Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΟΧΤΏ (8) ερωτήματα για την στρατιωτική επέμβαση στη Συρία.


του Χρήστου Α. Καπούτση

Αν υπήρχε κάποιος τρόπος να υποχρεώνονταν  οι αψίκοροι πολιτικοί ηγέτες και οι στρατηγοί  της πεφωτισμένης Δύσης,  ενώ προετοιμάζονται να πλήξουν με πυραύλους τη Συρία, να μελετήσουν εμβριθώς το «ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ» του Λ. Τολστόι, τότε πιθανότητα, να άλλαζε και  η ροή της Ιστορίας.
Διαβουλεύσεις, ενημερώσεις, μελέτη  απόρρητων  εγγράφων μυστικών υπηρεσιών, αναλύσεις και εκτιμήσεις ειδικών, στρατιωτικά  σχέδια,  δεκάδες άρθρα και σχόλια, αλλά   και πάμπολλες ραδιο-τηλεοπτικές εκπομπές σε όλα σχεδόν τα ΜΜΕ, αναφορικά με τη Συρία, φορτίζουν επικίνδυνα την ατμόσφαιρα με ένα ψυχροπολεμικό κλίμα, που είναι και ο προτελευταίο  στάδιο , πριν  από την Κόλαση του Πολέμου.


Ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν  συναντήθηκε με τον αμερικανό ομόλογό του Μπαράκ Ομπάμα στο περιθώριο της συνόδου της Ομάδας των 20 (G20) στην Αγία Πετρούπολη,  για να συζητήσουν για τη συριακή κρίση.  Kαι οι δυο ηγέτες, της ΡΩΣΙΑΣ και των ΗΠΑ,  συμφώνησαν,  ότι διαφωνούν. Ωστόσο, ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν ξεκαθάρισε  ότι η Ρωσία δεν επιθυμεί να παρασυρθεί σε έναν πόλεμο εξαιτίας της Συρίας. Διευκρίνισε όμως, ότι η Μόσχα θα συνεχίσει να προσφέρει   βοήθεια στη Δαμασκό και ότι θα σεβαστεί όλες τις συμφωνίες που έχει υπογράψει, ακόμη και αυτές που αφορούν τις προμήθειες στρατιωτικού υλικού. Για παράδειγμα, θα μπορούσε η Ρωσία, να προχωρήσει σε άμεση αποστολή και ανάπτυξη στη ΣΥΡΙΑ, του υπερσύγχρονου αντιαεροπορικού και αντιπυραυλικού S-300PMU2 και την επάνδρωσή τους με Ρώσους χειριστές, ώστε να δυσκολέψει πολύ, τα πυραυλικά σχέδια των αμερικανών.
Από πλευράς αμερικανών, η Σαμάνθα Πάουερ, η πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, δήλωσε ότι: «Έχουμε εξαντλήσει όλες τις εναλλακτικές μη στρατιωτικές επιλογές. Δεν μπορεί να μείνει αναπάντητα το αποτρόπαιο έγκλημα της χρήσης χημικών όπλων από τον ΑΣΑΝΤ. Το περιορισμένης διάρκειας στρατιωτικό χτύπημα είναι μονόδρομος». 
Στην πόλη Βίλνιους την πρωτεύουσα της Λιθουανίας, στο πλαίσιο Άτοπων Συνόδων συναντήθηκαν οι 28 Υπουργοί Εξωτερικών και ισάριθμοι υπουργοί Άμυνας της Ε.Ε. Βασικό θέμα των συνομιλιών η ΣΥΡΙΑ και τα σχέδια των αμερικανών, για στρατιωτική επέμβαση. Κατεγράφησαν διαφορετικές απόψεις μεταξύ των κρατών της Ε.Ε. Αρκετοί Υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας,  διατύπωσαν  σοβαρές επιφυλάξεις και διαφορετικές προσεγγίσεις, σχετικά με την  σκοπιμότητα , αλλά και για τις συνέπειες,  από μια στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Βασικά, θεωρήθηκαν ανεπαρκή τα στοιχεία, που στοχοποιούν τον δικτάτορα ΑΣΑΝΤ, για τη χρήση χημικών σε βάρος των άμαχων πολιτών του. Η Ε.Ε. δεν κατέληξε σε ομόφωνη απόφαση στήριξης της επιλογής των ΗΠΑ, να προχωρήσουν σε στρατιωτική επέμβαση στη Συρία.
Η επιφυλακτικότητα των Ευρωπαίων στα στρατιωτικά σχέδια των αμερικανών,  είναι εύκολα ανιχνεύσιμη και στην δήλωση που έκανε από το Βίλνιους ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών Β. Βενιζέλος: «Καταδικάζουμε όλοι απερίφραστα τη χρήση χημικών όπλων ως ειδεχθές έγκλημα και θέλουμε όλα να κινηθούν στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου.
- Έχουμε ένα καθαρό στόχο. Να διαφυλάξουμε την πολιτική διαδικασία, την προοπτική της Γενεύης ΙΙ. Έχουμε, όμως, δύο μεγάλες δυσκολίες. Η πρώτη είναι η αδυναμία του Συμβουλίου Ασφαλείας να λάβει αποφάσεις. Η δεύτερη και πιο ουσιαστική είναι η ίδια η πολύπλοκη και αντιφατική κατάσταση που υπάρχει στη Συρία πριν και μετά τη χρήση χημικών όπλων.»
Σε κάθε περίπτωση, η χρήση χημικών όπλων αποτελεί το απεχθέστερο μέσο εξόντωσης ανθρώπων και είναι ότι πιο διεστραμμένο  έχει επινοήσει ο αιμοβόρος «άνθρωπος».

Ερωτήματα ενόψει της αμερικανικής επέμβασης στη Συρία
                                        
Ενόψει λοιπόν της πιθανής, αλλά όχι και σίγουρης, στρατιωτικής δράσης των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία, θα πρέπει να διευκρινίσουμε τα εξής:
·        1.       Η στρατιωτική επέμβαση των αμερικανών στη Συρία, είναι εκτός του πλαισίου της διεθνούς νομιμότητας, αφού δεν έχει την έγκριση του Σ.Α. του ΟΗΕ, αλλά και ενώσεων κρατών, όπως της Ε.Ε. και του Αραβικού Συνδέσμου. Εμπεδώνεται η άποψη, ότι στη σημερινή διεθνή πραγματικότητα, η υπερδύναμη (ΗΠΑ) καθορίζει ποιος είναι ο διεθνής ταραξίας και ποια ποινή θα πρέπει να του επιβληθεί και όχι τα αρμόδια διεθνή δικαιοδοτικά όργανα. Η εξέλιξη αυτή συνιστά εν τοις πράγμασι υποβάθμιση στην καθολική εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου ή όχι;
·        2. Η στρατιωτική – πυραυλική (τόμαχοκ) επίθεση στη Συρία, πιθανότατα να προκαλέσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις, αφού δεν είναι προβλέψιμη η αντίδραση της Ρωσίας και κυρίως,  η στρατιωτική αντίδραση του Ιράν και της Χεζμπολάχ.  Το ενδεχόμενο γενικότερης ανάφλεξης , είναι μόνο θεωρητικό;   
·        3. Οι αμερικανικοί πύραυλοι που θα πέσουν στη Συρία, πιθανότατα θα προκαλέσουν και εκατόμβη θυμάτων, μεταξύ των αμάχων. Η αμερικανική Κυβέρνηση , στην περίπτωση αυτή, θα «εισπράξει» την κατακραυγή της Διεθνούς Κοινής Γνώμης. Και ακόμη: η στρατιωτική δράση στη ΣΥΡΙΑ, δεν είναι δημοφιλής ούτε καν στην αμερικανική κοινή γνώμη, μετά το φιάσκο της εισβολής των αμερικανών στο ΙΡΑΚ και το Αφγανιστάν. Άραγε, τα ανθρώπινα θύματα των αμερικανικών ΤΟΜΑΧΟΚ είναι διαφορετικά, από τα θύματα του ΑΣΑΝΤ ή των αντικαθεστωτικών;

·        4. Οι αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους, στηρίζουν στρατιωτικά και οικονομικά τους αντικαθεστωτικούς, αυτόν τον συρφετό τζιχαντιστών, φανατικών ισλαμιστών, τρομοκρατών, μισθοφόρων και επαγγελματιών δολοφόνων,  που επιδιώκουν να ανατρέψουν, το αδιαμφισβήτητα δικτατορικό καθεστώς του Άσαντ.  Δηλαδή,  οι αντικαθεστωτικοί, είναι πιο Δημοκράτες από τον ΑΣΑΝΤ;  Όσοι παρακολουθήσαμε τα πρόσφατα φρικιαστικά γεγονότα όπου πρωταγωνιστούσαν αντικαθεστωτικοί πολέμαρχοι, δεν έχουμε την άποψη ότι εμφορούνται από υψηλά ανθρωπιστικά ιδεώδη. Η διαπίστωση αυτή, φυσικά και δεν απενεχοποιεί τα δικτατορικό και εγκληματικό καθεστώς ΑΣΑΝΤ …
·        5. Έχουμε σκεφτεί τι θα συμβεί, αν τα  χημικά όπλα που διαθέτει ο Συριακός Στρατός, πέσουν στα χέρια φανατικών ισλαμιστών ή ομάδων με σχέσεις με την ΑΛ-ΚΑΙΝΤΑ; Δυστυχώς, υπάρχουν και τέτοιες ομάδες στο συνονθύλευμα των αντικαθεστωτικών που ενισχύονται  πολλαπλώς από τη Δύση.
·        6. Ποια θα είναι η συμπεριφορά των αντικαθεστωτικών, όταν πάρουν την εξουσία από τον ΑΣΑΝΤ, απέναντι στις μειονότητες , όπως στους Χριστιανούς, τους Έλληνο-ορθόδοξους, τους  Αλαουίτες,  αλλά και τους Κούρδους; Ποια τύχη θα επιφυλάξουν οι φανατικοί ισλαμιστές, στο πρεσβυγενές και  παλαίφατο ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας, που βρίσκεται στη Δαμασκό;
·        7. Η σχεδιαζόμενη από τους αμερικανούς επίθεση στη Συρία και η ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, έχει γεωστρατηγικούς στόχους. Αποσκοπεί στον  έλεγχο των υδρογονανθράκων (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) , αλλά και των ενεργειακών οδών μεταφοράς της ενέργειας, στην περιοχή της Α. Μεσογείου. Και ακόμη, την αποδυνάμωση του ΙΡΑΝ και της Χεζμπολαχ. Μήπως όμως, η χρήση των χημικών, είτε από τον Άσαντ, είτε από τους αντικαθεστωτικούς, δεν είναι παρά η αφορμή ή το πρόσχημα, προκειμένου οι αμερικανοί να υλοποιήσουν τα Στρατηγικά τους σχέδια; 
·        8. το πρόβλημα της Συρίας είναι πολυδιάστατο και συνδέεται με γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς, με οικονομικά και ενεργειακά συμφέροντα, με θρησκευτικούς φανατισμούς, ιδιαίτερα μεταξύ σουνιτών και σιιτών , που και αυτοί εφέλκονται από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα των ισχυρών και πλούσιων Κρατών της Αραβικής Χερσονήσου. Διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα, οικονομικά , ενεργειακά, γεωστρατηγικά και άλλα,  που σχετίζονται με την  μεταβίβαση  της πολιτικής εξουσίας στον δογματικό Ισλαμισμό. Άραγε, η στρατιωτική επέμβαση των αμερικανών στη Συρία, ποια συμφέροντα ή ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετεί;  Ποιοι θα επωφεληθούν;  

ΚΑΙ μια λεπτομέρεια: Στα σχέδια  των αμερικανών είναι να εκτοξεύσουν από πλοία και υποβρύχια έναν αριθμό από  300 μέχρι 500 πυραύλους τομαχοκ. Εναντίον ποιων στόχων; Αφού είναι ήδη γνωστό,  ότι ο Συριακός στρατός έχει προχωρήσει σε διασπορά του συμβατικού και χημικού οπλοστάσιο του, καθώς και των Κέντρων Διοίκησης και των Επιτελείων του. Τι θα πλήξουν οι ΤΟΜΑΧΟΚ άδειες αποθήκες και άδεια  κτήρια; Αν όμως υπολογίσουμε ότι, ο κάθε ΤΟΜΑΧΟΚ κοστίζει 12 εκατ. ευρώ, οι 500 πύραυλοι Τομαχοκ κοστίζουν 6 δισεκ ευρώ. Καθόλου άσχημα,  για τις Αμερικανικές Πολεμικές Βιομηχανίες,  να προωθήσουν το στοκ των πυραύλων που διαθέτουν και να εξασφαλίσουν νέες παραγγελίες…  Και με τους ανθρώπους , τα θύματα, των πυραυλικών επιθέσεων, τι θα γίνει; Μα για ανθρώπους θα μιλάμε τώρα; δεν  προέχει το κέδρος του  στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος;

Ο βαθμός συμμετοχής της Ελλάδα 
 
Στα αμερικανικά στρατιωτικά σχέδια για τη Συρία, η Ελλάδα θα έχει ενεργό συμμετοχή;
 Η αεροναυτική βάση της Σούδας, θα έχει κεντρικό επιτελικό ρόλο στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία. Ποιο είναι όμως το καθεστώς που ισχύει στη Σούδα και κυρίως, πόσο η αξιοποίηση της Σούδας σχετίζεται με την ενεργό συμμετοχή ή όχι της Ελλάδας στις στρατιωτικές  επιχειρήσεις στη Συρία;   
    Σύμφωνα με την ελληνο-αμερικανική συμφωνία, «Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ των Κυβερνήσεων της ελληνικής Δημοκρατίας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής» που υπογράφτηκε το 1990 από τον τότε Πρωθυπουργό Κ.Μητσοτάκη και τον Υπουργό Εξωτερικών και σημερινό Πρωθυπουργό Α. Σαμαρά, συνάγεται το εξής  (άρθρα 1,4,5):
Η  παραχώρηση των Στρατιωτικών βάσεων που βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια (Σούδα, Καλαμάτα, Ταμπάκη, Άραξο και αλλού),  για επιθετικές στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον οιουδήποτε κράτους (άρα και της Συρίας)  , απαιτεί έγκριση της Ελληνικής Κυβέρνησης. Επομένως, η χρησιμοποίηση αυτών των βάσεων, συνιστά άμεση εμπλοκή της πατρίδας μας. Φυσικά προβάλλεται το ευλογοφανές άλλοθι, ότι «η Ελλάδα τηρεί τις συμμαχικές υποχρεώσεις της»,  που απορρέουν από την συμφωνία που υπογράψαμε σχετικά με το καθεστώς λειτουργίας των στρατιωτικών βάσεων. Διευκρινίζουμε, ότι σύμφωνα με την ελληνοαμερικανική συμφωνία, η παροχή διευκολύνσεων αφορά την εξυπηρέτηση αμυντικών ή ειρηνικών στόχων.  Η επίθεση στη Συρία, είναι καθαρά επιθετική ενέργεια και προκειμένου να ισχύσει το καθεστώς των διευκολύνσεων, θα πρέπει να έχει την έγκριση της Ελλάδας!

Επομένως, η  θέση της Ελλάδας,  απέναντι στη κρίση της Συρίας,  θα πρέπει να επανεξεταστεί , κυρίως σχετικά με την  υποστήριξη, στα επεμβατικά στρατιωτικά σχέδια των αμερικανών. Ποιο θα είναι το όφελος της Ελλάδας, από την στρατιωτική επέμβαση των αμερικανών στη Συρία;
Προσωπικά εκτιμώ   ότι το συμφέρον της Ελλάδας, είναι,  να συμβάλει ενεργά, μέσω διπλωματικών πρωτοβουλιών, στην κατεύθυνση της πολιτικής λύσης του προβλήματος της Συρίας.
Επιμένω μετά φορτικότητας ότι, η στρατιωτική επιλογή είναι η χειρότερη  επιλογή , για να αντιμετωπιστεί η κρίση στη ΣΥΡΙΑ.



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα