Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση σχημάτισαν νέα Κυβέρνηση στο Ισραήλ .

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΠΟΥΤΣΗ

Πολιτικοί  αντίπαλοι, με μεγάλες ιδεολογικό-πολιτικές διαφορές , όμως  άφησαν κατά μέρος τα κομματικά και προσωπικά συμφέρονται και επέλεξαν να συνεργαστούν , να διαφυλάξουν την πολική σταθερότητα  και να αποφύγουν την περιπέτεια των πρόωρων εκλογών .

Αυτά δεν συμβαίνουν φυσικά στην Ελλάδα, αλλά στο Ισραήλ, μια χώρα σοβαρή, που οι πολιτικοί της έχουν συναίσθηση των ευθυνών τους απέναντι στο Λαό.

Η συμφωνία για Κυβερνητική συνεργασία επιτεύχθηκε ανάμεσα στο κυβερνών συντηρητικό κόμμα Λικούντ και στο κεντρώο κόμμα Καντίμα, το μεγαλύτερο κόμμα της Αντιπολίτευσης. Ο Πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου και ο νέος κυβερνητικός εταίρος Σαούλ Μοφάζ  σε κοινή συνέντευξη Τύπου στην Κνεσέτ  (Ισραηλινή Βουλή) ανακοίνωσαν την Κυβερνητική συνεργασία.

Η νέα Ισραηλινή κυβέρνηση  έχει τη στήριξη των 94 από τα 120 μέλη του Κνεσέτ. Έτσι η νέα κεντροδεξιά Κυβέρνηση είναι  μια από τις ευρύτερες κυβερνητικές συνεργασίες στην ιστορία του Ισραήλ και σύμφωνα με τους δύο Κυβερνητικούς εταίρους θα μπορέσει να αντιμετωπίσει επιτυχέστερα θέματα εσωτερικά, αλλά και τα φλέγοντα ζητήματα που σχετίζονται με την ασφάλεια του Ισραήλ.

Οι δύο πολιτικοί ηγέτες Β. Νετανιάχου και Σ.Μοφάζ συμφώνησαν ότι θα προτείνουν την αντικατάσταση του νόμου που επιτρέπει στους υπερορθόδοξους εβραίους να εξαιρούνται της στρατιωτικής θητείας. Επίσης, θα προχωρήσουν στη μεταρρύθμιση του εκλογικού νόμου, που σήμερα είναι η απλή αναλογική, ώστε το πρώτο κόμμα να εφαρμόζει την Κυβερνητική πολιτική του και  να μην καθίσταται όμηρος μικρών   και συνήθως ακραίων πολιτικών κομμάτων.

Η συμμετοχή του κεντροδεξιού κόμματος  του Καντίμα στην κυβέρνηση Νετανιάχου, μάλλον  θα επηρεάσει την ειρηνευτική διαδικασία ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους.

Ο  Σ. Μοφάζ έχει επανειλημμένα κατηγορήσει τον Πρωθυπουργό Μπ. Νετανιάχου ότι δεν κάνει αρκετά ώστε να επαναληφθούν οι ισραηλινο-παλαιστινιακές  διαπραγματεύσεις , που έχουν διακοπεί από τον περασμένο Οκτώβριο. Οι δύο πολιτικοί αρχηγοί συμφώνησαν στην  Υπερψήφιση διετούς προϋπολογισμού. Και ακόμη, να ψηφίσουν νέο νόμο για  υποχρεωτική 3-ετή στρατιωτική θητεία για όλους. Και να προχωρήσουν σε αλλαγή του εκλογικού νόμου.

Σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, ο Νετανιάχου είπε ότι το Ισραήλ θα ξεκινήσει «σοβαρές» συζητήσεις, αφήνοντας όμως να εννοηθεί ότι η χώρα θα είναι έτοιμη να απαντήσει σε οποιαδήποτε απειλή ή πρόκληση, από την Τεχεράνη.

Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Σαούλ Μοφάζ θα είναι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Νετανιάχου.

Θετική ήταν και στάση της αμερικανικής Κυβέρνησης. Ο Λευκός Οίκος με επίσημη ανακοίνωσή του αναφέρει  ότι η νέα κυβέρνηση συνασπισμού, που σχηματίστηκε στο Ισραήλ,  “δεν μεταβάλλει” την πολιτική προσέγγιση της Ουάσινγκτον απέναντι στον παραδοσιακά στενό σύμμαχό της , το Ισραήλ.

  Ποιος είναι ο Σαούλ Μοφάζ

  Ο Σαούλ Μοφάζ είναι ο νέος αρχηγός του Καντίμα, του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης στο Ισραήλ, αφού εξασφάλισε  το 61,7% των ψήφων στις εσωκομματικές εκλογές έναντι 37,23% της αντιπάλου του, Τζίπι Λίβνι, για την αρχηγία του κόμματος.

Ο Στρατηγός Σαούλ Μοφάζ και η πρώην Υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Τζίπι Λίβνι ήταν από τους βουλευτές που προσχώρησαν στο κεντρώο κόμμα που ίδρυσε ο πρώην πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν, όταν παραιτήθηκε από την ηγεσία του Λικούντ για να σχηματίσει το Καντίμα στα τέλη του 2004. Τον Α.Σαρόν διαδέχτηκε στην ηγεσία του κόμματος η Τζίπι Λίβνι.

Το Καντίμα αναδείχτηκε στις εκλογές του 2009 η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη του Ισραήλ, αλλά λόγω του εκλογικού συστήματος δεν κατόρθωσε     να σχηματίσει αυτοδύναμη Κυβέρνηση. Και ακόμη η Τζίπι Λίβνι απέτυχε να σχηματίσει Κυβερνητικό  συνασπισμό με μικρότερα κόμματα από τη δεξιά, την αριστερά ή τα θρησκευτικά κόμματα, κα έτσι η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης δόθηκε στον Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Έτσι, από τότε,  το Καντίμα αποτελεί την επίσημη κοινοβουλευτική αντιπολίτευση στο Ισραήλ.

Ο Σαούλ Μοφάζ γεννήθηκε πριν από 64 χρόνια στην Τεχεράνη. Ακολούθησε ο επάγγελμα του Στρατιωτικού και το 1998 έγινε Αρχηγός των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων. Πάντως , οι πολύ σκληρές τακτικές που ακολούθησε ως επικεφαλής των ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων , εναντίον των Παλαιστινίων,  είχαν προκαλέσει έντονες διεθνείς αντιδράσεις.