Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ψυχροπολεμικές διαστάσεις παίρνει η κρίση στην Ουκρανία

Του Χρήστου Καπούτση
Επιδεινώνεται  η κρίση στην Ουκρανία  και αυξάνονται οι πιθανότητες γενικευμένης αποσταθεροποίησης της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής. Οι προσπάθειες για διπλωματική λύση της ουκρανικής κρίσης, δεν είναι, μέχρι σήμερα, καρποφόρες.  Η επίδειξη στρατιωτικής ισχύος, είτε από ΡΩΣΙΑ, είτε από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ ή και στρατιωτικής αδυναμίας του Στρατού της Ουκρανίας, αξιοποιούνται διπλωματικά.
Οι ανεπιτυχείς προσπάθειες των «επίλεκτων» Μονάδων του Στρατού της Ουκρανίας να θέσουν υπό τον έλεγχό τους, κρίσιμες περιοχές στην ανατολική Ουκρανία, που είναι και κέντρα του αυτονομιστικού κινήματος των ρωσόφιλων και ρωσόφωνων Ουκρανών πολιτών, αποδεικνύουν , ότι ο Στρατός της Ουκρανίας είναι αδύναμος και με τάσεις διάλυσης, άρα εύκολος αντίπαλος για τη Ρωσική στρατιωτική μηχανή.
Η επίδειξη όμως στρατιωτικής ισχύος,  επικεντρώνεται στις στρατιωτικές ασκήσεις του Ρωσικού Στρατού στα σύνορα με την Ουκρανία, αλλά και σε αντίστοιχες δραστηριότητες που σχεδιάζονται να υλοποιηθούν  άμεσα    με τη συμμετοχή στρατιωτών Μονάδων του ΝΑΤΟ, της Πολωνίας και των κρατών της Βαλτικής, επίσης κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία. Παράλληλα,  αυξάνεται θεαματικά και η παρουσία πολεμικών πλοίων των ΗΠΑ στη Μαύρη Θάλασσα.
Ο  Αμερικανός υπουργός Άμυνας, Τσακ Χέιγκελ, δήλωσε ότι οι αναφορές σχετικά με τη ρωσική στρατιωτική δραστηριότητα κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία είναι ανησυχητικές και ότι γίνονται προσπάθειες,  ώστε να έχει μια ουσιαστική τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ρώσο υπουργό Άμυνας, Σέργκει Σοϊγκού, ώστε να αποτραπεί η στρατιωτική κλιμάκωση της κρίσης. «Αυτή η κατάσταση απειλεί τη σταθερότητα και είναι πολύ προκλητική. Δεν υπάρχει αποκλιμάκωση. Στην ουσία αυτές οι δραστηριότητες επιδεινώνουν την κατάσταση. Κάνουν πιο δύσκολή την προσπάθεια εύρεσης μιας διπλωματικής, ειρηνικής επίλυσης του ζητήματος», είπε ο Χέιγκελ στους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην πόλη του Μεξικού.
Είναι σαφές ότι, η κατάσταση στη νοτιοανατολική Ουκρανία μοιάζει με «καζάνι» που βράζει. Η Ρωσία έχει προειδοποιήσει το Κίεβο να μην συνεχίσει στρατιωτικές επιχειρήσεις σε βάρος των ρωσόφωνων πολιτών. Σε διαφορετική περίπτωση, η Μόσχα θα επέμβει  προκειμένου ο ρωσικός στρατός να προστατεύσει τον πληθυσμό.  Το μήνυμα αυτό στάλθηκε  στο Κίεβο από τον Ρώσο υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σοιγκού, ο οποίος ανακοίνωσε και τα στρατιωτικά γυμνάσια στα σύνορα με τη νοτιοανατολική Ουκρανία.
Ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Τζον Κέρι, άφησε να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι πολύ κοντά στο να επιβάλει περαιτέρω κυρώσεις στη Ρωσία, υποστηρίζοντας ότι τα χρονικά περιθώρια για να αλλάξει η Μόσχα πορεία σε σχέση με την κρίση στην Ουκρανία, εξαντλούνται.   «Εάν η Ρωσία επιλέξει την δίοδο της αποκλιμάκωσης… όλοι μας θα χαιρετήσουμε αυτό το βήμα. Ωστόσο, εάν η Ρωσία δεν πράξει κάτι τέτοιο, θα επιβληθούν περαιτέρω κυρώσεις προς τη χώρα αυτή. Θα είναι ένα ακριβό λάθος της Μόσχας», επισήμανε ο επικεφαλής της Αμερικανικής διπλωματίας.
Από την πλευρά του,  ο  Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ , μιλώντας στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (MGIMO) της Μόσχας, άσκησε σκληρή κριτική στις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση για τους χειρισμούς τους στην ουκρανική κρίση άσκησε σήμερα. Ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας  επισήμανε ότι  ΗΠΑ και Ε.Ε. προσπάθησαν να προκαλέσουν μια επανάσταση στην Ουκρανία και ότι χρησιμοποιούν το Κίεβο ως «πιόνι στο γεωπολιτικό παιχνίδι» κατά της Ρωσίας.
Συνεπώς,  η ανησυχία αυξάνεται, καθώς ΟΛΑ τα ενδεχόμενα παραμένουν  ανοιχτά …



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα