Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το «τρίγωνο αστάθειας» στα Βαλκάνια



Του Χρήστου Καπούτση


Δεν έχουμε την πολυτέλεια για μικροκομματικές επιλογές σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, ειδικά μάλιστα στα βόρεια σύνορά  μας,  όπου αναζωπυρώνεται ο Εθνικισμός και ο μεγαλοϊδεατισμός, που αυτή τη φορά ενισχύονται και από τον θρησκευτικό δογματισμό – φανατισμό.  Η ελληνική διπλωματία πρέπει να υπερβεί τις «αγκυλώσεις» του παρελθόντος και με πολιτικό ρεαλισμό να  «κλείσει»  τις εκκρεμότητες με τα γειτονικά κράτη, διασφαλίζοντας τα εθνικά μας συμφέροντα.

Η επικείμενη επίσκεψη σε Αθήνα και Σκόπια του ειδικού   διαμεσολαβητή  των Ηνωμένων Εθνών, Μάθιου Νίμιτς, προκειμένου να έχει  συνομιλίες με την ελληνική κυβέρνηση και την Κυβέρνηση της πΓΔ  Μακεδονίας, για το επίμαχο θέμα της ονομασίας της  FYROM, γίνεται σε μια κρίσιμη περίοδο για το μέλλον της Βαλκανικής.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ θα καταθέσει μια νέα πρόταση,  που εκτιμά ότι θα είναι και μια ρεαλιστική λύση στη διμερή εκκρεμότητα , που είναι το θέμα της ονομασίας του γειτονικού κράτους.
Ο κ. Νίμιτς τον περασμένο Νοέμβριο είχε καταθέσει σειρά προτάσεων-σκέψεων για εξεύρεση οριστικής λύσης στο θέμα της ονομασίας, κατά την κοινή συνάντησή του με τους αντιπροσώπους της Ελλάδας και της πΓΔΜ, πρέσβεις Αδαμάντιο Βασιλάκη και Ζόραν Γιόλεφσκι, στην έδρα του διεθνούς οργανισμού στη Νέα Υόρκη. Οι νέες προτάσεις ΝΙΜΙΤΣ έχουν «ωριμάσει» και οι Κυβερνήσεις των δυο ενδιαφερομένων κρατών έχουν ετοιμάσει τις αντιπροτάσεις τους,  που θα συζητηθούν τις επόμενες μέρες.
Σε δηλώσεις του  ο Μ. Νίμιτς  επιμένει  ότι υπάρχει «καλή διάθεση» και από τις δυο πλευρές για εξεύρεση λύσης.

Αναζωπυρώνεται ο Εθνικισμός

Με αφορμή την επίσκεψη ΝΙΜΙΤΣ το Σκοπιανό επανέρχεται στο πολιτικό προσκήνιο,  αλλά και τα προβλήματα που παραμένουν άλυτα στα βόρεια σύνορά μας.
Καταρχήν να επισημάνουμε ότι, αναζωπυρώνεται ο Εθνικισμός στα Δυτικά Βαλκάνια. Η λεγόμενη «μαύρη τρύπα των Βαλκανίων» που προσδιορίζεται γεωγραφικά από την  π.Γ.Δ. Μακεδονίας, τη νότια Σερβία και το Κόσσοβο, είναι και πάλι σε αναστάτωση.
Η αδυναμία της Σκοπιανής Κυβέρνησης του Ν. Γκρουέφσκι να υπερβεί το ελληνικό βέτο και να ενταχθεί η FYROM στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.,  έχει προκάλεσε σοβαρή πολιτική κρίση στο γειτονικό κράτος, με εμφανή πλέον τα διαλυτικά  φαινόμενα. 
Επίσης, οι Αλβανοί στην FYROM που αποτελούν το 30% του πληθυσμού της χώρας, προωθούν πολιτικές απόσχισης και ένωσής του με την Αλβανία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ηγέτης του αντιπολιτευόμενου αλβανικού Δημοκρατικού κόμματος, Μεχούντ Τάτσι προειδοποίησε την κυβέρνηση των Σκοπίων του Ν. Γκρουέφσκι, ότι είναι απαραίτητη νέα συμφωνία συνύπαρξης των δυο λαών στην FYROM,  «εφόσον η κυβέρνηση θέλει να αποφευχθεί ο διαμελισμός της χώρας».
Άλλωστε,  η Μεγάλη Αλβανία, κατά τον Αλβανό Πρωθυπουργό Σ. Μπερίσα , περιλαμβάνει, εκτός από τη σημερινή Αλβανία και την ελληνική Θεσπρωτία (Τσαμουρία), τη μισή FYROM (το μεγαλύτερο τμήμα των Σκοπίων, το Αρατσίνοβο, το Τέτοβο και το Κουμάνοβο, περιοχές όπου κατοικούν συμπαγείς αλβανικοί πληθυσμοί),  τη αλβανόφωνη νότια Σερβία (Πρέσεβο, Μπουγιάνοβατς και Μεντβέτζα) , το Κόσσοβο και το μεγαλύτερο μέρος του Μαυροβουνίου, όπου και εκεί κατοικούν Αλβανικής καταγωγής πολίτες.
Ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας  ο Sali Berisha  σε κοινή δήλωσή του  με τον ομόλογό του ηγέτη του Κοσσυφοπεδίου Hashim Thaci πριν από λίγες εβδομάδες στην Πρίστινα, υποσχέθηκαν  την ένωση όλων των Αλβανών της Βαλκανικής σε ενιαίο κράτος!!!
Επίσης, έμφαση έχουν δώσει τα διεθνή ΜΜΕ σε δήλωση του Αλβανού αρχηγού του DUI  (του αλβανικού κόμματος των Σκοπίων και κυβερνητικού εταίρου του Γκρουέφσκι) , Αλί Αχμέτι, που  προειδοποίησε  για τον κίνδυνο ενός ντόμινο, με αφετηρία τις εξελίξεις στο Κόσσοβο. Ο  Αλί Αχμέτι  προέβλεψε ότι εφόσον η  ένωση των περιοχών όπου κατοικούν Αλβανοί  επιβεβαιωθεί στην πράξη , τότε  στην πΓΔ Μακεδονίας  θα έχουμε πορεία προς την αποσταθεροποίηση ή την διάλυση του κράτους. Εξέλιξη μάλλον αναπόφευκτη,  αφού  θα συγκρουστούν δύο εθνικιστικές δυνάμεις, οι Αλβανοί και το κυβερνών εθνικιστικό κόμμα του Πρωθυπουργού Νίκολα  Γκρούεφσκι.
Επιπροσθέτως, η επεκτατική δυναμική του  Αλβανικού  εθνικισμού,   που ενισχύεται και από τον Ισλαμικό εξτρεμισμό, θα προκαλέσει συνθήκες αποσταθεροποίησης στα μη ισλαμικά κράτη της περιοχής (Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, Ελλάδας, Μαυροβουνίου, Σερβίας) , αλλά και τον περιορισμό  της πολιτικής επιρροής της Ρωσία στα κεντροδυτικά Βαλκάνια, που αποτελεί Στρατηγική επιλογή των ΗΠΑ.

Στο Κόσσοβο , η αντιπαράθεση των Αλβανοκοσοβάρων και των Σέρβων, αναθερμαίνεται και απειλεί, όχι μόνο τη σταθερότητα της περιοχής, αλλά και την αξιοπιστία των Θεσμικών οργάνων,  που  η διεθνής κοινότητα έχει εγκαταστήσει στο Κοσσυφοπέδιο.   
Τις σχέσεις των Σέρβων με τους αλβανοκοσοβάρους   και με τις ειρηνευτικές δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί στο Κόσσσοβο, μεταξύ αυτών και 400 ελλήνων στρατιωτικών που συγκροτούν την ΕΛΔΥΚΟ, επιβαρύνει δραματικά και η «περίεργη» απόφαση  από το  Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για την πρώην Γιουγκοσλαβία, που  απάλλαξε για δεύτερη φορά από όλες τις κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου τον πρώην διοικητή του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσόβου και πρώην πρωθυπουργό, Ραμούς Χαραντινά, προκαλώντας οργή στη Σερβία.
Ο Πρόεδρος της Σερβίας κ. Νίκολιτς δήλωσε ότι, είναι εντελώς «ανήθικο να έχουμε τον Χαραντινάι, πρωθυπουργό του Κοσσόβου ή διαπραγματευτή στο διάλογο για το μέλλον του Κοσσόβου» . Και ειδικά για το Β. Κόσσοβο  την περιοχή της Μητροβίτσας,  πάνω από τον ποταμό Υμπέρ που διασχίζει τη Μιτροβίτσα  και χωρίζει την πόλη στον Αλβανικό και Σέρβικό τομέα,  όπου εκεί η πλειοψηφία των κατοίκων είναι Σέρβοι, αλλά  έχουν υποστεί τα πάνδεινα από τον Χαραντινάι και  τους ουτσεκάδες του. (Έχω επισκεφτεί τη Μιτροβίτσα,  έχω περάσει τη γέφυρα του ποταμού Υμπέρ και πήγα στον Σερβικό τομέα,  έχω πιεί καφέ  στην ιστορική DOLCE και έχω ακούσει ανατριχιαστικές ιστορίες από τους Σέρβους για τη δράση του  Χαραντινάι).
Από την πλευρά του  ο   πρωθυπουργός του Κοσόβου, Χασίμ Θάτσι, πρώην οπλαρχηγός του UCK,  δήλωσε  ότι η απόφαση του Δικαστηρίου δικαιώνει τον αγώνα των αλβανοκοσοβάρων  εναντίον της Σερβίας!

Όλα αυτά δείχνουν ότι το 2013 θα είναι μια χρονιά δύσκολη για τη Βαλκανική Χερσόνησο. Γι’  αυτό και πρέπει,   η ελληνική διπλωματία να αναπτύξει μεγαλύτερη κινητικότητα. Και να ταφούν τα «πτώματα»   του παρελθόντος, που δηλητηριάζουν τις διμερές σχέσεις, ειδικά με τη FYROM. 




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα