Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Η αδικία φέρνει αδικία. Και η βία γεννάει βία.» (Jean-Baptiste Henri Lacordaire)

«Η αδικία φέρνει αδικία. Και η βία γεννάει βία.» (Jean-Baptiste Henri Lacordaire)

του Χρήστου Καπούτση

Στην Ουκρανία της πολυεπίπεδης κρίσης , των Δημοψηφισμάτων , του εμφυλίου, επαναλαμβάνεται, κατά τρόπο προβλεπτό και μάλλον «βαρετό»,  η αλληλουχία των γεγονότων,  που γίνονται σε κάθε εμφύλιο, σε κάθε απελευθερωτικό ή άλλο ένοπλο  αγώνα, αφού νομοτελειακά :«Η αδικία φέρνει αδικία. Και η βία γεννάει βία.» (Jean-Baptiste Henri Lacordaire, 1802-1861).  Και σε αυτή τη κρίση, τα σημαντικά δεν είναι μόνο αυτά που μεταδίδουν το ΜΜΕ, αλλά είναι κυρίως , αυτά που εξυφαίνονται στα διπλωματικά και άλλα παρασκήνια, εκεί δηλαδή, που γράφεται η πραγματική Ιστορία. Επίσης και σε αυτή την κρίση, υπάρχουν τα «εύκολα» θύματα της προπαγάνδας των καθεστωτικών ΜΜΕ,  των Εθνικιστών, των ιεροκηρύκων του μίσους, των τυχοδιωκτών. Είναι εκείνοι οι «αφελείς» πολίτες που πρόθυμα θυσιάζουν τις περιουσίες τους, τα παιδιά τους, τη ζωή τους,  για τις … «Ιδέες τους»!
Για την … Ιστορία  λοιπόν: Τα Δημοψηφίσματα που διοργάνωσαν οι φιλορώσοι αυτονομιστές της ανατολικής και νότιας Ουκρανίας , στο Ντόνετσκ, στο Ρομάν, στο  Λιάγκιν και στο  Λουγκάνσκ, είναι τα …αναμενόμενα. Οι διοργανωτές του δημοψηφίσματος ανακοίνωσαν ότι σχεδόν το 90% των κατοίκων και πολιτών της Ουκρανίας, ψήφισαν υπέρ της ανακήρυξης της αυτονομίας αυτών των περιοχών, δηλαδή υπέρ της απόσχισής τους  από την Ουκρανία . Το υπουργείο Εσωτερικών της μεταβατικής φιλοδυτικής Κυβέρνησης στο Κίεβο χαρακτήρισε τα δημοψηφίσματα στις ανατολικές περιοχές της χώρας παράνομα και είπε ότι τα ψηφοδέλτια είναι «εμποτισμένα με αίμα».
Σε κάθε περίπτωση,  η ΟΥΚΡΑΝΙΑ παραμένει στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος. Και διότι εκτυλίσσεται εκεί ένας σκληρός εμφύλιος πόλεμος, αλλά κυρίως, διότι είναι η πρώτη φορά μετά τη λήξη του ΨΥΧΡΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, που η Ρωσία και Αμερική είναι πολύ  κοντά, σε μια κρίσιμη αντιπαράθεση.  Οι διαστάσεις της αμερικανο-ρωσικής κρίσης, για την ΟΥΚΡΑΝΙΑ,  υπερβαίνουν τα σύνορα της  Ουκρανίας  και είναι σαφές, ότι πρόκειται για  αντιπαράθεση Στρατηγικού χαρακτήρα.

οι κινήσεις στη διπλωματική σκακιέρα

Έχουμε  πολιτικο-διπλωματικές «κινήσεις»  τακτικής στην ουκρανική σκακιέρα, από τους ηγέτες της Ρωσίας , της Αμερικής , της Ευρώπης και του  ΝΑΤΟ.
Ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμιρ Πούτιν επισκέφτηκε την ΚΡΙΜΑΙΑ. Μάλιστα επιβαίνοντας σε ένα ταχύπλοο, ο Ρώσος πρόεδρος επιθεώρησε  πλοία του ρωσικού Στόλου της Μαύρης Θάλασσας στο λιμάνι της Σεβαστούπολης.  «Η επιστροφή της Κριμαίας στην Ρωσία αποκαθιστά την ιστορική αλήθεια», δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, μιλώντας σε συγκέντρωση  χιλιάδων κατοίκων της Σεβαστούπολης.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Άντερς Φο Ράσμουσεν χαρακτήρισε  "ανάρμοστη" την πρώτη επίσκεψη του Ρώσου προέδρου στην Κριμαία. Και πρόσθεσε: "Θεωρούμε ότι η προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία είναι παράνομη και δεν την αναγνωρίζουμε. Εξακολουθούμε να θεωρούμε την Κριμαία ουκρανικό έδαφος» είπε ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ.
Τα ρωσικά στρατεύματα, την περασμένη  Πέμπτη, εκτόξευσαν με επιτυχία έναν αντιβαλλιστικό πύραυλο, στο Κέντρο πυρηνικών δοκιμών  στο Καζακστάν. Ο Ρώσος Πρόεδρος παρακολούθησε αυτή τη βολή μαζί με τους Προέδρους  της Αρμενίας, της Λευκορωσίας, του Κιργκιζιστάν , του Καζακστάν και του Τατζικιστάν, που είναι  μέλη του Συμφώνου Κοινής Ασφάλειας, δηλαδή ενός ΑΝΤΙ- ΝΑΤΟ στρατιωτικού συνασπισμού, με χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Και ακόμη, σε δηλώσεις του, ο ΒΛ.ΠΟΥΤΙΝ , στήριξε την συμφωνία της Γενεύης,  για την αποκλιμάκωση της κρίσης στην Ουκρανία.
Πρακτικά, με αυτές τις κινήσεις ο ρώσος  Πρόεδρος, προσπαθεί  να μειώσει  τον κίνδυνο επιβολής ενός νέου πακέτου οικονομικών  κυρώσεων της Δύσης σε βάρος της Ρωσίας. Και το κυριότερο,  επιδιώκει να ενισχύσει την διάσταση απόψεων μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ  για το θέμα αυτό.  Είναι σαφές ότι οι δηλώσεις  Πούτιν,   θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο την προσπάθεια των ΗΠΑ,  να πείσουν τους ευρωπαίους , για την ανάγκη κλιμάκωσης των οικονομικών και πολιτικών κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας. Αναμφίβολα, τα συμφέρονται των αμερικανών και των ευρωπαίων δεν ταυτίζονται. Για  παράδειγμα, η Γαλλία προτίθεται να  πουλήσει στη Ρωσία πολεμικά πλοία Mistral, μεσούσης της ουκρανικής κρίσης, προκαλώντας την εντονότατη αντίδραση της Ουάσιγκτον!  
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι, Δυτικά ΜΜΕ έδωσαν μεγάλη δημοσιότητα σε μια επιστολή αμερικανών  βετεράνων.    Μία  ομάδα πολύ σημαντικών αμερικανών στελεχών των υπηρεσιών εθνικής ασφαλείας και πληροφοριών των ΗΠΑ,  απέστειλε επιστολή στον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, όπου συνιστούν αποχή των ΗΠΑ από επιθετικές ενέργειες στην ΟΥΚΡΑΝΙΑ.   Θεωρούν ότι η ρωσική ανάμειξη στην ουκρανική  κρίση, δεν απειλεί τα αμερικανικά ζωτικά συμφέροντα. Επίσης, τονίζουν ότι, ήταν λάθος η προσπάθεια ενσωμάτωσης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. και κατηγορούν την Ε.Ε. για «νηπιώδη» εξωτερική πολιτική. Από την άλλη πλευρά,  αμερικανοί Κυβερνητικοί  αξιωματούχοι, υποστηρίζουν την μόνιμη εγκατάσταση ΝΑΤΟΙΚΗΣ Δύναμης στην Αν. Ευρώπη,  κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία, ως αναγκαίο μέσω προστασίας έναντι της Ρωσικής στρατιωτικής απειλής.

πρωταγωνιστής το φυσικό αέριο στην Ουκρανική κρίση

Οι δηλώσεις πολιτικών ηγετών της Δύσης, σε βάρος της Ρωσίας, για τα γεγονότα στην Ουκρανία, είναι σαφέστατα επικριτικές και απειλητικές.
Παρόλα αυτά όμως, δεν διαφαίνεται ισχυρή βούληση της Γερμανικής Κυβέρνησης, για σοβαρές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας.
Η Γερμανία για λόγους οικονομικούς, γεωγραφικούς και ιστορικούς, παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στις διπλωματικές προσπάθειες για την ουκρανική κρίση και η στάση του Βερολίνο,  αποτελεί βαρόμετρο για τις εξελίξεις.  Είναι χαρακτηριστικό ότι, η επίσκεψη την περασμένη Παρασκευή  του Προέδρου της Ρωσίας ΒΛ. ΠΟΥΤΙΝ στην Κριμαία, που είναι η πρώτη μετά την προσάρτηση της Χερσονήσου στη Ρωσία, επικρίθηκε έντονα από την Αμερική και το ΝΑΤΟ, ενώ σχετικά ήπια ήταν η αντίδραση της Γερμανίας.
Από τις σημαντικές εξελίξεις είναι ότι, είχαμε και τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ, όπου και συζητήθηκε    το ουσιαστικό μέρος της ουκρανικής κρίσης,  που είναι φυσικά η ενέργεια.
Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν ότι είναι εξαιρετικά κρίσιμο να υπάρξει μια αποτελεσματική διεθνής πρωτοβουλία , για τη μείωση της έντασης. Και το σημαντικότερο είναι ότι ο Ρώσος Πρόεδρος και η Γερμανίδα Καγκελάριος,  συζήτησαν το πολύ σοβαρό  θέμα που έχει προκύψει και αφορά το  ρωσικό φυσικό αέριο. Η Ρωσία απειλεί,  ότι σε περίπτωση που δεν υπάρξει προπληρωμή των ποσοτήτων φυσικού αερίου, που έχει παραγγείλει η Ουκρανία για τον Ιούνιο, τότε θα υπάρξει διακοπή της παροχής από τη Ρωσία και συνεπώς,  η Γερμανία και η Κεντρική Ευρώπης, θα αντιμετωπίσουν προβλήματα έλλειψης από  φυσικό αέριο.
                    
Το εντυπωσιακό είναι ότι, ενώ στην Ουκρανία είναι σε εξέλιξη σοβαρή αντιπαράθεση της Ρωσίας με την Αμερική,  την ίδια στιγμή,   αμερικανικοί και άλλοι δυτικοί εταιρικοί κολοσσοί, στον τομέα της ενέργεια και της τεχνολογίας, όπως οι Exxon Mobil, Shell, Siemens και ΒΡ, συνεχίζουν τις δραστηριότητές τους στη Ρωσία, χωρίς κανένα πρόβλημα.
Τέλος έχει ενδιαφέρον να προσθέσουμε ότι, στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον,   το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών, παρουσίασε μια μελέτη, σύμφωνα με την οποία θα πρέπει να συσταθεί μια Ένωση ομάδας κρατών της Ανατολικής Μεσογείου,  οι οποίες έχουν μεγάλα αποθέματα φυσικού αερίου. Θα πρόκειται για μια  σημαντική  πρωτοβουλία, αφού  το ενεργειακό κέντρο της Ευρώπης να μετακινηθεί προς το νότο τη Μεσόγειο και έτσι, (επισημαίνεται στη μελέτη των αμερικανών ειδικών επιστημόνων),  θα  μειωθεί  η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από το Ρωσικό φυσικό αέριο.  Στην ίδια έκθεση επισημαίνεται ακόμη, ότι   η Ελλάδα,  θα έχει κεντρικό ρόλο, στην  εκμετάλλευση και κυρίως στη μεταφορά των κοιτασμάτων της  Μεσογείου προς την Ευρώπη.


  
            
   

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα