Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΝΑΛΥΣΗ Ανεπαρκής η αμερικανο-ρωσική συμφωνία για τη Συρία.


του Χρήστου Α. Καπούτση

«Το μυστικό της διεθνούς πολιτικής είναι να κλείσεις μια καλή συμφωνία με τη Ρωσία, είχε πει ο Όττο Φον Μπίσμαρκ (1815-1898 Γερμανός καγκελάριος).  Και πράγματι , έχουμε  μια καταρχήν συμφωνία της ΡΩΣΙΑΣ και των ΗΠΑ  για τη Συρία, που αποτελεί τομή στις διπλωματικές σχέσεις.
Οι Υπουργοί Εξωτερικών, ο αμερικανός  Τζον Κέρι  και ο  ρώσος ομόλογός του Σεργκέι Λαβρόφ, αλλά και ο απεσταλμένος του Γ.Γ του ΟΗΕ, συμφώνησαν ότι, η Κυβέρνηση της Συρίας θα πρέπει να υποβάλει μία "πλήρη καταγραφή" του χημικού  οπλοστασίου της εντός μίας εβδομάδας. Οι ΗΠΑ και η Ρωσία συμφώνησαν ότι,  η Συρία θα πρέπει να επιτρέψει την πρόσβαση στους επιθεωρητές των Ηνωμένων Εθνών, το αργότερο μέχρι τον Νοέμβριο και ότι η καταστροφή του χημικού της οπλοστασίου θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα μέσα της επόμενης χρονιάς.
Από τις μέχρι τώρα έρευνες των επιθεωρητών του ΟΗΕ, επιβεβαιώνεται η χρήση χημικών κατά αμάχων, αλλά  δεν  ανακοινώνεται  ο υπεύθυνος της χημικής επίθεσης, κυρίως για λόγους πολιτικούς. Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ  Μπαν κι Μουν και ο Αμερικανός Πρόεδρος  Μπ. Ομπάμα συμφωνούν ότι ο Ασαντ είναι ο  υπεύθυνος, αλλά η ο Ρώσος Πρόεδρος Β.Πούτιν,  επιμένει ότι είναι έργο των ανταρτών αντικαθεστωτικών.
Η Συρία διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα χημικά οπλοστάσια  στον κόσμο. Το 1993 υπογράφτηκε  συνθήκη χημικού αφοπλισμού, στα πλαίσια του ΟΗΕ. Μέχρι σήμερα,  189 χώρες  έχουν υπογράψει και επικυρώσει αυτή την πολύ σημαντική συμφωνία. Αρνούνται να την υπογράψουν,  η Συρία, το νότιο Σουδάν, η βόρειος Κορέα, η Αγκόλα και η Αίγυπτος!!  Επισημαίνουμε ότι,  ο Άσαντ υποστηρίζει ότι τα χημικά όπλα που περιλαμβάνονται στο   οπλοστάσιο της Συρίας,   αποτελούν  την βασική αποτρεπτική της δύναμη,  εναντίον των πυρηνικών όπλων του Ισραήλ.
Ωστόσο, «η  συμφωνία για το συριακό χημικό οπλοστάσιο στην οποία κατέληξαν  ΗΠΑ και Ρωσία δεν αναφέρει τίποτα σχετικά με την πιθανή χρήση βίας σε περίπτωση μη συμμόρφωσης της Συρίας», διευκρίνισε  ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ!!  Πρόκειται για μια δήλωση, που πιθανότατα να εντάσσεται στις  «σκοτεινές» πτυχές της αμερικανο-ρωσικής συμφωνίας και συνεπώς, χρήζει περαιτέρω διασαφηνίσεων.
Υπάρχουν όμως και άλλες ουσιαστικές  επιφυλάξεις,  για την αποτελεσματικότητα αυτής της αμερικανο-ρωσικής συμφωνίας, για τον έλεγχο του χημικού οπλοστασίου της Συρίας.  Κυρίως, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αυτή η συμφωνία θα εφαρμοστεί και ότι, θα συμβάλει στον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, που είναι άλλωστε και το ζητούμενο. Διαφωνούν με την αμερικανο-ρωσική συμφωνία οι αντικαθεστωτικοί  (υποστηρίζονται από την  Σαουδική  Αραβία και την ΑΛ-ΚΑΙΝΤΑ,  με την  ΑΛ ΝΟΥΣΡΑ και την  ISIL να κυριαρχούν  μεταξύ των  σκληροπυρηνικών αντικαθεστωτικών ισλαμιστών),  που δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν τον εμφύλιο, μέχρι την   ανατροπή  του ΑΣΑΝΤ. Από την πλευρά του, ο  Δικτάτορας της Συρίας Μπασάαρ Αλ Ασαντ δήλωσε,  ότι  θα συμμορφωθεί  με τους όρους της συμφωνίας, που έχουν στόχο τον  αφοπλισμό του χημικού οπλοστασίου του Στρατού της Συρίας.  

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα καλωσόρισε τη  συμφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας,  που αποσκοπεί στην απόκτηση ελέγχου στα συριακά χημικά όπλα,  προειδοποίησε όμως, πως αν αποτύχει η διπλωματία,  οι ΗΠΑ παραμένουν έτοιμες να δράσουν. Οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται στην περιοχή της Α. Μεσογείου,  παραμένουν σε πολεμική ετοιμότητα. 
Αλλά, όπως είναι σήμερα η κατάσταση στη Συρία, είτε υπάρξει,  είτε δεν υπάρξει, περιορισμένη στρατιωτική δράση των αμερικανών και των συμμάχων τους (πυραυλική επίθεση με ΤΟΜΑΧΟΚ), εναντίον  στρατιωτικών στόχων, τα αποτελέσματα θα είναι μάλλον πενιχρά. Το σημαντικότερο είναι ότι,  δεν θα σταματήσει ο εμφύλιος πόλεμος που μαίνεται με ιδιαίτερη αγριότητα στη  Συρία. 
Σε περίπτωση που οι αμερικανοί επιλέξουν τη στρατιωτική δράση, τότε, θα  αυξήσουν τον αριθμό των ανθρώπινων απωλειών, κυρίως από την πλευρά του αλαουιτικού καθεστώτος, πιθανόν να  καταστρέψουν ένα μέρος του χημικού οπλοστασίου του Άσσαντ,  σίγουρα θα προκαλέσουν,  για άλλη μια φορά μαζικά μεταναστευτικά ρεύματα από τη Συρία. Μετά όμως, ο εμφύλιος θα συνεχισθεί με αμείωτο ρυθμό,  ένταση και βαρβαρότητα. Και υπάρχει και κάτι ακόμη χειρότερο, η αμερικανική στρατιωτική επέμβαση, πιθανότατα να προκαλέσει την αντίδραση της Ρωσίας, του ΙΡΑΝ και της οργάνωσης ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ του Λιβάνου, και η κατάσταση,  να ξεφύγει από κάθε έλεγχο!!
Επιπλέον, η χρονική παράταση του κέρδισε η διπλωματία, είναι πολύ πιθανόν να αξιοποιηθεί, προκειμένου η Δύση να ενισχύσει με βαρύ οπλισμό τους Σύρους αντικαθεστωτικούς και η Ρωσία, να εφοδιάσει το καθεστώς ΑΣΑΝΤ με υπερσύγχρονα αντιαεροπορικά και αντιπυραυλικά συστήματα, που θα δυσκολέψουν,  πιθανή στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ!!
Όμως, η κρίση στη Συρία είναι εξαιρετικά πολύπλοκη, καθώς διακυβεύονται ύψιστα Στρατηγικά , ενεργειακά, οικονομικά  και γεωπολιτικά συμφέροντα, ισχυρών παραγόντων του πολιτικο-στρατιωτικού και ενεργειακού «παιγνίου».
Είναι σαφές ότι, πέρα  από τη  στρατιωτική, εμφυλιο-συγκρουσιακή και πολιτικο-διπλωματική  πλευρά της κρίσης , υπάρχει και ο κεφαλαιώδους σημασίας τομέας της ενέργειας και της ασφάλειας των οδών (θαλασσίων και χερσαίων) μεταφοράς του πετρελαίου και του φυσικού αερίου από την Α.  Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή προς τη Δύση (ΗΠΑ και Κεντροδυτική Ευρώπη). ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ ΑΙΓΥΠΤΟΣ κατέχουν κορυφαία γεωστρατηγική  θέση, σε θέματα ενεργείας και ασφαλούς μεταφοράς της Ενέργειας. Επίσης,  η ενεργός ανάμειξη της Σαουδικής Αραβίας στον εμφύλιο της Συρίας, ενισχύοντας τους φανατικούς σουνίτες, σχετίζεται με την σκληρή αντιπαλότητα , σουνιτών – σιιτών, δηλαδή Σαουδικής Αραβίας – ΙΡΑΝ, για την Θεολογική   επικυριαρχία στο Ισλαμικό Δόγμα και επομένως, στον  Θεοκρατικό αραβο-μουσουλμανικό Κόσμο.

Επομένως, είναι πιο σημαντικό, να σταματήσει ο εμφύλιος, τώρα άμεσα, με οποιανδήποτε τρόπο και μετά να γίνει ο αφοπλισμός του Στρατού της Συρίας, από ΟΛΑ τα χημικά όπλα, που σήμερα έχει καλά φυλαγμένα και διασκορπισμένα, ώστε να μην εντοπίζονται εύκολα.
Η  βαναυσότητα και η βαρβαρότητα των αντιμαχομένων, και του Στρατού της Συρίας αλλά και των αντικαθεστωτικών, ίσως να είναι το ίδιο επικίνδυνες με τα χημικά όπλα.  Και ο εμφύλιος στη Συρία  μπορεί να σταματήσει, με ουσιαστική παρέμβαση της Διεθνούς Κοινότητας. Δηλαδή, Απόφαση του Σ.Α. του ΟΗΕ για την ανάπτυξη Ειρηνευτικών στρατιωτικών Δυνάμεων στο έδαφος της Συρίας, την οποία θα υποστηρίξουν ο Αραβικός Σύνδεσμος, το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε.  και υποχρεωτική εκεχειρία μεταξύ των αντιμαχομένων, ώστε να ακολουθήσει το επόμενο στάδιο, που είναι η  πολιτική λύσης της Συριακής κρίσης, ως αποτέλεσμα συμβιβασμών και αμοιβαίων υποχωρήσεων.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα