Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ μέσω Ε.Ε.


 ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΠΟΥΤΣΗ

Μεγαλύτερη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης  στην αξιοποίηση των ενεργειακών αποθεμάτων της Ανατολικής Μεσογείου προωθεί ο πρωθυπουργός Α.Σαμαράς.  Στην κοινή συνέντευξη τύπου που έδωσε με τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδη στο Μέγαρο Μαξίμου,  ο Α. Σαμαράς τόνισε την ανάγκη για «κοινή ευρωπαϊκή πολιτική στο θέμα της εκμετάλλευσης της ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου και την προώθηση του συγκεκριμένου θέματος στους εταίρους μας, αφού τα ενεργειακά αποθέματα των δύο χωρών είναι και ενεργειακά αποθέματα της Ευρώπης». Ανέφερε ακόμη με έμφαση  ότι «συζητήσαμε για την ΑΟΖ της Κύπρου. Τον τελευταίο μήνα υπογράφηκαν μεγάλες συμφωνίες με εταιρίες, κάτι που αντικατοπτρίζει τις ευκαιρίες που διανοίγονται. Φυσικά η εκμετάλλευση της ΑΟΖ είναι απαράγραπτο δικαίωμα της Κύπρου».
Μετά την επίσκεψή του στην Τουρκία, ο Πρωθυπουργός Α.Σαμαράς επιχειρεί να αναδείξει  την Ευρωπαϊκή διάσταση, στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και την αξιοποίηση του υποθαλάσσιου ορυκτού  πλούτου,  που πιθανότατα να κρύβεται στο βυθό της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). «Το ελληνικό ή το κυπριακό πετρέλαιο ή φυσικό αέριο είναι “ευρωπαϊκό” φυσικό αέριο και “ευρωπαϊκό” πετρέλαιο» είπε ο πρωθυπουργός σε ομιλία του κατά τη διάρκεια συνεδρίασης στελεχών  του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος,  που έγινε πρόσφατα  σε Ξενοδοχείο στη Βουλιαγμένη. Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε λόγο για την “ανάγκη μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής στην Ευρώπη” ενώ επεσήμανε ότι, το  πετρέλαιο και το φυσικό αέριο,  που πιθανότατα διαθέτουν δυο κράτη-μέλη της Ε.Ε. (Ελλάδα και Κύπρος) ,  δεν αφορά μόνο την ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική, αλλά αφορά άμεσα και την κοινή εξωτερική πολιτική της Ε.Ε.  Είναι εμφανής η προσπάθεια του Πρωθυπουργού να εισάγει και να αναδείξει την ενέργεια ,  ως βασικό  άξονας στην ευρωπαϊκή διπλωματία και την κοινή εξωτερική πολίτικη και πολιτική Ασφάλειας της Ε.Ε.
Είναι σαφές ότι, ο Πρωθυπουργός Α. Σαμαράς προσπαθεί να απεγκλωβίσει  την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, από τα διμερή, μίζερα, δυσεπίλυτα και χρονίζοντα  ελληνοτουρκικά  προβλήματα και να την   αναβαθμίσει (την οριοθέτηση) σε πρόβλημα της Ε.Ε. με την Τουρκία.  
Ο Πρωθυπουργός ωθεί την Ε.Ε. σε ένα μάλλον αναγκαστικό πλαίσιο παρέμβασης, με το οποίο θα πρέπει να οριοθετήσει , ως Ε.Ε., τις θαλάσσιες Ζώνες στη Μεσόγειο , προκειμένου να αξιοποιηθούν οι ενεργειακές πηγές που έχουν εντοπιστεί, αλλά και οι  πιθανές πηγές ενέργειας,  που θα εμφανιστούν στο μέλλον. Άρα η Ελλάδα, θα μπορέσει μέσω Ε.Ε. , που έχει αποδεχτεί πλήρως την ισχύ του Δικαίου της Θάλασσας (1982), να οριοθετήσει την ΑΟΖ, εξασφαλίζοντας πολλαπλάσια οφέλη, απ’ ότι θα εξασφάλιζε, με μια  διμερή  συμφωνία με την Τουρκία, στην εξαιρετικά απίθανη περίπτωση,  που η Άγκυρα θα δεχότανε τις πρόνοιες του Δικαίου της Θάλασσας, όπως απαιτεί η Αθήνα.
Το σημαντικότερο είναι ότι, με αυτό το «άνοιγμα» του πρωθυπουργού, η Ε.Ε. και κυρίως η Γερμανία, αποκτούν, έστω έμμεσα,  πρόσβαση στις ενεργειακές πηγές  στην Ανατολική Μεσόγειο, άρα αποκτούν ρόλο στις γεωπολιτικές εξελίξεις , που αναμένονται ιδιαίτερα σημαντικές, στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Α. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής.
Πάντως υπάρχουν και διαφορετικές εκτιμήσεις, καθώς αρκετοί αναλυτές ισχυρίζονται  ότι,  η μετατροπή της ΑΟΖ στο Αιγαίο σε «ευρωπαϊκό» πρόβλημα, μπορεί να επιφυλάσσει οδυνηρές εκπλήξεις στην ελληνική πλευρά, διότι, επισημαίνουν, ότι, ούτε η Γαλλία, ούτε η Γερμανία και πολύ περισσότερο η Βρετανία, θα θελήσουν ποτέ να έρθουν σε ρήξη με την Τουρκία, να «υπονομεύσουν»  ζωτικά τουρκικά συμφέροντα, προκειμένου  να επωφεληθεί η Ελλάδα. Η Τουρκία έχει ήδη συνάψει ισχυρές διεθνείς συμμαχίες, για τις υποθαλάσσιες έρευνες που σχεδιάζει να πραγματοποιήσει σε διάφορες περιοχές της Μεσογείου, τις οποίες δεν είναι δυνατόν να αγνοήσει η Ε.Ε.
Και ακόμη, μια δυναμική  εμπλοκή   της ΕΕ , για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, πιθανότατα να οδηγήσει  το Αιγαίο ευθέως σε διχοτόμηση-συνεκμετάλλευση και την Ανατολική Μεσόγειο σε εκρηκτικές και απαράδεκτες θαλάσσιες διευθετήσεις, με πρώτο θύμα την Κυπριακή  Δημοκρατία!
Η Κυβέρνηση μετά την αποκάλυψη των προθέσεών της , να προχωρήσει σε μονομερή ανακήρυξη της ΑΟΖ καταθέτοντας συντεταγμένες στον ΟΗΕ,  αναδιπλώνεται μετά την διπλωματική «δυσαρέσκεια» των ΗΠΑ και  ιδιαίτερα μετά τη συνάντηση Σαμαρά – Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη. Η Κυβέρνηση  προκειμένου να αποφύγει δυσάρεστες εξελίξεις,  επιχειρεί να βάλει την ελληνική ΑΟΖ κάτω από τη λεγόμενη «ευρωπαϊκή» ομπρέλα.

Στρατιωτική Κινητικότητα στη Μεσόγειο

Στο πλαίσιο λοιπόν της κινητικότητας ισχυρών δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου διακυβεύονται ύψιστα Στρατηγικά, γεωπολιτικά και Ενεργειακά συμφέρονται, κάνουν αισθητή την παρουσία τους Πολεμικά πλοία από τις ενδιαφερόμενες χώρες.
      Γι’ αυτό ακριβώς, έχει ιδιαίτερο  ενδιαφέρον μια μεγάλη αεροναυτική άσκηση που γίνεται τώρα  στην Ανατολική Μεσόγειο με τη συμμετοχή της Ελλάδας, των ΗΠΑ και του Ισραήλ.   Από τους στόχους της άσκησης είναι,  η ασφάλεια των υποθαλάσσιων ερευνών και των  αγωγών μεταφορά φυσικού αεριού και πετρελαίου, όπως για παράδειγμα η αντιαεροπορική και υποβρυχιακή κάλυψη των εξεδρών που έχουν εγκατασταθεί για τις υποθαλάσσιες έρευνες.
Η στρατιωτική συνεργασία των τριών κρατών (ΗΠΑ-ΙΣΡΑΗΛ- ΕΛΛΑΔΑ), έχει και αναβαθμισμένη πολιτικο-διπλωματική διάσταση.   Προωθούνται και προστατεύονται κοινά συμφέροντα, στον ενεργειακό , γεωοικονομικό και γεωπολιτικό τομέα.
Από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού ανακοινώθηκε  ότι η  κοινή άσκηση “Noble Dina” , που θα ολοκληρωθεί στις 23 Μαρτίου, αποτελεί μέρος της συνεργασίας του Πολεμικού μας Ναυτικού με άλλες ναυτικές δυνάμεις , όπως του Ισραήλ και των ΗΠΑ, που έχει ως στόχο την προαγωγή των μεταξύ τους σχέσεων συνεργασίας.
Από τα ενδιαφέροντα στοιχεία της τριεθνούς αεροναυτικής άσκησης είναι η περιοχή στην οποία εξελίσσεται,  δηλαδή αυτή της Ν.Α. Μεσογείου,  καλύπτοντας όλη την θαλάσσια έκταση που βρίσκεται μεταξύ Κρήτης,  Ρόδου και Καστελόριζου , που αποτελεί  το «καυτό» ενεργειακό  τρίγωνο,  όπου η Τουρκία εγείρει διεκδικήσεις σε   βάρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Το ρωσικό ναυτικό

Η Ρωσία ετοιμάζεται, προκειμένου να έχει ισχυρή παρουσία στη Μεσόγειο. Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας  Σεργκέι Σοϊγκού  δήλωσε   ότι το ρωσικό Ναυτικό έχει όλες τις δυνατότητες για να δημιουργήσει έναν επιχειρησιακό σχηματισμό στη Μεσόγειο Θάλασσα.  Μάλιστα , το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Ria Novosti διευκρινίζει ότι, ο ρωσικός στόλος θα κάνει χρήση και θα εφοδιάζεται από λιμάνια της Ελλάδας, της Κύπρου, της Συρίας και του Μαυροβουνίου. Υπενθυμίζεται ότι η Ρωσία διαθέτει ήδη τεχνική βάση υποστήριξης στην Ταρτούς της Συρίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ένα από τα θέματα που θα συζητήσει ο πρωθυπουργός Α.Σαμαράς κατά την επικείμενη επίσκεψή του στη Μόσχα, θα είναι και οι ναυτικές διευκολύνσεις στο ρωσικό πολεμικό ναυτικό. Επίσης το Κρεμλίνο ετοιμάζει δελεαστική πρόταση για πολύπλευρη συνεργασία με  την Ελλάδα, όπου ο τομέας της  Ενέργειας  θα είναι ο πυρήνας της νέας ελληνορωσικής συμφωνίας.  Να προσθέσουμε ακόμη ότι, η Ρωσική η Gazprom  επιθυμεί να  αποκτήσει την ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ . Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ήταν και η συνάντηση του  πρωθυπουργού Α.Σαμαρά με τον ισχυρό άνδρα της Gazprom Aλεξέϊ Μίλερ, παρόντος του αντιπροσώπου της Gazprom στην Ελλάδα επιχειρηματία Δ.Κοπελούζου, που έγινε στο Μέγαρο Μαξίμου!
Πάντως η αμερικανική διπλωματία έχει σοβαρές αντιρρήσεις στην προοπτική ενεργειακής συνεργασίας Αθηνών  και Μόσχας, ενώ έχει εκφράσει τη διαφωνία της σε ενδεχόμενη συμφωνία  ελλιμενισμού και ανεφοδιασμού ρωσικών πλοίων σε Ελληνικά λιμάνια.  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα