Το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών καταλύτης εξελίξεων

Του Χρήστου Καπούτση

 Ισοπαλία καταγράφουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις για τους υποψήφιους Προέδρους Μπάρακ Ομπάμα και Μίτ Ρόμνεϊ . Και οι δύο συγκεντρώνουν  ένα  ποσοστό  περίπου  στο 47%, στην κούρσα για την προεδρία των ΗΠΑ.   Όμως, σύμφωνα με τους εκλογολόγους, ο Αμερικανός πρόεδρος  ο  Μπάρακ Ομπάμα έχει μικρό  προβάδισμα σε τρεις κρίσιμες πολιτείες.

Συγκεκριμένα, σε αυτούς «που πιθανώς θα ψηφίσουν», ο Ομπάμα έχει προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου κατά 3% στη Βιρτζίνια, και 2% στη Φλόριντα και το Οχάιο, έναντι του Ρόμνει.

Πάντως στην παράσταση νίκης, δηλαδή , ανεξαρτήτως του ποιον τελικά θα ψηφίσουν, οι αμερικανοί πιστεύουν σε ποσοστό περίπου 52% , ότι τελικά ο  «ο Ομπάμα θα νικήσει». Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε…

Ελλάδα – Κύπρος – ΗΠΑ

ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ: Το αποτέλεσμα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, αν δηλαδή ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, θα είναι ο Ομπάμα ή ο Ρόμνει, θα έχει επιπτώσεις, στις εσωτερικές εξελίξεις στην Ελλάδα και  στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις;

Για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας, το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, θα έχει «μηδενικές επιπτώσεις». Επιτέλους,  να καταρρεύσει ο «μύθος» της ανάμειξης των αμερικανών στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.

Σε διμερές επίπεδο, σε επίπεδο ελληνοαμερικανικών σχέσεων, αυτές δεν μπορεί να εκτιμηθούν μονομερώς, αλλά σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου,  των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής. Στο γενικό πλαίσιο των  στρατηγικών  επιλογών και προτεραιοτήτων  των αμερικανών σε αυτή την κρίσιμη  περιοχή, θα πρέπει να ενταχθούν και οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις.

Αμερικανική Εξωτερική πολιτική:  Η διαφορά των δύο υποψηφίων Προέδρων του Ομπάμα με τον Ρόμνεϊ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής , είναι σημαντική.

Στη διακυβέρνηση Ομπάμα η διπλωματία θα προηγείται του πολέμου, η πολιτική , οι διαπραγματεύσεις, οι συνομιλίες , το Διεθνές Δίκαιο,  θα έχουν προβάδισμα έναντι των στρατιωτικών επεμβάσεων.  Εκτιμάται ότι, η επανεκλογή του Ομπάμα θα συμβάλει στη διατήρηση ενός λιγότερο συγκρουσιακού περιβάλλοντος στη Βόρεια Αφρική, την Α. Μεσόγειο  και τη Μέση Ανατολή.

Ο Πρόεδρος Ομπάμα έχει  ήδη τερματίσει την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στο Ιράκ και σχεδιάζει να  απεγκλωβίσει τα αμερικανο-νατοϊκά στρατεύματα,  από την ανοιχτή πληγή, του  Αφγανιστάν. Έστω και με 10 χρόνια καθυστέρηση οι αμερικανοί «έμαθαν» ότι δεν μπορεί να Κυβερνήσουν το Αφγανιστάν με τη στρατιωτική βία. Το «μάθημα»  όμως «κόστισε»  πολλά σε χρήματα και σε ανθρώπινες ζωές , όχι μόνο των Ταλιμπάν  , αλλά και αμερικανών πεζοναυτών.

Εκτιμάται ότι εφόσον επανεκλεγεί ο Ομπάμα , δεν θα συναινέσει στην επιλογή των νεοσυντηρητικών κύκλων και του πανίσχυρου εβραϊκού λόμπυ των ΗΠΑ, που  επιμένουν στη μέθοδο των «στρατιωτικών λύσεων» στον ισλαμικό χώρο, και ιδίως στο φονταμενταλιστικό  σιιτικό Ιράν.

 Το αμερικανικό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα  προωθεί  , την αμερικανό-ισραηλινή αεροπορική και πυραυλική  επιδρομή στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, αλλά ο Ομπάμα αντιδρά.

Στην περίπτωση της εκλογής του Ρόμνεϊ, το μέλλον της Αμερικής θα συνεχίσει να βασίζεται στη διαφύλαξη της εθνικής ανεξαρτησίας.

Οι πιέσεις υπέρ μιας στρατιωτικής επιχείρησης για την καταστροφή πυρηνικών εγκαταστάσεων στο Ιράν , ίσως αποδώσουν. Μια τέτοια εξέλιξη  όμως,  θα μπορούσε  να μπλέξει  τις ΗΠΑ σε άλλη μια (μετά το Αφγανιστάν και το Ιράκ) μακρόχρονη και αιματηρή περιπέτεια στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Αραβικής Χερσονήσου. Σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα γενικευμένης αποσταθεροποίησης στην στρατηγικότερη ίσως περιοχή του Πλανήτη, (Α. Μεσόγειος, Μέση Ανατολή) και η κατ’ ανάγκην  στρατιωτική επιλογή , ως  το μέσον για τη επίλυση της κρίσης και της αποκατάστασης της σταθερότητας.

Αναφορικά με  τις σχέσεις των ΗΠΑ υπό την προεδρία Ρομνει ,  με τη Ρωσία και την Κίνα, να περιμένουμε , οι εντάσεις να αυξηθούν, καθώς οι επικρίσεις της Ουάσιγκτον για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε  αυτές χώρες θα πολλαπλασιασθούν , ενώ η καχυποψία σε Μόσχα και Πεκίνο για τις προθέσεις των αμερικανών, θα είναι εμπόδιο στην αποκλιμάκωση της έντασης σε επίπεδο υπερδυνάμεων.

Επίσης, αν εκλεγεί ο ρεπουμπλικάνος υποψήφιος Μιτ Ρόμνει, οι σχέσεις των ΗΠΑ με το Ισραήλ θα είναι πιο στενές στον διπλωματικό και στρατιωτικό τομέα, ειδικά μάλιστα, στο διάστημα,  που ο Βενιαμίν   Νετανιάχου θα παραμείνει επικεφαλής της Ισραηλινής Κυβέρνησης.

Γι’ αυτό ακριβώς,  οι σχέσεις της Ελλάδας και της Κύπρου με το Ισραήλ, έχουν ειδικό πολιτικό βάρος και για  την ποιότητα των ελληνοαμερικανικών σχέσεων.

 Η παράμετρος Ισραήλ στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ θα είναι καθοριστική, αρκεί να συνυπολογίσουμε ότι, οι σχέσεις του Ομπάμα με το Ισραήλ έχουν αποκατασταθεί, ενώ ο Ρόμνεϊ παρουσιάζεται ιδιαίτερα θετικός σε πολυμερή συνεργασία με το Ισραήλ.
Είναι πολύ πιθανόν, η συνεργασία της Ελλάδας και της Κύπρου με το Ισραήλ, στην προοπτική ενδυνάμωσης των σχέσεων των αμερικανών με το εβραϊκό κράτος,  να αποδειχθεί πολύ θετική για τα δύο κράτη (Ελλάδα  και Κύπρος ). Είναι βάσιμη η εκτίμηση ότι ΗΠΑ και Ισραήλ,  θα είναι ευνοϊκές σε Ελλάδα και Κύπρο,  σε σχέση με την αμείωτη αντιπαράθεση της Αθήνας και της Λευκωσίας με την Άγκυρα,  για μία πλειάδα θεμάτων, που άπτονται ζωτικών ζητημάτων, όπως είναι το Αιγαίο,  η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και  κυρίως ο καθορισμός  της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στην ΑΝ.Μεσόγειο, αφού από αυτές τις συμφωνίες, θα εξαρτηθεί και η εκμετάλλευση των υποθαλασσίων κοιτασμάτων σε υδρογονάνθρακες (πετρέλαιο και φυσικό αέριο).  Η ενέργεια και γενικά η γεωοικονομία,  είναι στις σταθερές παραμέτρους της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και μάλιστα, ανεξάρτητα, αν ο Πρόεδρος θα είναι Δημοκρατικός ή Ρεπουμπλικάνος.

ο Economist

Υπέρ της επανεκλογής του Μπαράκ Ομπάμα τάσσεται ο Economist στο τεύχος που κυκλοφόρησε  λίγο πριν από την εκλογική αναμέτρηση της Τρίτη.

Ο πρόεδρος Ομπάμα, γράφει η εφημερίδα, πιστώνεται με το ότι στην οικονομία «κατάφερε να μην γίνουν τα πράγματα χειρότερα» αποτρέποντας μία νέα μεγάλη ύφεση.

Επίτευγμα θεωρεί και την μεταρρύθμιση στην πρόνοια που έβαλε τέλος τον σκανδαλώδη (όπως υποστηρίζει ο  Economist) αποκλεισμό 40 εκατομμυρίων Αμερικανών από βασική υγειονομική περίθαλψη. 

 Από την αντίθετη πλευρά ο Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος Ρόμνει υποστηρίζει ότι, η Αμερική πρέπει να αποφύγει πάση θυσία το σπάταλο ευρωπαϊκό μοντέλο ενός κράτους πρόνοιας,  που απλώς δημιουργεί πολίτες-παράσιτα (το περίφημο 47%), που απαιτούν να σιτίζονται, να στεγάζονται και να περιθάλπονται από υπερτροφικές και πανάκριβες δημόσιες υπηρεσίες. 

Πάντως, ζάμπλουτοι αμερικανοί επιχειρηματίες δαπανούν τεράστια ποσά ενισχύοντας τις προεκλογικές εκστρατείες και των δύο υποψηφίων.  Ουσιαστικά οι επιχειρηματίες, ειδικά του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος, επενδύουν τα χρήματά τους στην εκλογική νίκη, είτε του Ομπάμα είτε του Ρόμνει. Και όταν ένας επιχειρηματίας επενδύει στοχεύει στο κέρδος και όχι στην ενίσχυση της Δημοκρατίας …

                                             ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΊΕΡΓΑ

Ο χαμένος των εκλογών μπορεί να είναι ο επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου.

Ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να εκλεγεί και χωρίς να έχει κερδίσει την λαϊκή ψήφο σε εθνικό επίπεδο.  Μπορεί δηλαδή σε απόλυτους αριθμούς, να μην έχει κερδίσει την αριθμητική πλειοψηφία του συνόλου των αμερικανών ψηφοφόρων. Και αυτό γιατί,  ο νικητής πρέπει να έχει την πλειοψηφία των ψήφων των εκλεκτόρων, όχι των ψηφοφόρων. Πρόεδρος εκλέγεται όποιος εξασφαλίσει τις 270 από τις 538 ψήφους των εκλεκτόρων.

Έχει συμβεί τέσσερις φορές στην αμερικανική ιστορία η πιο πρόσφατη περίπτωση ήταν το 2000, όταν ο τότε κυβερνήτης του Τέξας, Τζορτζ Μπους ο νεώτερος, κέρδισε την προεδρεία των ΗΠΑ,  από τον τότε δημοκρατικό αντίπαλο του Αλ Γκορ, που είχε πλειοψηφήσει σε αριθμό ψήφων του εκλογικού σώματος.

 **Εχει αναρτηθεί και στην ιστοσελίδα του ΑΘΗΝΑ 984