«Είναι αδύνατο για έναν άνθρωπο να μάθει ό,τι νομίζει ότι ξέρει ήδη», μας λέει ο Επίκτητος (50-138 μ.Χ.), αυτός ο «περίεργος» στωικός φιλόσοφος, που στο κέντρο της φιλοσοφίας του είχε βάλει τον άνθρωπο και την εκπαιδευτική αγωγή του.
Γιατί θυμήθηκα τον Επίκτητο; Παρακολουθώ τα δραματικά γεγονότα που συντελούνται στις ακτές της Μεσογείου. Λιβύη, Αίγυπτος και Συρία είναι τρεις χώρες που «έζησαν και ζουν» την περίφημη Αραβική Άνοιξη, που ξεκίνησε πριν από περίπου δύο χρόνια. Και θυμήθηκα τον Επίκτητο, διότι ξαναδιάβασα τις περισπούδαστες αναλύσεις και εκτιμήσεις πανεπιστημιακών, ειδικών αναλυτών, δημοσιογράφων και διπλωματών (όλοι ηχηρά και «χρυσοφόρα» ονόματα) και έφριξα όχι τόσο με τις «μπούρδες» που υποστήριζαν, αλλά με τη βεβαιότητα της ορθότητας των απόψεών τους, που έδιναν την εντύπωση ανθρώπου που κατέχει τη μόνη και μοναδική την εξ αποκαλύψεως Αλήθεια, την οποία μόλις και μετά βίας καταδέχεται να μοιραστεί με το απαίδευτο πόπολο!
Τι έγραφαν οι «υπέροχοι»; Ότι η Αραβική Άνοιξη θα γκρεμίσει την τυραννία και θα φέρει τη δημοκρατία. Ότι η φτώχεια και η καταπίεση του λαού θα ανήκει μόνο στο φαύλο παρελθόν. Ο λαός θα ασκεί πλέον την εξουσία. Η ελευθερία και ο σεβασμός των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών θα είναι τα θεμελιώδη συστατικά στοιχεία των νέων δημοκρατικών καθεστώτων, που θα εγκατασταθούν σε αυτά τα αραβο-μουσουλμανικά κράτη και άλλα ηχηρά παρόμοια…
Δικαιώθηκε από τις εξελίξεις, έστω και μία από αυτές τις βαρύγδουπες απόψεις των Ελλήνων αρθρογράφων-σχολιαστών και ειδικών επί διεθνών και διπλωματικών θεμάτων; Φυσικά, ΟΧΙ. Και όχι μόνο αυτό, αλλά σήμερα υποστηρίζουν ακριβώς τα αντίθετα οι «υπέροχοι» δοκησίσοφοι!
Αναφέρω την Αραβική Άνοιξη ως ένα από την πληθώρα των παραδειγμάτων, όπου η μεγαληγορία των «δήθεν» συνθλίβεται, χωρίς όμως το παραμικρό κόστος για τον «αμέριμνο παντογνώστη», που δεν γνωρίζει το νόημα της λέξης αυτοκριτική. Όμως, τι περιμένεις να ακούσεις από κάποιον που νομίζει ότι τα «ξέρει όλα»;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου