Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο «τροικανός» Γ. Στουρνάρας



Του Χρήστου Καπούτση
 
Αποκτήσαμε, μετά από παλινωδίες, ιατρικά απόρρητα και μυστικές διαβουλεύσεις, Υπουργό Οικονομίας τον καθηγητή Γιάννη Στουρνάρα. Καλορίζικος και καλή επιτυχία στον διακεκριμένο οικονομολόγο.
Λίγες μόνο, μικρές «ενοχλητικές» επισημάνσεις , για το επιστημονικό έργο του Γ.Στουρνάρα. Υπήρξε στενός συνεργάτης του  Κ. Σημίτη και Γ. Παπαντωνίου, την εποχή, που η τότε Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προκειμένου νε επιτύχει την ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ,  πλαστογράφησε σημαντικά στοιχεία σχετικά με την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Ο Γ.Στουρνάρας είναι πρόεδρος του ΙΟΒΕ, του ιδρύματος που χρηματοδοτούν οι Έλληνες Βιομήχανοι, προκειμένου να ασκούν πιέσεις στην εκάστοτε Κυβέρνηση και να προωθούν τα οικονομικά τους συμφέροντα με επιστημονικό τρόπο.
Αρθρογραφώντας ή παρεμβαίνοντας σε Επιστημονικά Συνέδρια, ο Γ.Στουρνάρας  έχει ταχθεί με πάθος υπέρ των Μνημονίων και της Δανειακής Σύμβασης. Έχει υπερασπιστεί τις πολιτικές λιτότητας, τις απολύσεις Δημοσίων Υπαλλήλων και τις περικοπές στους μισθούς. Και ακόμη έχει ταχθεί αλληλέγγυος στις εργατοκτόνες «μεταρρυθμίσεις»  του Α.Λοβέρδου όταν ήταν υπουργός Εργασίας.
Ο Γ.Στουρνάρας εκτιμά ότι η ΤΡΟΙΚΑ είναι πολύ ήπια απέναντι στους Έλληνες!!  Γι’ αυτό άλλωστε ο Β.Βενιζέλος δέχτηκε με επιφυλάξεις την πρόταση του Πρωθυπουργού Α. Σαμαρά να αναλάβει  Γ.Στουρνάρας Υπουργός Οικονομίας, διότι τον θεωρεί υπερβολικά Μνημονιακό!!
Βέβαια και ο Ελληνικός Λαός υπέρ του Μνημονίου ψήφισε (ΠΑΣΟΚ+Ν.Δ.+ΔΗΜΑΡ= 49%).
Πιστεύω ότι ο Γ.Στουρνάρας θα συναινέσει σε πολιτικές σκληρής λιτότητας, φορολογικής ελάφρυνσης των επιχειρηματιών και κατά κανόνα φοροφυγάδων και , σε πολιτικές  εξόντωσης  των εργαζομένων και απολύσεων στον ιδιωτικό και  Δημόσιο τομέα.
Προφανώς  και εύχομαι να διαψευστώ, αλλά ….


 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα