Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο χημικός εφιάλτης … στη «γειτονιά μας»

του Χρήστου Α. Καπούτση

Η χρήση χημικών όπλων εναντίον αμάχων πολιτών, για την επίτευξη πολιτικών ή στρατιωτικών στόχων,  όπως γίνεται  στη Συρία, είναι αποτρόπαιο, είναι ειδεχθές  έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας. Παρόμοιας βαρύτητας με τα εγκλήματα  ολοκληρωτικών ιδεολογικών συστημάτων και μηχανισμών , όπως του μοναρχοφασισμού ,  του χιτλερισμού (και στη σύγχρονη μορφή του «χρυσαυγητισμού»), του σταλινισμού,  του στρατό-καπιταλισμού («ανθρωπιστικοί» βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ, «ειρηνευτικές» στρατιωτικές αποστολές), του απαρτχάιντ (ρατσισμού), του θρησκευτικού εξτρεμισμού και  της φονικής μισαλλοδοξίας θρησκευτικών δογμάτων , των στρατιωτικών δικτατοριών, καθώς επίσης και του σύγχρονου οικονομικού μοντέλου του νεοφιλελευθερισμού (σχολή Μίλτον Φρίντμαν),  όπου στην ακραία του μορφή αποδέχεται την πλήρη εξαθλίωση έως και τον αφανισμό κοινωνικών συνόλων χάριν της ευημερίας των «νεοσυντηρητικών» της ολιγαρχίας του χρήματος .  Δυσκολεύομαι να προσθέσω και το ρόλο των ΜΜΕ , για  συναυτουργία  στη διάπραξη παρόμοιων εγκλημάτων από το 1970 μέχρι και σήμερα, αλλά με λυτρώνει ο  Umberto Eco που έγραψε ότι:  «Σήμερα,  μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς, από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση».

Και νέο  έγκλημα
Την προηγούμενη   Παρασκευή   (11 Απριλίου) είχαμε νέα  επίθεση με χημικά στη Συρία, στο χωριό Καφρ Ζίτα στην επαρχία Χάμα, με δεκάδες θύματα.  Είναι συγκλονιστικές οι εικόνες των παραμορφωμένων σωμάτων , ειδικά μικρών παιδιών,  που κάνουν το γύρο του διαδικτύου, μεταφέροντας τη φρίκη  από τη χρήση των Χημικών σε κάθε οθόνη υπολογιστή.    Η συριακή αντιπολίτευση καταγγέλλει το καθεστώς Άσαντ για τη χρήση χημικών , ενώ η κυβέρνηση της Συρίας υποστηρίζει,  ότι πρόκειται για μία ακόμη προβοκάτσια της ένοπλης συριακής αντιπολίτευσης. Όπως έγινε γνωστό, Χημικά δεν διαθέτει μόνο ο Κυβερνητικός Στρατός της Συρίας, αλλά και η ακραία ισλαμική οργάνωση, «Το Μέτωπο Αλ Νούρσα», που είναι μια  οργάνωση προσκείμενη στην διαβόητη τρομοκρατική οργάνωση ΑΛ-ΚΑΙΝΤΑ.


οπορτουνισμός ηγετών
Όμως υπάρχει και μια ακόμη , απάνθρωπη διάσταση της χρήσης χημικών εναντίον ανθρώπων, που συνδέεται με γεωπολιτικές σκοπιμότητες ή με την προώθηση προσωπικών φιλοδοξιών  οπορτουνιστών πολιτικών ηγετών.  
Το περιοδικό London Review of Books , δημοσίευσε πρόσφατα,  ένα εκτενές ρεπορτάζ για τα Χημικά στη Συρία  του  76χρονου   ο Σέιμουρ Χερς,  που παραμένει κορυφαίος στο είδος  της ερευνητικής δημοσιογραφίας, με μεγάλες επιτυχίες , όπως η αποκάλυψη για τα βασανιστήρια Ιρακινών στο Αμπού Γκραΐμπ από αμερικανούς πεζοναύτες.  Σε αυτό το ρεπορτάζ , ο Σέιμουρ Χερς, αποκαλύπτει ότι η φονική επίθεση με χημικά αέρια στο προάστιο της συριακής πρωτεύουσας Γούτα, στις 21 Αυγούστου του 2013, δεν ήταν έργο του καθεστώτος Άσαντ, όπως έγραψαν τα περισσότερο διεθνή ΜΜΕ. Πραγματοποιήθηκε, υποστηρίζεις ο Σ. Χερς, από φανατικούς ισλαμιστές της αντιπολίτευσης (τρομοκρατική οργάνωση  Αλ Νούρσα ), υπό την καθοδήγηση των μυστικών υπηρεσιών του της Τουρκίας με εντολή του Ισλαμιστή Πρωθυπουργού Τ. Ερντογάν, ο οποίος προσπάθησε με αυτήν την «προβοκάτσια» να παρασύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες στον πόλεμο, εναντίον της Συρίας, για την ανατροπή του καθεστώτος του Μπ. Αλ Άσαντ! Οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και της Βρετανίας, αποκάλυψαν την προβοκάτσια ΕΡΝΤΟΓΑΝ, και αυτός είναι ο βασικός λόγος που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπ. Ομπάμα,  αποφάσισε να μην προχωρήσει στην στρατιωτική δράση στη Συρία, όπου αμερικανοί πεζοναύτες θα μάχονταν  πλάι-πλάι με τζιχαντιστές μαχητές παρακλαδιών τη ΑΛ – ΚΑΙΝΤΑ, για την ανατροπή του ΑΣΑΝΤ , και  προτίμησε να προσχωρήσει σε μια συμφωνία με τη Ρωσία, με στόχο τη διπλωματική λύση στο Συριακό πρόβλημα.

Προχωρεί ο αφοπλισμός
Σχετικά με τον χημικό αφοπλισμό της Συρίας, το πρόγραμμα, όπως περιγράφεται στη συμφωνία ΗΠΑ-ΡΩΣΙΑΣ- ΟΗΕ - ΣΥΡΙΑΣ, προχωρεί ικανοποιητικά, σύμφωνα με τους εντεταλμένους  επιθεωρητές του ΟΗΕ.
Περίπου το 70%  από τα χημικά όπλα που έχουν δηλωθεί από την Κυβέρνηση της Συρίας,  ή έχουν εντοπιστεί από τους επιθεωρητές του ΟΗΕ,  έχουν ήδη  μεταφερθεί εκτός της Συρίας μετά τη φόρτωση ακόμη δύο πλοίων την προηγούμενη εβδομάδα στο λιμάνι της Λαττάκειας στη Μεσόγειο ,  σύμφωνα με έκθεση από τη διεθνή ομάδα,  που επιβλέπει τη διαδικασία του Χημικού αφοπλισμού της ΣΥΡΙΑΣ. Υπολογίζεται ότι, το χημικό οπλοστάσιο της Συρίας περιλαμβάνει  1.200 τόνους χημικών ουσιών, μεταξύ αυτών και  το αέριο Sarin και το αέριο  της «μουστάρδας», που είναι άκρως τοξικά.

«Παρεμπιπτόντως»  ….
Από την Επιτροπή Χημικών τού ΟΗΕ αποφασίστηκε, τα χημικά της Συρίας,  να αδρανοποιηθούν με τη μέθοδο της υδρόλυσης, δηλαδή αραίωση με ζεστό νερό και χλώριο συν άλλων διαλυτικών στοιχείων ή ενώσεων. Μετά την υδρόλυση, ο όγκος των  αδρανοποιημένων χημικών, που μπορεί να είναι και πολλαπλάσιος  του αρχικού, πρόκειται να παραδοθεί σε ιδιωτικές εταιρείες,  για περαιτέρω επεξεργασία και αποθήκευση , σε χώρο που ακόμη δεν έχει βρεθεί. 
Ειδικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η  «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων με τη μέθοδο της υδρόλυσης στη θάλασσα είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και θα έχει απρόβλεπτες επιπτώσεις για το ευρύτερο περιβάλλον της Μεσογείου και για τους πληθυσμούς της Ελλάδας, της Λιβύης, της Ιταλίας και της Μάλτας, εφόσον φυσικά υπάρξει διαρροή των υποπροϊόντων της υδρόλυσης στη Θάλασσα!
 Η τρόπος και ο τόπος καταστροφής  των Χημικών της Συρίας, εξελίσσεται σε μείζον περιβαλλοντικό,  διπλωματικό , αλλά και οικονομικό θέμα.
Τα χημικά της Συρίας, θα μεταφορτωθούν  σε πλοίο του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ και  θα καταστραφούν με τη μέθοδο της υδρόλυσης  , στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κρήτης , Μάλτας και Ιταλίας .
Σύμφωνα με μελέτη  καθηγητών  του Πανεπιστημίου και του Πολυτεχνείου Κρήτης,  η μέθοδος της υδρόλυσης αφήνει χημικά απόβλητα,  που αν αφεθούν ή «διαρρεύσουν» στη θάλασσα, θα μολυνθεί για δεκαετίας το θαλάσσιο περιβάλλον.  Εύλογη λοιπόν η ανησυχία των τοπικών και αυτό- διοικητικών φορέων της Κρήτης.
Το θέμα συζητήθηκε  την περασμένη Παρασκευή   στη ΒΟΥΛΗ.  Ο υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Κούρκουλας, απαντώντας στη σχετική επερώτηση 51 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ παρείχε τη διαβεβαίωση ότι στο πλοίο του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, όπου θα γίνει η υδρόλυση των χημικών  της Συρίας , έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα ασφάλειας, ώστε να μηδενιστεί η πιθανότητα μόλυνσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος  .
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επεσήμαναν ότι έστω και την ύστατη στιγμή θα πρέπει να ματαιωθεί η διαδικασία καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας στη θαλάσσια περιοχή της Μεσογείου, τη στιγμή που για πρώτη φορά επιχειρείται εξουδετέρωση χημικών όπλων με τη μέθοδο της υδρόλυσης εν πλω, εγχείρημα το οποίο  εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία, το θαλάσσιο οικοσύστημα, την αλιεία και τον τουρισμό στην χώρα μας. 
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι δεν έκανε απολύτως καμία προσπάθεια αποφυγής και αποτροπής της  όλης επιχείρησης,   ειδικά σε μια περίοδο που η χώρα μας έχει αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Δ. Κούρκουλας επικαλέστηκε τις διαβεβαιώσεις των εμπλεκόμενων κυβερνήσεων και του αρμόδιου Οργανισμού του ΟΗΕ, ότι τα χημικά απόβλητα δεν θα ριχτούν στη θάλασσα της Μεσογείου.  
Επειδή πρόκειται για  πολύ σοβαρό το θέμα,  απαιτούνται πρόσθετες εγγυήσεις από την Κυβέρνηση . Διότι απειλείται και το θαλάσσιο περιβάλλον, αλλά και η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας , που είναι  ο Τουρισμός.







Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα