεν έχει στο δυναμικό του έξι (6) σύγχρονα υποβρυχία, προκειμένου να καλύψει στις επιχειρησιακές του ανάγκες, παρότι ο Ελληνικός Λαός έχει καταβάλει στο ακέραιο το αντίτιμο της ναυπήγησης αυτών των υποβρυχίων. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η χρεοκοπημένη μνημονειακή Κυβέρνηση του Γ.Α Παπανδρέου με εισήγηση του τότε Υπουργού Εθνικής Άμυνας Β.Βενιζέλου, παρήγγειλε δύο ακόμη υποβρύχια τύπου 214 κόστους 800 εκατομμυρίων  ευρώ, «προικοδοτώντας»  τον νέο ιδιοκτήτη των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά Αραβολιβανέζο  επιχειρηματία Ισκαντάρ Σάφα!  Μάλιστα , σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ.Σάφα εξετάζει το ενδεχόμενο να φύγει από την Ελλάδα (θεωρεί ανεπαρκή τη χρηματοδότηση της επιχείρησής του από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας), αφήνοντας τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τους εργαζόμενους και τα υπό ναυπήγηση υποβρυχία, στη «Θεία Πρόνοια»!!!
Αν το παραπάνω αποτέλεσμα, δεν  συνιστά πολιτικό ,οικονομικό και στρατιωτικό σκάνδαλο, τότε θα πρέπει να ορίσουμε ξανά την έννοια της λέξης Σκάνδαλο.

Η διαδρομή της «αμαρτωλής» σύμβασης και η οσμή του χρήματος

 Το Ελληνικό Δημόσιο, σε εκτέλεση των συμβάσεων 012Β/00 (κατασκευή υποβρυχίων 214) και 021Β/02 (εκσυγχρονισμός υποβρυχίων 209), κατέβαλε στην Γερμανική εταιρεία  «Howaldtswerke-Deutsche Werft» (HDW) που ανήκει στην ThyssenKrupp, τα εξής ποσά:
  Από την έναρξη της ισχύος των συμβάσεων και ως τον Μάρτιο του 2004, δηλαδή Κυβέρνηση Κ.Σημίτη και Υπουργοί Εθνικής Άμυνας Α.Τσοχατζόπουλος και Γ.Παπαντωνίου,  κατεβλήθησαν τα εξής ποσά: 989.830.460€ (012Β/00)+ 330.767.681€ (021Β/02). Σύνολο:             1.320.598.141€.
Από Μάρτιο του 2004 και έως την 21/9/2009 ημερομηνία καταγγελίας των συμβάσεων εκ μέρους της γερμανικής πλευράς, δηλαδή Κυβέρνηση Κ.Καραμανλή και υπουργοί Εθνικής Άμυνας Σπ. Σπηλιωτόπουλος και Β.Μειμαράκης, κατεβλήθη  το ποσό : 405.427.062€ (012Β/00) + 307.014.476€ (021Β/02). Σύνολο:      712.441.538€

Συνεπώς συνολικά, από τις Κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. είχαν καταβληθεί μέχρι 21/9/2009 το ποσό: 2.033.039.679€.  Στη συνέχεια, κατεβλήθησαν και άλλα 800 εκατομμύρια ευρώ στους Γερμανούς, όταν τον Σεπτέμβρη του 2009  κατήγγειλαν  τη Σύμβαση με το ελληνικό Δημόσιο και απείλησαν  ότι θα κλείσουν τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Έτσι το συνολικό ποσό έφτασε περίπου τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ.
Επιπλέον επί νέας Κυβερνήσεως Γ.Α.Παπανδρέου και με ΥΠΕΘΑ τον Β.Βενιζέλο έγινε νέα παραγγελία δύο υποβρυχίων τύπου 214,  που θα αντικαταστήσουν το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των 3 υποβρυχίων  τύπου 209, κόστους 800 εκατομμυρίων ευρώ. 
Το εντυπωσιακό είναι ότι,  στις δοκιμές του πρώτου από τα 4 υποβρύχια το «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» παρουσίαζε σοβαρά ναυπηγοκατασκευαστικά προβλήματα (οι δοκιμές άρχισαν το 2005 και συνεχίστηκαν μέχρι και το 2009) και οι κ.Κ. Καραμανλής , Σπ. Σπηλιωτόπουλος και Β.Μειμαράκης,  αρνούνται να παραλάβουν το υποβρύχιο «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ»  (καλώς). Ωστόσο,   όχι μόνο  δεν καταγγέλλουν  την σύμβαση, αλλά καταβάλουν κανονικά τις δόσεις που προέβλεπε η σύμβαση στην κατασκευάστρια γερμανική εταιρεία και ιδιοκτήτρια των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά (λίαν κακώς)!!!
 Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη που είναι πιο εξωφρενικό , από όλα τα προηγούμενα.
Το καλοκαίρι του 2008 ο τότε Γενικός Διευθυντής Εξοπλισμών Β.Βασιλάκος , όπως κατέθεσε ενώπιον του Εισαγγελέα, πέτυχε συμφωνία με τους Γερμανούς, να μας χαρίσουν δύο καινούργια υποβρυχία τύπου 209!! Ο τότε ΥΠΕΘΑ Β.Μειμαράκης , για άγνωστους λόγους, δεν αξιοποίησε τη συμφωνία. Το ίδιο έπραξε όμως και ο διάδοχός του Β.Βενιζέλος.  Απέρριψαν την  προσφορά των Γερμανών για δύο υποβρύχια δωρεάν.  Και όχι μόνο αυτό, αλλά λίγους μήνες αργότερα  ο ΥΠΕΘΑ Β.Βενιζέλος   συμφώνησε στην κατασκευή δύο νέων υποβρυχίων τύπου 214 !!! Είναι χαρακτηριστικό ότι, στον Ελληνικό Τύπο δημοσιεύεται επιστολή της Γερμανικής εταιρείας ThyssenKrupp (22 Ιουλίου 2009) προς τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών (Γ.Παπαθανασίου), όπου προτείνεται η αποδοχή της πρότασης για προσφορά από την εταιρεία δύο καινούργιων υποβρυχίων τύπου 209, ως επανόρθωση για τις καθυστερήσεις και τις αστοχίες στο πρόγραμμα κατασκευής των 4 Υποβρυχίων  214 και του εκσυγχρονισμού των Υποβρυχίων  209.
Η πρόταση των Γερμανών αγνοείται από την Κυβέρνηση της Ν.Δ., ενώ  η επόμενη Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνάπτει  νέα σύμβαση για την κατασκευή 2 υποβρυχίων τύπου 214 κόστους 800 εκατομμυρίων ευρώ!!
 Όμορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος… ξαναψηφίστε τους!!



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα